Sfinks (miesięcznik)
Sfinks – polski miesięcznik literacko-artystyczny i naukowy. Założony i wydawany w Warszawie, przez Władysława Bukowińskiego ps. Selim, drukowany w Drukarni Naukowej, ukazywał się w latach 1908–1913. W ostatnim numerze miesięcznika (grudzień 1913) nadzór nad redakcją przejął Józef Kotarbiński. W latach 1914–1917 pismo zostało wznowione i wydawane przez Augusta Popławskiego z nieco zmienionym profilem.
Częstotliwość | |
---|---|
Państwo | |
Adres |
Warszawa |
Wydawca | |
Tematyka |
literatura |
Język |
polski |
Pierwszy numer | |
Ostatni numer |
Pismo to skupiało wielu wybitnych pisarzy, m.in. Elizę Orzeszkową, Stefana Żeromskiego i Tadeusza Micińskiego. Współredaktorką „Sfinksa” była żona redaktora naczelnego, Maria Bukowińska (zm. 1912)[1].
W 1914 roku miesięcznik został odkupiony przez Augusta Popławskiego, który tego samego roku wznowił jego działalność z nową redakcją[2]. Choć w pierwszym numerze zapowiedziano zmianę profilu czasopisma z literacko-artystycznego na społeczno-artystyczne, do końca roku periodyk utrzymał poprzedni profil[2]. Treści polityczne zaczęły przeważać dopiero w następnym roku, gdy czasopismo uzyskało podtytuł „Miesięcznik Poświęcony Sprawom Społecznym, Literaturze i Sztuce”[2]. Pismo wydawane przez Popławskiego ukazywało się do 1917 roku[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Zgon współredaktorki „Sfinksa”. „Nowości Illustrowane”. 2, s. 15, 16, 13 stycznia 1912.
- ↑ a b c d „Sfinks” w latach 1914–1917 (problematyka społeczno-polityczna), „Rocznik Historii Czasopiśmiennictwa Polskiego”, 6 (2), 1967, s. 120–121 .
Linki zewnętrzne
edytuj- http://pbc.biaman.pl/ Zdigitalizowane wydania czasopisma w Podlaskiej Bibliotece Cyfrowej]