Wikipedia:Dobre Artykuły/archiwum/2022-08

2022-08-01

Latawiec – zabytkowe osiedle mieszkaniowe znajdujące się w dzielnicy Śródmieście w Warszawie, wybudowane w latach 50. XX wieku. Powstało w miejscu zabudowy prawie całkowicie zniszczonej w czasie II wojny światowej, na tzw. Osi Stanisławowskiej. Zbudowane jest na planie pięciokąta, kształtem przypominającego latawiec. Główną projektantką założenia architektonicznego, którego powierzchnia wynosi około 18 hektarów, była Eleonora Sekrecka. Osiedle było uzupełnieniem Marszałkowskiej Dzielnicy Mieszkaniowej i nazywane jest także MDM III. Niektóre jego elementy nawiązują do stylu renesansu. Wybudowano łącznie 2794 mieszkań. Osiedle było w większości gotowe do zamieszkania w 1955 roku. Centralną ulicą osiedla, na której urządzono ośmioboczny plac, jest aleja Wyzwolenia. Czytaj więcej…

2022-08-02

Patricia Hitchcock (ur. 7 lipca 1928 w Londynie, zm. 9 sierpnia 2021 w Thousand Oaks) – angielska aktorka filmowa i teatralna, producentka. Jedyna córka reżysera Alfreda Hitchcocka i jego żony Almy Reville. Wystąpiła w trzech filmach fabularnych swojego ojca oraz w latach 1955–1960 w kilku odcinkach serialu kryminalnego Alfred Hitchcock przedstawia, emitowanego od 1955 do 1962 roku. Grywała również gościnnie w programach telewizyjnych. Zajmowała się również recenzjami książek poświęconych jej ojcu. Publicznie skrytykowała biografię pióra Donalda Spoto – Alfred Hitchcock: The Dark Side of Genius z 1980 roku, w której autor przedstawił reżysera jako „makabrycznego żartownisia, przerażone dziecko i tyrańskiego artystę”. W rozmowie z dziennikiem The Guardian z okazji setnej rocznicy urodzin swojego ojca, przyznała: Miałam całkowicie normalne życie. Moi rodzice byli zwykłymi ludźmi. Wiem, że wiele osób twierdzi, że mój ojciec musiał mieć mroczną wyobraźnię. Cóż, nie miał. Był genialnym filmowcem i wiedział, jak opowiadać historię, to wszystko. Czytaj więcej…

2022-08-03

Sonic Generations – komputerowa gra platformowa z serii Sonic the Hedgehog, wyprodukowana przez studio Sonic Team i wydana przez firmę Sega z okazji dwudziestolecia serii. Jej premiera odbyła się w 2011 roku. W Japonii wersja na konsole określana jest jako Biała Czasoprzestrzeń, podczas gdy wersja na konsolę przenośną zwana jest Niebieską Przygodą. Wszystkie wersje gier obsługują stereoskopowy tryb trójwymiarowy. W Sonic Generations gracz kieruje znanym z serii jeżem Sonikiem, który podczas świętowania swoich urodzin zostaje wysłany wraz ze swymi przyjaciółmi do tzw. „białej czasoprzestrzeni”. W grze pojawiają się poziomy znane z poprzednich części serii, które łączą w sobie zarówno elementy znane z pierwszych gier z Sonikiem, jak i te wprowadzone w nowszych grach. Sonic Generations spotkała się z pozytywnym odbiorem i przez wielu recenzentów określana jest jako „najlepsza gra z Sonikiem od lat”. Czytaj więcej…

2022-08-04

Medaliści igrzysk olimpijskich w badmintonie – lista zawodników i zawodniczek, którzy przynajmniej raz stanęli na podium zawodów olimpijskich w badmintonie. Badminton zadebiutował na letnich igrzysk olimpijskich w 1972 roku podczas igrzysk w Monachium jako dyscyplina pokazowa. Jako pełnoprawna dyscyplina znajduje się w programie olimpijskim od 1992 roku, czyli od igrzysk w Barcelonie. Najwięcej medali olimpijskich w badmintonie zdobyli zawodnicy i zawodniczki z Chin. W ich dorobku jest 47 medali – 20 złotych, 12 srebrnych oraz 15 brązowych. Najbardziej utytułowaną zawodniczką jest Chinka Gao Ling, która zdobyła dwa złote, jeden srebrny i jeden brązowy medal. Jest również zdobywczynią największej liczby medali (cztery). Wśród mężczyzn pierwsze miejsce w indywidualnej klasyfikacji medalowej zajmuje Chińczyk Fu Haifeng z dorobkiem dwóch złotych i jednego srebrnego medalu. Czytaj więcej…

