WWF Invasion
Invasion (zapisywane również jako InVasion) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation. Odbyła się 22 lipca 2001 w Gund Arena w Cleveland w stanie Ohio. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Planowane wydarzenie miało być kolejną galą w chronologii cyklu Fully Loaded, co reklamowano podczas czerwcowej gali King of the Ring. Invasion było pierwszą galą pay-per-view z trwającym scenariuszem związanym z inwazją gwiazd zamkniętych federacji World Championship Wrestling (WCW) i Extreme Championship Wrestling (ECW), które wspólnie występowała przeciwko federacji WWF jako drużyna The Alliance.
Motyw muzyczny | ||||
---|---|---|---|---|
Informacje | ||||
Promocja | ||||
Sponsor | ||||
Data |
22 lipca 2001[1] | |||
Widownia |
17 964[1] | |||
Hala | ||||
Miejsce | ||||
Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
|
Podczas gali odbyło się jedenaście walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. Walką wieczoru był tag-team match pięcioosobowych zespołów pomiędzy drużyną WWF oraz drużyną WCW/ECW (The Alliance), w którym drugi zespół był zwycięski. Ponadto Rob Van Dam reprezentujący The Alliance pokonał Jeffa Hardy’ego i odebrał mu WWF Hardcore Championship[3][4]. Galę w systemie pay-per-view wykupiono 770 000 razy, co jest najwyższym wynikiem spośród wszystkich gal federacji niebędących częścią WrestleManii[5].
Produkcja
edytujInvasion oferowało walki profesjonalnego wrestlingu z udziałem różnych wrestlerów spośród istniejących oskryptowanych rywalizacji (storyline’ów). Kreowane były podczas cotygodniowych gal Raw is War oraz SmackDown!. Wrestlerzy są przedstawieni jako heele (negatywni, źli zawodnicy i najczęściej wrogowie publiki) i face’owie (pozytywni, dobrzy i najczęściej ulubieńcy publiki), którzy rywalizują pomiędzy sobą w seriach walk mających budować napięcie. Kulminacją rywalizacji jest walka wrestlerska lub ich seria[6][7].
Rywalizacje
edytuj23 marca 2001, World Wrestling Federation (WWF) oficjalnie zakupiło wieloletniego rywala, którym było World Championship Wrestling (WCW). Ostatni odcinek tygodniówki WCW Monday Nitro nadano 26 marca i miał on podtytuł „Night of Champions”. Tygodniówka Nitro rozpoczęła się wystąpieniem na telebimie właściciela WWF Vince’a McMahona, który ogłosił, że kilkanaście minut później ogłosi przyszłość WCW i segment z jego udziałem będzie trasmitowany jednocześnie podczas tygodniówek Nitro oraz WWF Raw is War. Rozpoczęto scenariusz, według którego jego syn Shane wcześniej zdołał odkupić WCW[8]. Podczas WrestleManii X-Seven z 1 kwietnia, Shane pokonał Vince’a w walce typu Street Fight, podczas której na wyższych trybunach zasiedli niektórzy wrestlerzy federacji WCW. W maju i czerwcu zaczęli występować w programach WWF i atakować zawodników zwycięskiej, konkurencyjnej federacji[9]. Podczas czerwcowej gali King of the Ring zadebiutował Booker T, który podczas walki wieczoru będącym Triple Threat matchem o WWF Championship zaatakował Stone Colda Steve’a Austina i niemalże spowodował utratę jego tytułu[10].
