Trzęślik meklemburski

Trzęślik meklemburski[3], trzęsiec meklemburski[4] (Timmia megapolitana Hedw.) – gatunek mchu należący do rodziny trzęślikowatych (Timmiaceae). W Polsce bardzo rzadki.

Trzęślik meklemburski
Ilustracja
1. pokrój ogólny, 2. liść, 3. młody czepek, 4. puszka, 5. wieczko T. megapolitana, 6. wieczko T. austriaca, 7. zęby perystomu zewn., 8. część perystomu wewn., 9. zarodniki
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

mchy

Klasa

prątniki

Podklasa

Timmiidae

Rząd

trzęślikowce

Rodzina

trzęślikowate

Rodzaj

trzęślik

Gatunek

trzęślik meklemburski

Nazwa systematyczna
Timmia megapolitana
Hedw.

Rozmieszczenie geograficzne

edytuj

Gatunek ma zasięg wokółbiegunowy, silnie porozrywany. Najpowszechniej występuje w Ameryce Północnej, rzadziej spotykany w Europie Środkowej i Wschodniej oraz w Azji (Syberia, Mongolia, Chiny, Japonia). W Polsce bardzo rzadko – jest to najrzadziej występujący gatunek rodzaju, przy czym jedyny rejestrowany poza górami – do 1994 roku opisano jedynie sześć stanowisk na obszarze Polski, z czego tylko jedno znalezisko (w dolinie rzeki Piwonii) po roku 1945.

Morfologia

edytuj

Duże mchy, rosnące w dość luźnych, zielonych darniach. Łodygi o wys. 5–7 cm, czerwone, okryte chwytnikami prawie do samej góry. Liście o dług. 7–8 mm, wydłużonolancetowate, na szczycie stępione. Liście w dole łodygi mniejsze, ku szczytowi coraz większe. W stanie suchym rurkowato zwinięte. Żebro żółte, dochodzące do szczytu liścia, na grzbiecie w górnej części brodawkowane. Seta o dług. do 2,5 cm, purpurowa, zakończona owalną, brunatną puszką, skierowana skośnie do góry.

Ekologia

edytuj

Gatunek niżowy. W górach sięga w niższe piętra leśne. Gatunek spotykany głównie na torfowiskach niskich.

Ochrona

edytuj

Roślina objęta ścisłą ochroną gatunkową w Polsce.

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  2. B. Goffinet, W.R. Buck, Classification of the Bryophyta, University of Connecticut, 2008– [dostęp 2021-02-02] (ang.).
  3. Ryszard Ochyra, Jan Żarnowiec, Halina Bednarek-Ochyra: Census Catalogue of Polish Mosses. Kraków: Polish Academy of Sciences, Institute of Botany, 2003, s. 16-17. ISBN 83-85444-84-X.
  4. Bronisław Szafran: Mchy (Musci). T. I. Warszawa: PWN, 1957, s. 434-435.

Bibliografia

edytuj
  • Bronisław Szafran: Mchy (Musci). T. I. Warszawa: PWN, 1957, s. 434-435.
  • Ryszard Ochyra, Piotr Szmajda: Atlas rozmieszczenia geograficznego mchów w Polsce. T. 9. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera Polskiej Akademii Nauk, 1994, s. 7-10. ISBN 83-232-0393-8.
  NODES