Trzęślik meklemburski
Trzęślik meklemburski[3], trzęsiec meklemburski[4] (Timmia megapolitana Hedw.) – gatunek mchu należący do rodziny trzęślikowatych (Timmiaceae). W Polsce bardzo rzadki.
1. pokrój ogólny, 2. liść, 3. młody czepek, 4. puszka, 5. wieczko T. megapolitana, 6. wieczko T. austriaca, 7. zęby perystomu zewn., 8. część perystomu wewn., 9. zarodniki
| |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Klasa | |
Podklasa |
Timmiidae |
Rząd |
trzęślikowce |
Rodzina |
trzęślikowate |
Rodzaj | |
Gatunek |
trzęślik meklemburski |
Nazwa systematyczna | |
Timmia megapolitana Hedw. |
Rozmieszczenie geograficzne
edytujGatunek ma zasięg wokółbiegunowy, silnie porozrywany. Najpowszechniej występuje w Ameryce Północnej, rzadziej spotykany w Europie Środkowej i Wschodniej oraz w Azji (Syberia, Mongolia, Chiny, Japonia). W Polsce bardzo rzadko – jest to najrzadziej występujący gatunek rodzaju, przy czym jedyny rejestrowany poza górami – do 1994 roku opisano jedynie sześć stanowisk na obszarze Polski, z czego tylko jedno znalezisko (w dolinie rzeki Piwonii) po roku 1945.
Morfologia
edytujDuże mchy, rosnące w dość luźnych, zielonych darniach. Łodygi o wys. 5–7 cm, czerwone, okryte chwytnikami prawie do samej góry. Liście o dług. 7–8 mm, wydłużonolancetowate, na szczycie stępione. Liście w dole łodygi mniejsze, ku szczytowi coraz większe. W stanie suchym rurkowato zwinięte. Żebro żółte, dochodzące do szczytu liścia, na grzbiecie w górnej części brodawkowane. Seta o dług. do 2,5 cm, purpurowa, zakończona owalną, brunatną puszką, skierowana skośnie do góry.
Ekologia
edytujGatunek niżowy. W górach sięga w niższe piętra leśne. Gatunek spotykany głównie na torfowiskach niskich.
Ochrona
edytujRoślina objęta ścisłą ochroną gatunkową w Polsce.
Przypisy
edytuj- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
- ↑ B. Goffinet , W.R. Buck , Classification of the Bryophyta, University of Connecticut, 2008– [dostęp 2021-02-02] (ang.).
- ↑ Ryszard Ochyra, Jan Żarnowiec, Halina Bednarek-Ochyra: Census Catalogue of Polish Mosses. Kraków: Polish Academy of Sciences, Institute of Botany, 2003, s. 16-17. ISBN 83-85444-84-X.
- ↑ Bronisław Szafran: Mchy (Musci). T. I. Warszawa: PWN, 1957, s. 434-435.
Bibliografia
edytuj- Bronisław Szafran: Mchy (Musci). T. I. Warszawa: PWN, 1957, s. 434-435.
- Ryszard Ochyra, Piotr Szmajda: Atlas rozmieszczenia geograficznego mchów w Polsce. T. 9. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera Polskiej Akademii Nauk, 1994, s. 7-10. ISBN 83-232-0393-8.