Wielka Brytania (wyspa)

wyspa na północy Oceanu Atlantyckiego

Wielka Brytania (ang. Great Britain, wal. Prydain Fawr, gael. Breatainn Mhòr) – wyspa na północy Oceanu Atlantyckiego, położona na północny zachód od kontynentalnej Europy. W całości wchodzi w skład państwa Wielka Brytania, stanowiąc większość jego powierzchni (Anglia, Szkocja i Walia[1][2]). Jest największą wyspą w archipelagu Wysp Brytyjskich[3] i zarazem największą wyspą Europy, jej powierzchnia wynosi 209 331,1 km²[4], co czyni ją także 9. wyspą pod względem powierzchni na świecie. Wielka Brytania jest też najludniejszą wyspą w Europie i 3. pod względem liczby ludności wyspą na świecie zaraz po Jawie i Honsiu.

Wielka Brytania
Ilustracja
Wyspy Brytyjskie z kosmosu
Kontynent

Europa

Państwo

 Wielka Brytania

Akwen

Ocean Atlantycki

Archipelag

Wyspy Brytyjskie

Powierzchnia

209 331,1 km²

Populacja 
• liczba ludności
• gęstość


58 107 500
278 os./km²

Położenie na mapie Europy
Mapa konturowa Europy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Wielka Brytania”
Ziemia53°58′N 2°09′W/53,966667 -2,150000
Mapa wyspy

Od kontynentalnej Europy oddziela ją kanał La Manche (ang. English Channel[5], „Kanał Angielski”), który w najwęższym miejscu (Cieśnina Kaletańska) ma szerokość 32 km. Od położonej na zachód Irlandii oddziela Wielką Brytanię Morze Irlandzkie oraz Kanał Świętego JerzegoKanał Północny.

Przypisy

edytuj


  NODES
INTERN 1