2022-08-05

K-141 Kursk – rosyjski okręt podwodny z napędem jądrowym trzeciej generacji, projektu 949A przeznaczony do zwalczania dużych jednostek nawodnych, zwłaszcza lotniskowców. Budowę jednostki ukończono w maju 1994 roku, po czym w tym samym roku wszedł do służby w rosyjskiej Flocie Północnej. Okręt prowadził głównie działalność szkoleniową na wodach arktycznych, latem 1999 roku odbył rejs na Morze Śródziemne, aby obserwować działania NATO prowadzącego w tym czasie operację Allied Force. Latem 2000 roku na Morzu Barentsa wziął udział w największych od upadku Związku Radzieckiego manewrach rosyjskiej marynarki wojennej. W trakcie tych ćwiczeń, 12 sierpnia 2000 roku okręt został zniszczony i zatonął wraz z całą 118-osobową załogą, w wyniku wybuchu stężonego do wartości 85-98% nadtlenku wodoru stosowanego w Rosji jako utleniacz w przenoszonych przez okręt torpedach 65-76 Kit. Akcja ratunkowa osób ocalałych z katastrofy nie powiodła się z powodu niskiej sprawności przestarzałego rosyjskiego sprzętu ratunkowego, skostniałego systemu biurokratycznego rosyjskiej marynarki oraz braku zgody rosyjskiego ministerstwa obrony na przyjęcie zagranicznej pomocy. Czytaj więcej…

2022-08-06

Hildenbrandia rzeczna – gatunek słodkowodnego krasnorostu. Tworzy czerwone, skorupiaste plechy na kamieniach zanurzonych w wodzie, zwykle strumieni i rzek, rzadziej w jeziorach i wysłodzonych częściach mórz. Występuje na rozproszonych stanowiskach na prawie wszystkich kontynentach. Gatunek uważany jest za wskaźnik wód czystych lub o nieznacznym zanieczyszczeniu. Naukowa nazwa rodzajowa bywa zapisywana w różnych wariantach ortograficznych, zwłaszcza jako Hildenbrandtia. Cykl życiowy tego gatunku opisany został przez polskiego hydrobiologa – Karola Starmacha. W Polsce roślina objęta jest ochroną gatunkową od 2004 roku – jako jeden z nielicznych gatunków glonów spoza grupy ramienic. Ponieważ jest gatunkiem cieniolubnym, jej stanowiskom zagraża wycinanie nadrzecznych drzew. Czytaj więcej…

2022-08-07

Moronihah – w wierzeniach ruchu świętych w dniach ostatnich jedno z nefickich miast. Informacje na jego temat zawiera 3. Księga Nefiego wchodząca w skład Księgi Mormona. Nazwane na cześć nefickiego generała oraz proroka z I wieku p.n.e. Było ośrodkiem znacznych rozmiarów. Jak zauważono w jednym z komentarzy, mogło się znajdować w tym samym miejscu, do którego zostały wyparte nefickie wojska pod przywództwem Moronihaha. Dawałoby to dodatkową informację na temat jego położenia. Obszar ten bowiem, wraz z nefickimi umocnieniami, znajdował się w Ziemi Obfitości. Miasto jest znane przede wszystkim z malowniczego opisu swego zniszczenia. Jest obiektem spekulacji mormońskich teologów, przewija się też w publikacjach krytycznych wobec tej tradycji religijnej. Czytaj więcej…

2022-08-08

Latawiec – zabytkowe osiedle mieszkaniowe znajdujące się w dzielnicy Śródmieście w Warszawie, wybudowane w latach 50. XX wieku. Powstało w miejscu zabudowy prawie całkowicie zniszczonej w czasie II wojny światowej, na tzw. Osi Stanisławowskiej. Zbudowane jest na planie pięciokąta, kształtem przypominającego latawiec. Główną projektantką założenia architektonicznego, którego powierzchnia wynosi około 18 hektarów, była Eleonora Sekrecka. Osiedle było uzupełnieniem Marszałkowskiej Dzielnicy Mieszkaniowej i nazywane jest także MDM III. Niektóre jego elementy nawiązują do stylu renesansu. Wybudowano łącznie 2794 mieszkań. Osiedle było w większości gotowe do zamieszkania w 1955 roku. Centralną ulicą osiedla, na której urządzono ośmioboczny plac, jest aleja Wyzwolenia. Czytaj więcej…

