Szeptyccy herbu własnego

Szeptyccy herbu własnego^[1] – jeden z najbardziej znaczących rodów bojarskich województwa ruskiego, w wieku XVIII spolonizowani, od 1871 nosili austriacki tytuł hrabiowski.

Do XVI wieku nazywali się "z Szeptyc", później Szeptyckimi. Po nabyciu majątku Uherce w powiecie rudeckim, część rodziny tytułowała się na Szeptycach, a część na Woszczańcach i Uhercach. Z powodu wyznania prawosławnego nie byli dopuszczeni do urzędów. Od początku XVIII w. grekokatolicy, trzech członków rodu (Bazyli, Atanazy i Leon Ludwik Szeptyccy) sprawowało w latach 1708–1772 posługę biskupa ordynariusza greckokatolickiej diecezji lwowskiej. Biskup Atanazy Szeptycki był fundatorem archikatedry Świętego Jura we Lwowie. W wieku XVIII zaczęli zmieniać obrządek na rzymskokatolicki i polonizować się. Po rozbiorach i zmianie obrządku odgrywali istotną rolę wśród ziemiaństwa Galicji Wschodniej. W 1871 Jan Kanty Szeptycki otrzymał austriacki dziedziczny tytuł hrabiowski.

Przedstawiciele rodu

12 kwietnia 1469 w Gródku Kazimierz Jagiellończyk potwierdził prawa dla Fiodora Szeptyckiego oraz jego wnuków Fiodora, Hliba i Sienka do posiadania dóbr Szeptyce, Woszczańce i Kanafosty^[2].

Stefan Szeptycki, syn Jerzego Prokopa – w 1683 rotmistrz husarski, z Szeptyc
Zofia z Korybut-Daszkiewiczów Szeptycka – żona Stefana
Adam Szeptycki, syn Jerzego Prokopa, z Szeptyc
Baarlam (Bazyli) Szeptycki, syn Aleksandra Zahariasza - biskup lwowski
Eustachy Stanisław Stanisław, syn Aleksandra Zahariasza, - porucznik husarski
Aleksander Szeptycki, syn Aleksandra Zahariasza
Teodor Szeptycki, syn Aleksandra Zahariasza – w 1683 towarzysz husarski, ranny, jego herb w kaplicy na wzgórzu Kahlenberg

Jan Baptysta Szeptycki, syn Bazylego i Rozalii z Szeptyckich, z Przyłbic
Aniela z Lipskich Szeptycka, żona Jana Baptysty
Andrzej Szymon Szeptycki, syn Bazylego i Rozalii z Szeptyckich, z Bruchnala
Leon Ludwik Szeptycki, syn Filipa - biskup lwowski i arcybiskup kijowski
Szymon Szeptycki, syn Filipa - kasztelan przemyski, z Malczyc. Kawaler Orderów Orła Białego i św. Stanisława
Rozalia z Szeptyckich Szeptycka, córka Jerzego, żona Bazylego Szeptyckiego z Przyłbic
Jan Szeptycki, syn Franciszka, z Liczokowiec
Hieronim Szeptycki, syn Franciszka
Kajetan Szeptycki, syn Franciszka - kasztelan lubelski, z Jakubowic Murowanych. Kawaler Orderów Orła Białego i św. Stanisława
Józef Szeptycki, syn Franciszka - w 1775 nabył starostwo stanisławowskie od Felicjanny z Czosnowskich, wdowy Jana Antoniego Czarneckiego herbu Prus III, kasztelana bracławskiego^[3]. Kawaler Orderów Orła Białego i św. Stanisława

Józef Gabriel Szeptycki (1806–1855), syn Jana Baptysty, bezżenny, zmarł w Łaszczowie
Piotr Paweł Szeptycki (1808–1843),syn Jana Baptysty, zmarł w Przyłbicach
Róża Teresa z Kosseckich Szeptycka (1808–1888), żona Piotra Pawła, zmarła w Przyłbicach
Marianna Szeptycka, córka Szymona, żona Macieja Jabłonowskiego
Wincenty Szeptycki, syn Jana - generał brygady Wojsk Polskich, z Liczokowiec i Jakubowic Murowanych
Julianna Szeptycka, córka Jana - żona Józefa Zaborowskiego, matka Tymona Zaborowskiego, z Liczokowiec

Michalina z Szeptyckich Władysławowa Komorowska (1835–1911), córka Piotra Pawła
Jan Kanty Szeptycki, syn Piotra Pawła, właściciel Przyłbic, Bruchnala, Korczyny, Łaszczowa, Grodysławic, Dziewiętnik
Zofia Szeptycka z Fredrów – żona Jana Kantego

Jan Kazimierz Szeptycki (1907–1994), syn Aleksandra – właściciel Łabuń, Łaszczowa, Grodysławic
Jan Sylwester Szeptycki (1905–1980), syn Leona – właściciel Dziewiętnik
Andrzej Szeptycki (1912–1940), syn Leona - kleryk seminarium we Lwowie, podchorąży rezerwy Wojska Polskiego, zginął w Katyniu

Paweł Szeptycki (1935-2004), syn Jana Sylwestra - profesor matematyki^[4]
Aleksander Szeptycki (1938-2020), syn Jana Kazimierza - profesor nauk rolniczych, właściciel Nadolec^[4]
Andrzej Szeptycki (1939-2008), syn Jana Sylwestra - profesor zoologii^[4]

Joanna, żona kolejno Michała Rohozińskiego, Jana Kruszelnickigo (herbu Sas, właściciela wsi Dubie, podcaszego lwowskiego m.in. w 1772, syna sędziego ziemskiego lwowskiego Krzysztofa), Jana Tomaszewskiego^[5].

Wykaz literatury uzupełniającej: Szeptyccy herbu własnego.

↑ Złota księga szlachty polskiej. T. I. Poznań, 1879, s. 305.
↑ A.G.Z. T.VI. str. 132
↑ Adam Boniecki: Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Cz. 1. T. 3. Warszawa : Warszawskie Towarzystwo Akcyjne S. Orgelbranda S[yn]ów), 1900, s. 287.
↑ ^a ^b ^c Ziemianie polscy XX wieku. Słownik biograficzny. Część 7. Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2004, s. 147-148, 155-156. ISBN 83-7181-320-1.
↑ Adam Boniecki: Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Cz. 1. T. 12. Warszawa : Warszawskie Towarzystwo Akcyjne S. Orgelbranda S[yn]ów), 1908, s. 353.