Szwajcaria w Konkursie Piosenki Eurowizji
Szwajcaria uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od samego początku, czyli od 1956. Od czasu debiutu konkursem w kraju zajmuje się szwajcarski nadawca publiczny SRG SSR[1].
| |||||||||||
Informacje ogólne | |||||||||||
Nadawca | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rok i miejsce debiutu |
1956, Lugano | ||||||||||
Liczba udziałów |
63 (52 finały) | ||||||||||
Organizacja konkursu | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Strona internetowa |
Szwajcarscy reprezentanci trzykrotnie wygrali konkurs: w 1956 (Lys Assia z utworem „Refrain”), w 1988 (Céline Dion z „Ne partez pas sans moi”) oraz w 2024 (Nemo z „The Code”)[1].
Z powodu słabych wyników osiągniętych w poprzednich latach, nadawca kraju nie wziął udziału w finale konkursu w 1995[2], 1999[3], 2001[4] i 2003[5].
Uczestnictwo
edytujSzwajcaria uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1956. Poniższa tabela uwzględnia wszystkich szwajcarskich reprezentantów, tytuły ich konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach[1].
Rok | Artysta | Piosenka | Finał | Półfinał | ||
---|---|---|---|---|---|---|
Miejsce | Punkty | Miejsce | Punkty | |||
1956[a] | Lys Assia | „Refrain” | 1 | N/K | Brak rundy półfinałowej | |
Lys Assia | „Das alte Karussell” | 2[b] | N/K | |||
1957 | „L’enfant que j’étais” | 8 | 5 | |||
1958 | „Giorgio” | 2 | 24 | |||
1959 | Christa Williams | „Irgendwoher” | 4 | 14 | ||
1960 | Anita Traversi | „Cielo e terra” | 8 | 5 | ||
1961 | Franca Di Rienzo | „Nous aurons demain” | 3 | 16 | ||
1962 | Jean Philippe | „Le retour” | 10 | 2 | ||
1963 | Esther Ofarim | „T’en va pas” | 2 | 40 | ||
1964 | Anita Traversi | „I miei pensieri” | 13 | 0 | ||
1965 | Yovanna | „Non, à jamais sans toi” | 8 | 8 | ||
1966 | Madeleine Pascal | „Ne vois-tu pas?” | 6 | 12 | ||
1967 | Géraldine | „Quel cœur vas-tu briser?” | 17 | 0 | ||
1968 | Gianna Mascoio | „Guardando il sole” | 13 | 2 | ||
1969 | Paola del Medico | „Bonjour, bonjour” | 5 | 13 | ||
1970 | Henri Dès | „Retour” | 4 | 8 | ||
1971 | Peter, Sue and Marc | „Les illusions de nos vingt ans” | 12 | 78 | ||
1972 | Veronique Müller | „C’est la chanson de mon amour” | 8 | 88 | ||
1973 | Patrick Juvet | „Je vais me marier, Marie” | 12 | 79 | ||
1974 | Piera Martell | „Mein Ruf nach dir” | 14 | 3 | ||
1975 | Simone Drexel | „Mikado” | 6 | 77 | ||
1976 | Peter, Sue and Marc | „Djambo, Djambo” | 4 | 91 | ||
1977 | Pepe Lienhard Band | „Swiss Lady” | 6 | 71 | ||
1978 | Carole Vinci | „Vivre” | 9 | 65 | ||
1979 | Peter, Sue and Marc | „Trödler und Co” | 10 | 60 | ||
1980 | Paola | „Cinéma” | 4 | 104 | ||
1981 | Peter, Sue and Marc | „Io senza te” | 121 | |||
1982 | Arlette Zola | „Amour on t’aime” | 3 | 97 | ||
1983 | Mariella Farré | „Io così non ci sto” | 15 | 28 | ||