2022-08-09

Patricia Hitchcock (ur. 7 lipca 1928 w Londynie, zm. 9 sierpnia 2021 w Thousand Oaks) – angielska aktorka filmowa i teatralna, producentka. Jedyna córka reżysera Alfreda Hitchcocka i jego żony Almy Reville. Wystąpiła w trzech filmach fabularnych swojego ojca oraz w latach 1955–1960 w kilku odcinkach serialu kryminalnego Alfred Hitchcock przedstawia, emitowanego od 1955 do 1962 roku. Grywała również gościnnie w programach telewizyjnych. Zajmowała się również recenzjami książek poświęconych jej ojcu. Publicznie skrytykowała biografię pióra Donalda Spoto – Alfred Hitchcock: The Dark Side of Genius z 1980 roku, w której autor przedstawił reżysera jako „makabrycznego żartownisia, przerażone dziecko i tyrańskiego artystę”. W rozmowie z dziennikiem The Guardian z okazji setnej rocznicy urodzin swojego ojca, przyznała: Miałam całkowicie normalne życie. Moi rodzice byli zwykłymi ludźmi. Wiem, że wiele osób twierdzi, że mój ojciec musiał mieć mroczną wyobraźnię. Cóż, nie miał. Był genialnym filmowcem i wiedział, jak opowiadać historię, to wszystko. Czytaj więcej…

2022-08-10

Sonic Generations – komputerowa gra platformowa z serii Sonic the Hedgehog, wyprodukowana przez studio Sonic Team i wydana przez firmę Sega z okazji dwudziestolecia serii. Jej premiera odbyła się w 2011 roku. W Japonii wersja na konsole określana jest jako Biała Czasoprzestrzeń, podczas gdy wersja na konsolę przenośną zwana jest Niebieską Przygodą. Wszystkie wersje gier obsługują stereoskopowy tryb trójwymiarowy. W Sonic Generations gracz kieruje znanym z serii jeżem Sonikiem, który podczas świętowania swoich urodzin zostaje wysłany wraz ze swymi przyjaciółmi do tzw. „białej czasoprzestrzeni”. W grze pojawiają się poziomy znane z poprzednich części serii, które łączą w sobie zarówno elementy znane z pierwszych gier z Sonikiem, jak i te wprowadzone w nowszych grach. Sonic Generations spotkała się z pozytywnym odbiorem i przez wielu recenzentów określana jest jako „najlepsza gra z Sonikiem od lat”. Czytaj więcej…

2022-08-11

Medaliści igrzysk olimpijskich w badmintonie – lista zawodników i zawodniczek, którzy przynajmniej raz stanęli na podium zawodów olimpijskich w badmintonie. Badminton zadebiutował na letnich igrzysk olimpijskich w 1972 roku podczas igrzysk w Monachium jako dyscyplina pokazowa. Jako pełnoprawna dyscyplina znajduje się w programie olimpijskim od 1992 roku, czyli od igrzysk w Barcelonie. Najwięcej medali olimpijskich w badmintonie zdobyli zawodnicy i zawodniczki z Chin. W ich dorobku jest 47 medali – 20 złotych, 12 srebrnych oraz 15 brązowych. Najbardziej utytułowaną zawodniczką jest Chinka Gao Ling, która zdobyła dwa złote, jeden srebrny i jeden brązowy medal. Jest również zdobywczynią największej liczby medali (cztery). Wśród mężczyzn pierwsze miejsce w indywidualnej klasyfikacji medalowej zajmuje Chińczyk Fu Haifeng z dorobkiem dwóch złotych i jednego srebrnego medalu. Czytaj więcej…