25 czerwca podczas tygodniówki Raw is War Shane McMahon zadeklarował, że on i wrestlerzy WCW zorganizują inwazję na WWF, co rozpoczęło scenariusz określony „The Invasion”[11]. Trzy dni później podczas odcinka tygodniówki SmackDown! zostało poinformowane, że zamiast corocznej gali Fully Loaded odbędzie się gala pod tytułem Invasion, podczas której zawodnicy WWF będą walczyć z zawodnikami WCW[12]. Ostatecznym celem WCW było "przejęcie" przynajmniej jednego z dwóch głównych programów WWF – Raw is War lub SmackDown!. Udało im się uzyskać ostatnich dwadzieścia minut odcinka Raw is War z 2 lipca na własność, wskutek czego komentatorami byli Scott Hudson i Arn Anderson, konferansjerką Stacy Keibler, sędzią Nick Patrick, zaś uczestnikami pojedynku o WCW Championship Buff Bagwell i mistrz Booker T. Pojedynek Bookera i Bagwella był negatywnie oceniany przez telewidzów oraz widownię na arenie, wskutek czego w scenariuszu ograniczono się tylko do przedstawiania WCW jako wielkiego ugrupowania chcącego unicestwić WWF[13]. 9 lipca podczas tygodniówki Raw is War właściciel WCW Shane McMahon, który do tej pory występował jako protagonista, miał zawalczyć z Diamond Dallas Pagem w walce typu Street Fight, lecz wspólnie zaatakowali The Undertakera, wskutek czego Shane stał się antagonistą i zaczął wspierać resztę zawodników WCW. Tej samej nocy Chris Jericho i Kane (reprezentujący WWF) zawalczyli z Lance’em Stormem i Mikiem Awesomem (z WCW), lecz do ringu wkroczyli byli zawodnicy federacji Extreme Championship Wrestling (ECW) będący pod kontraktem z WWF. Zaatakowali oni Jericho i Kane’a, po czym w stronę ringu wyruszył komentator Paul Heyman (były właściciel ECW), który stwierdził, że ECW dołącza się do inwazji przeciwko WWF. Ujawniono również, że WCW i ECW połączą siły jako grupa The Alliance, która będzie reprezentowana przez Shane’a, Heymana oraz Stephanie McMahon-Helmsley, która stała się (wedle scenariusza) nową właścicielką ECW[14].
Po zdobyciu WWF Championship, przejściu na złą stronę oraz sprzymierzeniu się z Vince’em McMahonem, Steve Austin zaczął występować w segmentach na zapleczu jako bardziej emocjonalny i bardziej przyjacielski człowiek wobec swojego szefa – kontrastowało to z dotychczasowym charakterem Austina, który do tej pory rywalizował z McMahonem i nie obchodziły go żadne zasady. 12 lipca podczas tygodniówki SmackDown!, Vince powiedział mu, że potrzebuje „starego” Austina, który zdecydowanie przeważy siły w walce z The Alliance; Austin uścisnął mu dłoń i opuścił bez słowa[15]. Przez większość odcinka Raw is War z 16 lipca prezentowano Austina pijącego w barze. Pod koniec odcinka wywiązała się bijatyka wrestlerów WWF, WCW i ECW w ringu, lecz na pomoc tym pierwszym przybył Austin, który pomógł przepędzić The Alliance. Utwierdzono wtedy skład drużyny WWF na galę Invasion, do której należeli Austin, Kurt Angle, Chris Jericho, Kane i The Undertaker[16].
Wyniki walk
edytujNr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
---|---|---|---|
1H | Chavo Guerrero (The Alliance – 1) pokonał Scotty’ego 2 Hotty’ego (WWF – 0) | Singles match | 06:43 |
2 | Edge i Christian (WWF – 1) pokonali Lance’a Storma i Mike’a Awesome'a (Alliance – 1) | Tag team match | 10:10 |
3 | Earl Hebner (WWF – 2) pokonał Nicka Patricka (Alliance – 1) | Singles match z sędzią specjalnym Mickiem Foleyem | 02:50 |
4 | The APA (Faarooq i Bradshaw) (WWF – 3) pokonali Seana O’Haire’a i Chucka Palumbo (Alliance – 1) | Tag team match | 07:17 |
5 | Billy Kidman (Alliance – 2) pokonał X-Paca (WWF – 3) | Singles match | 07:12 |
6 | Raven (Alliance – 3) pokonał Williama Regala (WWF – 3) | Singles match | 06:34 |
