Wacław Wąsowicz

Wacław Wąsowicz (ur. 25 sierpnia 1891 w Warszawie, zm. 6 października 1942 w Wilanowie) – polski malarz, grafik.

Wacław Wąsowicz

Data i miejsce urodzenia	25 sierpnia 1891 Warszawa
Data i miejsce śmierci	6 października 1942 Wilanów
Narodowość	polska
Alma Mater	Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie
Dziedzina sztuki	malarstwo
Odznaczenia

Życiorys

Pejzaż z kościołem, 1919

Grób malarza Wacława Wąsowicza na Starych Powązkach w Warszawie (stan na kwiecień 2012)

Studiował w warszawskiej Szkole Rysunkowej im. Wojciecha Gersona (1909–1910), a następnie w Szkole Sztuk Pięknych (1911–1914) u Ignacego Pieńkowskiego. Kształcił się także w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Był uczniem Jacka Malczewskiego (1914).

Uprawiał malarstwo sztalugowe, grafikę (drzeworyt), akwarele, malował na tkaninach i ceramice, zajmował się też projektowaniem wnętrz. Pełnił wiele funkcji społecznych.

Był członkiem grup artystycznych: Formistów, „Rytmu” i „Rytu”.

W maju 1939 wystawił trzy swoje obrazy w łódzkiej galerii Instytutu Propagandy Sztuki: Dwie dziewczyny (obraz zakupiony przez Fundację Kultury Narodowej), Malarz i modelki (własność Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego) i Droga ze wsi (obraz nagrodzony w Paryżu).

Jego żoną była działaczka społeczna Janina Raabe-Wąsowiczowa.

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera F/G-1-28).

Ordery i odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1936)

Bibliografia

• Jolanta Chrzanowska-Pieńkos, Andrzej Pieńkos: Leksykon sztuki polskiej XX wieku, Wydawnictwo Kurpisz, 2001 ISBN 83-86600-48-9.

Linki zewnętrzne

• Wacław Wąsowicz – grafiki w bibliotece Polona