2022-08-12

K-141 Kursk – rosyjski okręt podwodny z napędem jądrowym trzeciej generacji, projektu 949A przeznaczony do zwalczania dużych jednostek nawodnych, zwłaszcza lotniskowców. Budowę jednostki ukończono w maju 1994 roku, po czym w tym samym roku wszedł do służby w rosyjskiej Flocie Północnej. Okręt prowadził głównie działalność szkoleniową na wodach arktycznych, latem 1999 roku odbył rejs na Morze Śródziemne, aby obserwować działania NATO prowadzącego w tym czasie operację Allied Force. Latem 2000 roku na Morzu Barentsa wziął udział w największych od upadku Związku Radzieckiego manewrach rosyjskiej marynarki wojennej. W trakcie tych ćwiczeń, 12 sierpnia 2000 roku okręt został zniszczony i zatonął wraz z całą 118-osobową załogą, w wyniku wybuchu stężonego do wartości 85-98% nadtlenku wodoru stosowanego w Rosji jako utleniacz w przenoszonych przez okręt torpedach 65-76 Kit. Akcja ratunkowa osób ocalałych z katastrofy nie powiodła się z powodu niskiej sprawności przestarzałego rosyjskiego sprzętu ratunkowego, skostniałego systemu biurokratycznego rosyjskiej marynarki oraz braku zgody rosyjskiego ministerstwa obrony na przyjęcie zagranicznej pomocy. Czytaj więcej…

2022-08-13

Hildenbrandia rzeczna – gatunek słodkowodnego krasnorostu. Tworzy czerwone, skorupiaste plechy na kamieniach zanurzonych w wodzie, zwykle strumieni i rzek, rzadziej w jeziorach i wysłodzonych częściach mórz. Występuje na rozproszonych stanowiskach na prawie wszystkich kontynentach. Gatunek uważany jest za wskaźnik wód czystych lub o nieznacznym zanieczyszczeniu. Naukowa nazwa rodzajowa bywa zapisywana w różnych wariantach ortograficznych, zwłaszcza jako Hildenbrandtia. Cykl życiowy tego gatunku opisany został przez polskiego hydrobiologa – Karola Starmacha. W Polsce roślina objęta jest ochroną gatunkową od 2004 roku – jako jeden z nielicznych gatunków glonów spoza grupy ramienic. Ponieważ jest gatunkiem cieniolubnym, jej stanowiskom zagraża wycinanie nadrzecznych drzew. Czytaj więcej…

2022-08-14

Moronihah – w wierzeniach ruchu świętych w dniach ostatnich jedno z nefickich miast. Informacje na jego temat zawiera 3. Księga Nefiego wchodząca w skład Księgi Mormona. Nazwane na cześć nefickiego generała oraz proroka z I wieku p.n.e. Było ośrodkiem znacznych rozmiarów. Jak zauważono w jednym z komentarzy, mogło się znajdować w tym samym miejscu, do którego zostały wyparte nefickie wojska pod przywództwem Moronihaha. Dawałoby to dodatkową informację na temat jego położenia. Obszar ten bowiem, wraz z nefickimi umocnieniami, znajdował się w Ziemi Obfitości. Miasto jest znane przede wszystkim z malowniczego opisu swego zniszczenia. Jest obiektem spekulacji mormońskich teologów, przewija się też w publikacjach krytycznych wobec tej tradycji religijnej. Czytaj więcej…

2022-08-15

Latawiec – zabytkowe osiedle mieszkaniowe znajdujące się w dzielnicy Śródmieście w Warszawie, wybudowane w latach 50. XX wieku. Powstało w miejscu zabudowy prawie całkowicie zniszczonej w czasie II wojny światowej, na tzw. Osi Stanisławowskiej. Zbudowane jest na planie pięciokąta, kształtem przypominającego latawiec. Główną projektantką założenia architektonicznego, którego powierzchnia wynosi około 18 hektarów, była Eleonora Sekrecka. Osiedle było uzupełnieniem Marszałkowskiej Dzielnicy Mieszkaniowej i nazywane jest także MDM III. Niektóre jego elementy nawiązują do stylu renesansu. Wybudowano łącznie 2794 mieszkania. Osiedle było w większości gotowe do zamieszkania w 1955 roku. Centralną ulicą osiedla, na której urządzono ośmioboczny plac, jest aleja Wyzwolenia. Czytaj więcej…