7 | Chris Kanyon, Shawn Stasiak i Hugh Morrus (Alliance – 4) pokonali Billy’ego Gunna, Big Showa i Alberta (WWF – 3) | Six-man tag team match | 04:23 |
8 | Tajiri (WWF – 4) pokonał Tazza (Alliance – 4) | Singles match | 05:43 |
9 | Rob Van Dam (Alliance – 5) pokonał Jeffa Hardy’ego (WWF – 4) (c) | Hardcore match o WWF Hardcore Championship | 12:24 |
10 | Trish Stratus i Lita (WWF – 5) pokonały Torrie Wilson i Stacy Keibler (Alliance – 5) | Bra and Panties match z sędzią specjalnym Mickiem Foleyem | 05:04 |
11 | The Alliance (Booker T, Diamond Dallas Page, Rhyno, Bubba Ray Dudley i D-Von Dudley) (Alliance – 6) pokonali Team WWF (Stone Colda Steve’a Austina, Kurta Angle’a, Chrisa Jericho, The Undertakera i Kane’a) (WWF – 5) | Five-on-five tag team Inaugural Brawl | 29:03 |
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat
|
Wydarzenia po gali
edytujPo produkcji gali pay-per-view kontynuowano scenariusz związany z inwazją gwiazd WCW i ECW. Następnej doby podczas tygodniówki Raw is War Stone Cold Steve Austin wyjaśnił swoją zdradę wobec swojej drużyny tym, że czuł się nie doceniany. Zespół WCW/ECW miał już posiadaczy WWF Championship, WWF Intercontinental Championship, WWF Hardcore Championship, a także poszczególnych mistrzostw federacji WCW i ECW[17]. Pod koniec lipca scenariusz skupił się wokół powrotu The Rocka, który po czteromiesięcznej absencji powrócił do telewizji i miał możliwość wyboru dołączenia do drużyny WWF reprezentowanej przez Vince’a McMahona oraz drużyny Alliance przez Shane’a McMahona, Stephanie McMahon i Paula Heymana[18]. The Rock pozostał z WWF i rozpoczął rywalizację z Bookerem T o WCW Championship. W międzyczasie Austin rozpoczął swoją batalię z Kurtem Anglem o WWF Championship[19].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c WWF vs WCW Invasion 2001. pWw. [dostęp 2008-04-27].
- ↑ Wrestling Information Archive – Other WWF Information. Wrestling Information Archive. [dostęp 2008-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-15)].
- ↑ John Powell: Austin turns at Invasion. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2001-07-23. [dostęp 2008-04-27].
- ↑ 411's WWF InVasion Report 7.22.01. 411mania, 2001-07-22. [dostęp 2008-04-28].
- ↑ Scott Campbell: Ranking the 15 Highest-Grossing WWE Pay-Per-Views of All Time. Bleacher Report, 22 października 2012. [dostęp 2016-07-06].
- ↑ Ed Grabianowski: How Pro Wrestling Works. [w:] HowStuffWorks, Inc. [on-line]. [dostęp 2012-03-05].
- ↑ Live & Televised Entertainment. WWE. [dostęp 2012-03-21].
- ↑ 411's WCW Monday Nitro Report 3.26.01. 411mania, 2001-03-26. [dostęp 2008-04-28].
- ↑ Sean McCluskey: 411's WWF Raw Is War Report 5.28.01. 411mania, 2001-05-28. [dostęp 2008-04-28].
- ↑ 411's WWF King Of The Ring Report 6.25.01. 411mania, 2001-06-25. [dostęp 2008-04-28].
- ↑ 411's WWF Raw Is War Report 6.25.01. 411mania, 2001-06-25. [dostęp 2008-04-28].
- ↑ 411's WWF Smackdown Report 6.28.01. 411mania, 2001-06-28. [dostęp 2008-04-28].
- ↑ Jerry Lawler: It's Good to Be the King...Sometimes (p.372). World Wrestling Entertainment, 2002. ISBN 978-0-7434-5768-2.
- ↑ 411's WWF Raw Is War Report 7.09.01. 411mania, 2001-07-09. [dostęp 2008-04-28].
- ↑ Sean McCluskey: 411's WWF Smackdown Report 7.12.01. 411mania, 2001-07-12. [dostęp 2008-04-28].
- ↑ 411's WWF Raw Is War Report 7.16.01. 411mania, 2001-07-16. [dostęp 2008-04-28].
- ↑ 411's WWF Raw Is War Report 7.23.01. 411mania, 2001-07-23. [dostęp 2008-04-28].
- ↑ Scott Keith: The SmarK RAW Rant – July 30 / 2001. 411mania, 2001-07-30. [dostęp 2008-04-28].
- ↑ 411's WWF Summerslam Report 8.19.01. 411mania, 2001-08-19. [dostęp 2008-04-28].