1984 | Rainy Day | „Welche Farbe hat der Sonnenschein?” | 16 | 30 | ||
1985 | Mariella Farre i Pino Gasparini | „Piano piano” | 12 | 39 | ||
1986 | Daniela Simmons | „Pas pour moi” | 2 | 140 | ||
1987 | Carol Rich | „Moitié, moitié” | 17 | 26 | ||
1988 | Céline Dion | „Ne partez pas sans moi” | 1 | 137 | ||
1989 | Furbaz | „Viver senza tei” | 13 | 47 | ||
1990 | Egon Egemann | „Musik klingt in die Welt hinaus” | 11 | 51 | ||
1991 | Sandra Simo | „Canzone per te” | 5 | 118 | ||
1992 | Daisy Auvray | „Mister Music Man” | 15 | 32 | ||
1993 | Annie Cotton | „Moi, tout simplement” | 3 | 148 | Kvalifikacija za Millstreet | |
1994 | Duilio | „Sto pregando” | 19 | 15 | Brak rundy półfinałowej | |
1996 | Kathy Leander | „Mon cœur l’aime” | 16 | 22 | 8[c] | 67 |
1997 | Barbara Berta | „Dentro di me” | 22 | 5 | Brak rundy półfinałowej | |
1998 | Gunvor Guggisberg | „Lass’ ihn” | 25 | 0 | ||
2000 | Jane Bogaert | „La vita cos'è” | 20 | 14 | ||
2002 | Francine Jordi | „Dans le jardin de mon âme” | 22 | 15 | ||
2003 | Brak reprezentanta | |||||
2004 | Piero & The MusicStars | „Celebrate!” | – | 22 | 0 | |
2005 | Vanilla Ninja | „Cool Vibes” | 8 | 128 | 8 | 114 |
2006 | Six4one | „If We All Give a Little” | 16 | 30 | Top 11[d] | |
2007 | DJ Bobo | „Vampires Are Alive” | – | 20 | 40 | |
2008 | Paolo Meneguzzi | „Era stupendo” | 13 | 47 | ||
2009 | Lovebugs | „The Highest Heights” | 14 | 15 | ||
2010 | Michael von der Heide | „Il pleut de l’or” | 17 | 2 | ||
2011 | Anna Rossinelli | „In Love for a While” | 25 | 19 | 10 | 55 |
2012 | Sinplus | „Unbreakable” | – | 11 | 45 | |
2013 | Takasa | „You and Me” | 13 | 41 | ||
2014 | Sebalter | „Hunter of Stars” | 13 | 64 | 4 | 92 |
2015 | Mélanie René | „Time to Shine” | – | 17 | 4 | |
2016 | Rykka | „The Last of Our Kind” | 18 | 28 | ||
2017 | Timebelle | „Apollo” | 12 | 97 | ||
2018 | Zibbz | „Stones” | 13 | 86 | ||
2019 | Luca Hänni | „She Got Me” | 4 | 364 | 4 | 232 |
2020 | Gjon’s Tears | „Répondez-moi” | Konkurs odwołany | |||
2021 | „Tout I’univers” | 3 | 432 | 1 | 291 | |
2022 | Marius Bear | „Boys Do Cry” | 17 | 78 | 9 | 118 |
2023 | Remo Forrer | „Watergun” | 20 | 92 | 7 | 97 |
2024 | Nemo | „The Code” | 1 | 591 | 4 | 132 |
2025 | Organizator[e] |
Legenda:
1. miejsce
Historia głosowania w finale (1956–2023)
edytujPoniższe tabele pokazują, którym krajom Szwajcaria przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw szwajcarscy reprezentanci otrzymują najwyższe noty[6]
Kraje, którym Szwajcaria przyznała najwięcej punktów:
|
Kraje, od których Szwajcaria otrzymała najwięcej punktów:
|
Legenda: 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce |
Organizacja
edytujSzwajcaria był gospodarzem Konkursu Piosenki Eurowizji dwa razy: w 1956 i 1989. Pierwszy finał imprezy odbył się w Teatro Kursaal w Lugano[7], a 34. – w Palais de Beaulieu w Lozannie[8].