2022-08-16

Pora umierać – polski czarno-biały dramat filmowy z 2007 roku w reżyserii i według scenariusza Doroty Kędzierzawskiej. Bohaterką filmu jest sędziwa Aniela (Danuta Szaflarska), mieszkająca wraz ze swoją suczką w opustoszałej drewnianej willi w Warszawie. Pora umierać została wyprodukowana ze wsparciem Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, z cyfrowymi zdjęciami Artura Reinharta. Film odniósł znaczący sukces festiwalowy, otrzymując nagrody za dźwięk oraz rolę Szaflarskiej na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych, Orła za rolę Szaflarskiej na rozdaniu Polskich Nagród Filmowych, a także szereg wyróżnień na międzynarodowych festiwalach filmowych. W analizach filmowych zwracano uwagę na subtelnie podjęte przez Kędzierzawską motywy umierania, stosunku do śmierci, współistnienia z organizmami nieludzkimi. Czytaj więcej…

2022-08-17

KNM Odin – norweski torpedowiec z okresu II wojny światowej, należący do typu Sleipner; czasem wyróżniany jako główny okręt osobnego typu Odin. Zdobyty podczas wojny, służył następnie w marynarce niemieckiej pod nazwą „Panther”. Po wojnie kontynuował służbę w marynarce norweskiej, przeklasyfikowany na fregatę do końca lat 50. Walczył podczas kampanii norweskiej z niemieckim lotnictwem. W służbie niemieckiej używany był głównie do celów eskortowych oraz pomocniczych na Bałtyku. Wyporność standardowa okrętu wynosiła 632 tony angielskie, a główne uzbrojenie stanowiły dwie armaty kalibru 102 mm i dwie wyrzutnie torpedowe kalibru 533 mm. Napęd stanowiły turbiny parowe, pozwalające na rozwinięcie prędkości 30 węzłów. Czytaj więcej…

2022-08-18

Medaliści igrzysk olimpijskich w badmintonie – lista zawodników i zawodniczek, którzy przynajmniej raz stanęli na podium zawodów olimpijskich w badmintonie. Badminton zadebiutował na letnich igrzysk olimpijskich w 1972 roku podczas igrzysk w Monachium jako dyscyplina pokazowa. Jako pełnoprawna dyscyplina znajduje się w programie olimpijskim od 1992 roku, czyli od igrzysk w Barcelonie. Najwięcej medali olimpijskich w badmintonie zdobyli zawodnicy i zawodniczki z Chin. W ich dorobku jest 47 medali – 20 złotych, 12 srebrnych oraz 15 brązowych. Najbardziej utytułowaną zawodniczką jest Chinka Gao Ling, która zdobyła dwa złote, jeden srebrny i jeden brązowy medal. Jest również zdobywczynią największej liczby medali (cztery). Wśród mężczyzn pierwsze miejsce w indywidualnej klasyfikacji medalowej zajmuje Chińczyk Fu Haifeng z dorobkiem dwóch złotych i jednego srebrnego medalu. Czytaj więcej…

2022-08-19

K-141 Kursk – rosyjski okręt podwodny z napędem jądrowym trzeciej generacji, projektu 949A przeznaczony do zwalczania dużych jednostek nawodnych, zwłaszcza lotniskowców. Budowę jednostki ukończono w maju 1994 roku, po czym w tym samym roku wszedł do służby w rosyjskiej Flocie Północnej. Okręt prowadził głównie działalność szkoleniową na wodach arktycznych, latem 1999 roku odbył rejs na Morze Śródziemne, aby obserwować działania NATO prowadzącego w tym czasie operację Allied Force. Latem 2000 roku na Morzu Barentsa wziął udział w największych od upadku Związku Radzieckiego manewrach rosyjskiej marynarki wojennej. W trakcie tych ćwiczeń, 12 sierpnia 2000 roku okręt został zniszczony i zatonął wraz z całą 118-osobową załogą, w wyniku wybuchu stężonego do wartości 85-98% nadtlenku wodoru stosowanego w Rosji jako utleniacz w przenoszonych przez okręt torpedach 65-76 Kit. Akcja ratunkowa osób ocalałych z katastrofy nie powiodła się z powodu niskiej sprawności przestarzałego rosyjskiego sprzętu ratunkowego, skostniałego systemu biurokratycznego rosyjskiej marynarki oraz braku zgody rosyjskiego ministerstwa obrony na przyjęcie zagranicznej pomocy. Czytaj więcej…

