Widawa (rzeka)

Widawa
	; Widawa we Wrocławiu
Kontynent	Europa
Państwo	Polska
Lokalizacja	woj. dolnośląskie, woj. opolskie
	Rzeka
Długość	109,03 km
Powierzchnia zlewni	1716 km²
	Źródło
Miejsce	Wzgórza Twardogórskie, pn.-zach. okolice Drołtowic
Wysokość	222 m n.p.m.
Współrzędne	51°20′54″N 17°33′45″E/51,348333 17,562500
	Ujście
Recypient	Odra
Miejsce	Wrocław
Wysokość	107,7 m n.p.m.
Współrzędne	51°11′56″N 16°55′09″E/51,198889 16,919167
	Mapa
	; Dorzecze Widawy
	Położenie na mapie Polski źródło ujście
	Położenie na mapie województwa dolnośląskiego źródło ujście
	Multimedia w Wikimedia Commons

Widawa (niem. Weide) – rzeka, prawy dopływ Odry^[2] o długości 109,03 km^[3]. Nazwa rzeki pochodzi od prasłowiańskiego vid – „kręcić, wić się”^[4].

Źródła Widawy znajdują się we Wzgórzach Twardogórskich na wysokości 222 m n.p.m. we wsi Drołtowice na północny zachód od Sycowa. W pobliżu Namysłowa rzeka zmienia kierunek z południowego na zachodni. Następnie przepływa przez Bierutów. Uchodzi do Odry na 267 kilometrze jej biegu, poniżej Wrocławia, stanowiąc jednocześnie północną granicę miasta. Lewym dopływem Widawy jest Graniczna, a prawymi Oleśnica i Dobra.

Brzegi Widawy są uregulowane i obwałowane całkowicie lub częściowo. Porasta je sitowie, trzcina i trawa. Przez większą część swego biegu Widawa przepływa szeroką i płaską doliną o niewielkim spadku. Ze względu na płytkie koryto, często zalewa przylegające do niej łąki. Rzeka stanowi centralną arterię wodną Równiny Oleśnickiej. Na Równinie Wrocławskiej tworzy meandry aż do granic Wrocławia. Od tego miejsca jej koryto jest w większości wyprostowane i obwałowane. Odległość od źródła do ujścia rzeki wynosi ok. 49 km, przy długości rzeki wynoszącej ponad 109 km.

Z lewej strony z Widawą łączy się także kanał powodziowy pozwalający odprowadzać nadmiar wody z Odry. Przebiega on między wrocławskimi osiedlami Strachocin i Swojczyce. Wody Widawy są pozaklasowe (główne wskaźniki: azot azotynowy, fosfor ogólny, miano coli), jedynie powyżej Wrocławia mieszczą się w III klasie czystości (2002 r.) Rzeka w okolicach Bierutowa od lat zarybiana jest pstrągiem.^{[potrzebny przypis]}

We Wrocławiu nad Widawą przerzuconych jest 13 przepraw. Według biegu rzeki są to:

Most Wilczycki
Mosty Bolesława Krzywoustego
most kolejowy na linii prowadzącej do Oleśnicy
kładka piesza w okolicy fortu Lisia Góra (rozebrana przed 2018 r.)
Most Sołtysowicki
dwa mosty na terenie dawnego Poligonu Garnizonowego WSOWZM-Golewo (w kwietniu 2010 roku oba rozebrane całkowicie przez Wojsko)
Most Polanowicki
Most Krzyżanowicki w Krzyżanowicach przy ul. Mostowej
most w ciągu autostrady A8
Most Widawski
Mosty Dekarskie
nienazwany most drogowy w Szymanowie
Most Pęgowski (drogowy oraz kolejowy).

Zobacz też

rzeki w Polsce

Przypisy

↑ Widawa na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-07-12].
↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 309, ISBN 83-239-9607-5 .
↑ Widawa na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-07-12].
↑ JanJ. Miodek JanJ., Jan Miodek: Zawiercie za wartką, wiercącą Wartą [online], Gazeta Wrocławska, 17 września 2010 [dostęp 2020-08-27] (pol.).

[geoportal-1] Widawa na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-07-12].

[hydronimy_p-2] Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 309, ISBN 83-239-9607-5 .

[geoportalKZGW-3] Widawa na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-07-12].

[Miodek-4] JanJ. Miodek JanJ., Jan Miodek: Zawiercie za wartką, wiercącą Wartą [online], Gazeta Wrocławska, 17 września 2010 [dostęp 2020-08-27] (pol.).

[2]

[3]

[4]

[1]