Afrowiórki (plemię ssaków)

plemię gryzoni
(Przekierowano z Wiewiórki ziemne)

Afrowiórki[6], wiewiórki ziemne[7] (Xerini) – plemię ssaków z podrodziny afrowiórek (Xerinae) w obrębie rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).

Afrowiórki
Xerini
Osborn, 1910[1]
Ilustracja
Przedstawiciel plemienia – afrowiórka gładka (Xerus rutilus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Nadgromada

żuchwowce

Gromada

ssaki

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

wiewiórkokształtne

Rodzina

wiewiórkowate

Podrodzina

afrowiórki

Plemię

afrowiórki

Typ nomenklatoryczny

Xerus Hemprich & Ehrenberg, 1833

Synonimy
Rodzaje

9 rodzajów (w tym 4 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

edytuj

Plemię obejmuje gatunki występujące w Afryce i Azji Środkowej[8][9].

Systematyka

edytuj

Podział systematyczny

edytuj

Do plemienia należą następujące występujące współcześnie rodzaje[10][8][6]:

Opisano również rodzaje wymarłe:

  1. Typ nomenklatoryczny: Spermophilopsis Blasius, 1884.

Przypisy

edytuj
  1. W.K. Gregory & J.K. Mosenthal: Outline classification of the Mammalia recent and extinct. W: H.F. Osborn: The Age of Mammals in Europe, Asia and North America. New York: The Macmillan Company, 1910, s. 551. (ang.).
  2. A. Murray: The Geographical Distribution of Mammals. London: Day and Son, 1866, s. 256. (ang.).
  3. С.И. Огнев: Звери СССР и прилежащих стран (звери восточной Европы и северной Азии). T. 4: Грызуны. Москва–Ленинград: Издательство Академии Наук СССР, 1940, s. 326, 432. (ros.).
  4. G.G. Simpson. The principles of classification and a classification of mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 85, s. 79, 1945. (ang.). 
  5. B. Kryštufek, A. Mahmoudi, A.S. Tesakov, J. Matějů & R. Hutterer. A review of bristly ground squirrels Xerini and a generic revision in the African genus Xerus. „Mammalia”. 80 (5), s. 535, 2016. DOI: 10.1515/mammalia-2015-0073. (ang.). 
  6. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 204. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  7. Z. Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne – Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
  8. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 608–610. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  9. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Tribe Xerini. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-23].
  10. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-20]. (ang.).
  11. G. Cuenca-Bescós. Revision de los Sciuridae del Aragoniense y del Rambliense en la fosa de Calatayud-Montalbán. „Scripta Geologica”. 87, s. 79, 1988. (hiszp.). 
  12. H.G. Stehlin & S. Schaub. Die Trigonodontie der Simplidentaten Nager. „Schweizerische Palaeontologische Abhandlungen”. 67, s. 358, 1951. (niem.). 
  13. B. Minjin. An Oligocene sciurid from the Hsanda Gol Formation, Mongolia. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 24 (3), s. 753, 2004. DOI: 10.1671/0272-4634(2004)024[0753:AOSFTH]2.0.CO;2. (ang.). 
  14. L. Viriot, P. Peláez-Campomanes, P. Vignaud, L. Andossa, H.T. Mackaye & M. Brunet. A new Xerinae (Rodentia, Sciuridae) from the late Miocene of Toros-Menalla (Chad). „Journal of Vertebrate Paleontology”. 31 (4), s. 845, 2011. DOI: 10.1080/02724634.2011.581048. (ang.). 
  NODES