2022-08-20

Hildenbrandia rzeczna – gatunek słodkowodnego krasnorostu. Tworzy czerwone, skorupiaste plechy na kamieniach zanurzonych w wodzie, zwykle strumieni i rzek, rzadziej w jeziorach i wysłodzonych częściach mórz. Występuje na rozproszonych stanowiskach na prawie wszystkich kontynentach. Gatunek uważany jest za wskaźnik wód czystych lub o nieznacznym zanieczyszczeniu. Naukowa nazwa rodzajowa bywa zapisywana w różnych wariantach ortograficznych, zwłaszcza jako Hildenbrandtia. Cykl życiowy tego gatunku opisany został przez polskiego hydrobiologa – Karola Starmacha. W Polsce roślina objęta jest ochroną gatunkową od 2004 roku – jako jeden z nielicznych gatunków glonów spoza grupy ramienic. Ponieważ jest gatunkiem cieniolubnym, jej stanowiskom zagraża wycinanie nadrzecznych drzew. Czytaj więcej…

2022-08-21

Moronihah – w wierzeniach ruchu świętych w dniach ostatnich jedno z nefickich miast. Informacje na jego temat zawiera 3. Księga Nefiego wchodząca w skład Księgi Mormona. Nazwane na cześć nefickiego generała oraz proroka z I wieku p.n.e. Było ośrodkiem znacznych rozmiarów. Jak zauważono w jednym z komentarzy, mogło się znajdować w tym samym miejscu, do którego zostały wyparte nefickie wojska pod przywództwem Moronihaha. Dawałoby to dodatkową informację na temat jego położenia. Obszar ten bowiem, wraz z nefickimi umocnieniami, znajdował się w Ziemi Obfitości. Miasto jest znane przede wszystkim z malowniczego opisu swego zniszczenia. Jest obiektem spekulacji mormońskich teologów, przewija się też w publikacjach krytycznych wobec tej tradycji religijnej. Czytaj więcej…

2022-08-22

Anasazizaur – wymarły rodzaj dinozaurów, ornitopod z rodziny hadrozaurów, przez część specjalistów postrzegany jako młodszy synonim kritozaura. Zamieszkiwał tereny dzisiejszej Ameryki Północnej nieco powyżej 73 miliony lat temu. Skamieniałości dinozaura nieznanego dotąd nauce znalezione zostały przez Spencera Lucasa w 1977 roku w Nowym Meksyku. Znalezisko obejmuje czaszkę, którą skatalogowano jako BYU 12950. Opisał ją Jack Horner. Dostrzeżono unikalną budowę kości nosowych. Horner wskazywał, że tworzony przez nie łuk kończy się powyżej oczodołów, pomiędzy nimi. Paleontolog jednakże nie zdecydował się na wyodrębnienie znaleziska do nowego rodzaju. Zamiast tego przypisał je do gatunku kritozaura Kritosaurus navajovius, opisanego przez Barnuma Browna na początku XX wieku. Argumentował za tym, wskazując na cechy połączenia kości nosowych z czołowymi, wskazujące na rozwidlone kości nosowe oraz na poszerzone skrzydło boczne kości przedczołowej dochodzące do tylnego końca kości nosowej. Czytaj więcej…

2022-08-23

Pora umierać – polski czarno-biały dramat filmowy z 2007 roku w reżyserii i według scenariusza Doroty Kędzierzawskiej. Bohaterką filmu jest sędziwa Aniela (Danuta Szaflarska), mieszkająca wraz ze swoją suczką w opustoszałej drewnianej willi w Warszawie. Pora umierać została wyprodukowana ze wsparciem Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, z cyfrowymi zdjęciami Artura Reinharta. Film odniósł znaczący sukces festiwalowy, otrzymując nagrody za dźwięk oraz rolę Szaflarskiej na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych, Orła za rolę Szaflarskiej na rozdaniu Polskich Nagród Filmowych, a także szereg wyróżnień na międzynarodowych festiwalach filmowych. W analizach filmowych zwracano uwagę na subtelnie podjęte przez Kędzierzawską motywy umierania, stosunku do śmierci, współistnienia z organizmami nieludzkimi. Czytaj więcej…

