Sieć elektroenergetyczna

Sieć elektroenergetyczna – zbiór przewodów elektrycznych i urządzeń powiązanych pod względem funkcjonalnym i połączonych elektrycznie, przeznaczonych do przesyłania, przetwarzania i rozdzielania na określonym terytorium wytworzonej w elektrowniach energii elektrycznej oraz do zasilania nią odbiorników.

Pierwsza sieć elektroenergetyczna na świecie o długości 175 km została zbudowana przez firmy: niemiecką AEG i szwajcarską Oerlikon na Światową Wystawę Elektrotechniczną we Frankfurcie nad Menem w 1891 r. Pomysłodawcą i odpowiedzialnym za cały projekt był Polak z pochodzenia Michał Doliwo-Dobrowolski, dyrektor w niemieckiej firmie AEG.

Sieci elektroenergetyczne dzieli się na:

1. rodzaj prądu: zmiennoprądowe AC (większość) i stałoprądowe DC (zob. HVDC)
2. wysokość napięcia: niskich napięć (nn) < 1kV, średnich napięć (SN) < 60 kV, wysokich napięć (WN) ≤ 220 kV i najwyższych napięć (NN) ≥ 400 kV
3. układ sieciowy: TN-C, TN-S, TN-C-S, TT, IT

Wyróżnić można w niej takie elementy jak:

• sieć przesyłowa to sieć wysokiego napięcia oraz sieć najwyższego napięcia
• sieć dystrybucyjna (rozdzielcza) to sieć średniego napięcia oraz sieć niskiego napięcia.

Zobacz też

• Krajowy System Elektroenergetyczny
• struktura sieci elektroenergetycznej, konfiguracja sieci elektroenergetycznej
• częstotliwość napięcia, napięcie sieciowe
• mikrosieć elektroenergetyczna
• sieć energetyczna
• elektroenergetyka
• sieć trakcyjna
• elektryfikacja

Linki zewnętrzne

• Mapa sieci przesyłowych w Polsce [online], Polskie Sieci Elektroenergetyczne [dostęp 2022-06-10] .