Władcy Cesarstwa Łacińskiego

Władcy Cesarstwa Łacińskiego (1204–1261)

Baldwin I Flandryjski (1204–1205)
Henryk Flandryjski (1205–1216), brat Baldwina I
Piotr II de Courtenay (1217), jako Piotr (szwagier Henryka Flandryjskiego)
Robert de Courtenay (1217–1228), jako Robert I (młodszy syn Piotra I)
- Jolanta (1217–1219), regentka w imieniu uwięzionego męża Piotra de Courtenay
- Conon de Béthune (1219). regent
Baldwin II (1228–1261), brat Roberta I
Jan z Brienne (1229/1231–1237), regent od 1229, koronowany na cesarza w 1231

Po zdobyciu Konstantynopola przez Michała Paleologa Cesarstwo Łacińskie zostało zlikwidowane, choć szereg władców posługiwało się tytułem cesarza łacińskiego jeszcze długi czas.

Tytularni cesarze łacińscy

Baldwin II (1261–1273), jako synem Piotra II i brat Roberta I
Filip I de Courtenay (1273–1283), jako Filip II (syn Baldwina II)
Katarzyna I de Courtenay (1283–1308), Jako córka Filipa II
- Karol de Valois (1302–1308), jako mąż Katarzyny de Coutenay
Katarzyna II de Valois (1308–1346), jako córka Katarzyny I z Courtenay i Karola de Valois)
- Filip I z Tarentu (1313–1332), jako mąż Katarzyny de Valois
Robert I z Tarentu (1346–1364), jako cesarz Robert II
Filip II z Tarentu (1364–1373), jako Filip III (syn Roberta II)
Jakub de Baux (1373–1383), siostrzeniec Filipa III

Jakub przekazał tytuł Ludwikowi Andegaweńskiemu, który był następcą tronu królestwa Neapolu. Ludwik i jego następcy nie posługiwali się jednak tytułem cesarza łacińskiego.