2022-08-24

KNM Odin – norweski torpedowiec z okresu II wojny światowej, należący do typu Sleipner; czasem wyróżniany jako główny okręt osobnego typu Odin. Zdobyty podczas wojny, służył następnie w marynarce niemieckiej pod nazwą „Panther”. Po wojnie kontynuował służbę w marynarce norweskiej, przeklasyfikowany na fregatę do końca lat 50. Walczył podczas kampanii norweskiej z niemieckim lotnictwem. W służbie niemieckiej używany był głównie do celów eskortowych oraz pomocniczych na Bałtyku. Wyporność standardowa okrętu wynosiła 632 tony angielskie, a główne uzbrojenie stanowiły dwie armaty kalibru 102 mm i dwie wyrzutnie torpedowe kalibru 533 mm. Napęd stanowiły turbiny parowe, pozwalające na rozwinięcie prędkości 30 węzłów. Czytaj więcej…

2022-08-25

Otaria – włoski okręt podwodny z okresu międzywojennego oraz II wojny światowej, jedna z dwóch jednostek typu Glauco. Pierwotnie została zamówiona przez Portugalię jako „Espadarte”, jednak z powodu zerwania kontraktu została ukończona na potrzeby marynarki włoskiej. Okręt został zwodowany w marcu 1935 roku w stoczni Cantieri Riuniti dell'Adriatico w Monfalcone, a w skład włoskiej marynarki wszedł w październiku 1935 roku. „Otaria” była dużym, oceanicznym jednokadłubowym okrętem podwodnym. Długość całkowita wynosiła 73 metry, szerokość 7,2 metra i zanurzenie 5,12 metra. Wyporność normalna w położeniu nawodnym wynosiła 1054 tony, a w zanurzeniu 1305 ton. Załoga okrętu składała się z 7 oficerów oraz 50 podoficerów i marynarzy. Jednostka pełniła służbę na Morzu Śródziemnym, Morzu Czerwonym oraz Atlantyku, biorąc udział m.in. w wojnie domowej w Hiszpanii i bitwie o Atlantyk, operując z bazy Betasom. Okręt został wycofany ze służby 1 lutego 1948 roku. Czytaj więcej…

2022-08-26

ORP Albatros – polski trałowiec bazowy z okresu zimnej wojny, jeden z serii dwunastu okrętów projektu 206F. Jednostka mierzyła 58,2 metra długości, 7,97 metra szerokości i miała zanurzenie 2,14 metra, a jej wyporność pełna wynosiła 470 ton. Uzbrojona była w trzy podwójne zestawy działek automatycznych 2M-3M kalibru 25 mm oraz bomby głębinowe, a ponadto była przystosowana do przewozu i stawiania min morskich. Okręt został zwodowany w kwietniu 1965 roku w Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, a do służby w Marynarce Wojennej przyjęto go w listopadzie 1965 roku. Intensywnie eksploatowana jednostka, oznaczona numerem burtowym 618, cały okres służby spędziła w 13. Dywizjonie Trałowców 9. Flotylli Obrony Wybrzeża w Helu. Okręt został skreślony z listy floty po ponad 29-letnim czasie użytkowania w grudniu 1994 roku. Czytaj więcej…

2022-08-27

SM UC-71 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany w sierpniu 1916 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine w listopadzie 1916 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie Flotylli Flandria oraz 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte okręt odbył 19 patroli bojowych, w wyniku których zatonęły 63 statki o łącznej pojemności 110 750 BRT, a 17 statków o łącznej pojemności 74 089 BRT i slup o wyporności 1250 ton doznało uszkodzeń. Po zawieszeniu broni w 1918 roku, UC-71 został przekazany Wielkiej Brytanii w ramach reparacji wojennych. Zatonął jednak w drodze na Wyspy Brytyjskie w pobliżu Helgolandu 20 lutego 1919 roku. Czytaj więcej…