Rok | Miejsce | Arena | Prowadzący |
---|---|---|---|
1956 | Lugano | Teatro Kursaal | Lohengrin Filipello |
1989 | Lozanna | Palais de Beaulieu | Lolita Morena Jacques Deschenaux |
2025 | Bazylea | St. Jakobshalle |
Nagroda Artystyczna (zwycięzcę wybierają komentatorzy konkursu)
Rok | Piosenka | Wykonawca |
---|---|---|
2024 | „The Code” | Nemo |
Nagroda Kompozytorów (zwycięzcę wybierają kompozytorzy biorący udział w konkursie)
Rok | Piosenka | Wykonawca | Autor(zy) |
---|---|---|---|
2021 | „Tout I’univers” | Gjon’s Tears | Gjon Muharremaj Nina Sampermans Wouter Hardy Xavier Michel |
2024 | „The Code” | Nemo | Nemo Mettler Benjamin Alasu Lasse Midtsian Nymann Linda Dule |
Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji
edytujW październiku 2005 odbył się koncert jubileuszowy Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji zorganizowany przez Europejską Unię Nadawców (EBU). W trakcie koncertu odbył się plebiscyt na najlepszą piosenkę w historii konkursu. 10. miejsce w plebiscycie zajęła szwajcarska propozycja „Ne partez pas sans moi” Céline Dion, zwycięski utwór z 1988[9].
Uwagi
edytuj- ↑ Była to jedyna edycja konkursu, kiedy poszczególne kraje wystawiały po dwie propozycje w rywalizacji o Grand Prix.
- ↑ Ze względu na brak szczegółowych wyników pierwszej edycji Konkursu Piosenki Eurowizji (oficjalnie podano tylko zwycięzcę, czyli Lys Assię z utworem „Refrain”), uznaje się, że wszystkie pozostałe propozycje konkursowe zajęły ex aequo 2. miejsce.
- ↑ Podczas konkursu w 1996 zorganizowano rundę kwalifikacyjną, mającą na celu zmniejszenie liczby państw biorących udział w finale. Etap eliminacyjny nie był ani transmitowany w telewizji, ani nagrywany, krajowe komisje jurorskie przesłuchiwały wersje studyjne wszystkich konkursowych propozycji i przyznawały im punkty. Spośród 30 utworów nadesłanych przez publicznych nadawców, do finału zakwalifikowały się 22 propozycje. Jedynym krajem, który nie brał udziału w rundzie kwalifikacyjnej był gospodarz konkursu, czyli Norwegia.
- ↑ Zgodnie z regulaminem, w konkursie w latach 2004–2007 kraje z pierwszej dziesiątki poprzedniego konkursu były automatycznie kwalifikowane do sobotnigo finału bez konieczności rywalizacji w półfinale. W przypadku rezygnacji z udziału w konkursie jednego z państw z Top 10 zeszłego roku lub w przypadku kiedy któreś z państw Wielkiej Czwórki zajęło miejsce w przedziale 1-10, wówczas automatyczna kwalifikacja przypadała na miejsca poza pierwszą dziesiątką, tj. 11. bądź 12.
- ↑ Kraj wygrał finał konkursu w 2024, dlatego nie musiał rywalizować w półfinałach w 2025.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Switzerland in the Eurovision Song Contest. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-11-25]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1995. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-11-25]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1999. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-11-25]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 2001. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-11-25]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 2003. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-11-25]. (ang.).
- ↑ Points to and from SWITZERLAND. [w:] Eurovision Covers [on-line]. www.eurovisioncovers.co.uk. [dostęp 2013-11-25]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1956. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-11-25]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1989. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-11-25]. (ang.).
- ↑ Congratulations. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-07-05]. (ang.).