Trzciniec (Bogatynia)

Trzciniec (do 1945 niem. Rohnau) – dzielnica Bogatyni (od 1973).

Trzciniec
Dzielnica Bogatyni
Ilustracja
Ruiny zamku w Trzcińcu
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miasto

Bogatynia

W granicach Bogatyni

1 stycznia 1973[1]

Strefa numeracyjna

(+48) 75

Tablice rejestracyjne

DZG

Położenie na mapie gminy Bogatynia
Mapa konturowa gminy Bogatynia, w centrum znajduje się punkt z opisem „Trzciniec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Trzciniec”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Trzciniec”
Położenie na mapie powiatu zgorzeleckiego
Mapa konturowa powiatu zgorzeleckiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Trzciniec”
50°57′15″N 14°54′10″E/50,954167 14,902778

Historia

edytuj

W XIII wieku powstał tu gotycki zamek, po raz pierwszy wzmiankowany w 1262[2]. W 1319 przeszedł w ręce króla czeskiego Jana Luksemburskiego, który w tym samym roku przekazał go księciu Henrykowi I jaworskiemu z dynastii Piastów[2], tym samym znalazł się w granicach księstwa jaworskiego, jednego z polskich księstw dzielnicowych na Dolnym Śląsku, po czym w 1346 ponownie przypadł Czechom[2]. Od 1389 prywatna wieś szlachecka[2]. Zamek jako siedziba rozbójników został zniszczony w 1399 przez siły Związku Sześciu Miast[2]. Od 1494 do 1547 i ponownie od 1554 wieś należała do pobliskiego miasta Żytawa[2].

Zabytki

edytuj

Ruiny gotyckiego zamku z XIII wieku, który już w 1399 roku został zniszczony i od tego czasu pozostaje w ruinie. Zachowały się fragmenty murów i fosy. W dzielnicy stare domy mieszkalne murowane, drewniane i szachulcowe, niektóre o konstrukcji przysłupowej, większość z XVIII i XIX wieku.

Przypisy

edytuj
  1. Dz.U. z 1972 r. nr 54, poz. 356, 1959–1972 część osiedla Turoszów (vide gromada Zatonie)
  2. a b c d e f Hermann Knothe, Geschichte des Oberlausitzer Adels und seiner Güter, Leipzig, Breitkopf & Härtel, 1879, s. 655

Bibliografia

edytuj
  • Góry i Pogórze Izerskie:mapa turystyczna, Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. E Romera, Warszawa-Wrocław 1991.
  NODES