2022-08-28

Sedekiasz – w wierzeniach ruchu świętych w dniach ostatnich jeden z nefickich uczniów powołanych przez Jezusa Chrystusa podczas jego wizyty na starożytnym kontynencie amerykańskim. Włączenie Sedekiasza do nefickiego kworum dwunastu nastąpiło wcześnie. Nauczał on grupę Nefitów, przekazując jej treść tak zwanego kazania w świątyni. Został ochrzczony przez Nefiego, konfirmowany oraz otrzymał dar Ducha Świętego. Doznał przemienienia, mającego być jedną z oznak posługi, do której został powołany pośród Nefitów. Działalność misyjną rozpoczął jeszcze w czasie pobytu Chrystusa na kontynencie amerykańskim, doczekał się w niej ogromnego sukcesu. Okoliczności jego śmierci są niepewne. Wraz z towarzyszami jest obiektem dyskusji mormońskich teologów. Jego status jako apostoła, kwestia przyjętego przezeń ponownego chrztu czy też bezpośredniej modlitwy do Chrystusa budzą szczególne zainteresowanie. Wykorzystywany bywa przez apologetów tej tradycji religijnej, przewija się też w publikacjach krytycznych wobec Księgi Mormona. Czytaj więcej…

2022-08-29

Ettore Fieramosca – włoski okręt podwodny z okresu międzywojennego oraz II wojny światowej. Okręt wypierał 1556 ton w położeniu nawodnym i 1965 ton pod wodą, a jego główną bronią było 14 torped kalibru 533 mm wystrzeliwanych z ośmiu wewnętrznych wyrzutni. Jednostka rozwijała na powierzchni prędkość 15 węzłów, osiągając zasięg 5300 Mm przy prędkości 8 węzłów. Okręt został zwodowany w kwietniu 1929 roku w stoczni Cantieri navali Tosi di Taranto w Tarencie, a w skład Regia Marina wszedł w grudniu 1931 roku. Nazwę otrzymał na cześć kondotiera Ettore Fieramosca z przełomu XV i XVI wieku. Pełnił służbę na Morzu Śródziemnym, biorąc udział m.in. w wojnie domowej w Hiszpanii oraz kampanii śródziemnomorskiej. Jednostka została wycofana ze służby w kwietniu 1941 roku i złomowana w 1946 roku. Czytaj więcej…

2022-08-30

2-3-2K – doświadczalna lokomotywa parowa produkcji radzieckiej, skonstruowana w Zakładzie Kołomieńskim w Kołomnie. W latach 1937–1938 zbudowano dwie lokomotywy tego typu, które służyły do prowadzenia pociągów ekspresowych przed II wojną światową. Pierwszą lokomotywę w 1938 roku poddano dokładnym próbom i przy prędkości 149,2 km/h osiągnięto moc 3070 KM. 29 czerwca 1938 roku ze specjalnym czterowagonowym pociągiem parowóz osiągnął rekordową w ZSRR prędkość 170 km/h na odcinku Lichosławl − Kalinin. Oba parowozy następnie weszły do eksploatacji na Kolei Oktjabrskiej, prowadząc pociągi pospieszne oraz ekspresowe. Prowadziły one między innymi ekspres „Krasnaja strieła” z Leningradu do Moskwy, którego czas jazdy mógł dzięki temu wynieść 8 godzin. Tuż przed II wojną światową planowano rozpocząć ruch szybszych pociągów ekspresowych i zamówić w Zakładach Kołomieńskich dalsze 10 parowozów tego typu, lecz nie doszło do tego z powodu ataku niemieckiego. Czytaj więcej…

2022-08-31

PWS-42 – projekt polskiego jednomiejscowego samolotu myśliwskiego w układzie dolnopłatu z końca lat 30. XX wieku konstrukcji inż. Zygmunta Jabłońskiego oraz inż. Kazimierza Nowickiego. Samolot miał być całkowicie drewnianym wolnonośnym dolnopłatem z zakrytą kabiną oraz chowanym podwoziem. Specjalną, laminowaną sklejkę na pokrycie kadłuba planowano pozyskać z wytwórni sklejek braci Konopackich w Mostach. Konstruktorzy opracowywali równolegle wariant konstrukcji mieszanej, z kratownicowym kadłubem spawanym z rur stalowych, a także – na wypadek problemów z pozyskaniem niezawodnego mechanizmu chowania kół – rozważali zastosowanie stałego podwozia. Napęd stanowić miał chłodzony powietrzem 14-cylindrowy silnik w układzie podwójnej gwiazdy Gnome-Rhône 14M7 Mars o mocy maksymalnej 730 KM. W 1939 roku w Podlaskiej Wytwórni Samolotów w Białej Podlaskiej trwała budowa makiety samolotu, którą przerwał wybuch II wojny światowej. Prototyp myśliwca miał być gotowy do lotu latem 1940 roku. Czytaj więcej…