Stary Kraszew
wieś w województwie mazowieckim
Stary Kraszew – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie wołomińskim, w gminie Klembów[4][5].
| wieś | |
 Wjazd do Starego Kraszewa od południa (2017) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
477[2] |
| Strefa numeracyjna |
29 |
| Kod pocztowy |
05-205[3] |
| Tablice rejestracyjne |
WWL |
| SIMC |
0511628[4] |
Położenie na mapie gminy Klembów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu wołomińskiego  | |
 52°24′20″N 21°15′41″E/52,405556 21,261389[1]
| |
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 1059969 | Folwark | część wsi (zniesiona w 2023 r.[6]) |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego.
W Starym Kraszewie znajduje się szkoła podstawowa oraz dwa sklepy.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Klemensa Papieża i Męczennika w Klembowie[7].
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 129873
- ↑ Wieś Stary Kraszew w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-03-24], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1203 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 grudnia 2022 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2783)
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
Linki zewnętrzne
edytuj- Kraszew (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 648.