Sukkot (święto)

Sukkot (סוכות), pol. Święto Szałasów (Namiotów), zwane też Kuczki – żydowskie święto rozpoczynające się pięć dni po święcie Jom Kipur, a dwa tygodnie po rozpoczęciu roku wg kalendarza żydowskiego.

Sukkot

Cadyk Tosz wymachujący palmą (lulaw) podczas święta (2005).
Dzień	15. dzień Tiszri
Religie	judaizm
Inne nazwy	Święto Szałasów, Kuczki

Tradycyjny szałas (sukka) stawiany na święto Sukkot przez Żydów, Jerozolima, Izrael.

Święto należy do świąt radosnych i upamiętnia mieszkanie w szałasach i namiotach (sukka, szałas, kuczka w hebr.: סוכה – Suka) podczas ucieczki Izraelitów z Egiptu i wędrówki do Kanaanu.

W starożytności święto było związane ze zbiorami. Przez siedem dni święta ortodoksyjni żydzi mieszkają poza domem w budach pod gołym niebem – w Izraelu często budowanych na balkonach. Podczas święta recytuje się psalmy i wykonuje się obrzęd kołysania bukietami splecionymi z gałązek palmy (lulaw), trzech gałązek mirtu (hadasa), dwóch gałązek wierzby (arawa) trzymanymi w prawej ręce i owocami cytronu (etrog) w lewej. Kołysanie wykonuje się na cztery strony świata oraz w górę i w dół na znak czci dla Stwórcy tych darów. Następnie ludzie udają się na codzienną procesję, której towarzyszą modły o dobre plony. Procesja dnia siódmego jest najdłuższa i nazywa się Hoszanna Raba, a tłum uroczyście obchodzi synagogę siedem razy.

Inną ceremonią jest obrzęd czerpania wody w dzień Szmini Aceret, będący kulminacją święta. Woda czerpana, przelewana do złotych naczyń, przenoszona od jednej z sadzawek przez arcykapłana i wylewana na ołtarz świątyni była zwana Maim Chajim, „Żywą Wodą”.

Sukkot trwa siedem dni, a święto zamyka dzień ósmy tzw. Simchat Tora („Radość Tory”), w którym obnoszone są w radosnej procesji zwoje Tory siedmiokrotnie wokół świątyni. Ten dzień jest tak radosnym dniem, że jako jedyny czas w roku nawet dzieci otrzymują możliwość dotknięcia świętych zwojów pisanych świętymi literami (które dozwolone są jedynie kapłanom).

W Izraelu w Święto Szałasów rozpoczyna się druga sesja Knesetu.

Zobacz też

• Księga Wyjścia

Bibliografia

• N. Kameraz-Kos: Święta i obyczaje żydowskie. Warszawa: 2000.
• M. Rosik: Dni świąteczne nakazane w Prawie. W: Judaizm u początków ery chrześcijańskiej. Wrocław: TUM, 2008, s. 94-126, seria: Bibliotheca Biblica. ISBN 978-83-7454-078-0.