Starożuków
Starożuków, Stary Żuków (ukr. Старожуків, Starożukiw) – wieś na Ukrainie, w obwodzie rówieńskim, w radzie wiejskiej Zoria. W 2001 roku liczyła 391 mieszkańców.
 Cerkiew św. Michała | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
35317 |
Położenie na mapie obwodu rówieńskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 50°41′24″N 25°57′36″E/50,690000 25,960000
| |
Historia
edytujPołożony na Wołyniu Żuków należał w średniowieczu do dóbr królewskich. W 1516 r. Żuków został nadany Bohuszowi Bohowitywowi przez Zygmunta Starego[1]. Następnie przeszedł w ręce Prońskich i Zbaraskich. Od 1630 r. znajdował się w składzie dóbr klewańskich rodu Czartoryskich, którzy tytułowali się książętami na Klewaniu i Żukowie od początku XVIII w. Włość żukowska obejmowała wówczas m.in. miasteczko Żuków (Nowożuków), wieś Żuków (Starożuków) i inne.
W okresie międzywojennym w granicach II Rzeczypospolitej: powiat rówieński, gmina Klewań. W okolicach Starego Żukowa w 1920 rozgrywała się bitwa polskiej 2 Armii z armią konną Siemiona Budionnego[2]. W 1933 na terenie Starożukowa znajdowały się 33 działki osadników wojskowych.
Zabytki
edytuj- zamek[3] gotycki, którego resztki odnaleźć można do dziś.
- drewniana cerkiew pod wezwaniem św. Michała.
Przypisy
edytuj- ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIV. Warszawa: 1880-1902, s. 844.
- ↑ Janusz Odziemkowski: Leksykon wojny polsko-rosyjskiej 1919–1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004, s. 355–358. ISBN 83-7399-096-8.
- ↑ Żuków Stary. [dostęp 2013-09-18].
Bibliografia
edytuj- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIV, Warszawa, 1880–1902, s. 844.
Linki zewnętrzne
edytuj- Żuków Stary, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 844.
- Zamek w Żukowie Starym