Wojciech Inglot
Wojciech Wiesław Inglot (ur. 11 czerwca 1955 w Przemyślu, zm. 23 lutego 2013 tamże[1][2]) – polski przedsiębiorca, założyciel i właściciel globalnego przedsiębiorstwa z branży kosmetycznej Inglot (prowadzącej działalność za granicą pod firmą INGLOT Cosmetics). Z wykształcenia chemik.
| Data i miejsce urodzenia |
11 czerwca 1955 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
23 lutego 2013 |
| Przyczyna śmierci | |
| Miejsce spoczynku |
Cmentarz Zasanie w Przemyślu |
| Zawód, zajęcie |
chemik, przedsiębiorca |
| Alma Mater | |
| Pracodawca |
Inglot (od 1983) |
| Majątek |
150 mln zł (2009) |
| Małżeństwo |
Barbara |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytujSyn Ludwika (1926-1999) i Bronisławy[3]. Urodził się i wychował w Przemyślu. Po ukończeniu liceum wyjechał do Krakowa, gdzie studiował chemię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Uczestniczył w zagranicznych wymianach studenckich. Studia magisterskie ukończył w 1979. Z inicjatywy mentora, prof. Stefana Smolińskiego, został zatrudniony w laboratorium badawczym Polfy. Został jednak wezwany do obowiązkowego odbycia służby wojskowej. Służbę odbywał w krakowskim desancie, m.in. w trakcie stanu wojennego.
Po zakończeniu służby wojskowej kontynuował pracę w krakowskiej Polfie. Okresowo wyjeżdżał do Stanów Zjednoczonych w celach zarobkowych. Początkowo planował emigrację i założenie własnej firmy w Stanach, tak jak jego kuzyni[4].
W 1983 Wojciech Inglot namówił swoją siostrę Elżbietę na inwestycję i wspólnie zakupili część urządzeń z krakowskiej Polfy oraz wynajęli piętro w domu jednorodzinnym na siedzibę własnej działalności gospodarczej w Przemyślu. Pierwszym towarem produkowanym przez nowo powstałe przedsiębiorstwo pod firmą Inglot był płyn do czyszczenia głowic magnetofonowych.
W 2009 wspólnie z żoną Barbarą został sklasyfikowany na 85. miejscu listy „Stu najbogatszych Polaków” miesięcznika Forbes z majątkiem wycenianym na 150 mln zł[5].
Zmarł nagle 23 lutego 2013 w wyniku wylewu[6]. Pochowany został 27 lutego 2013 na cmentarzu komunalnym Zasanie w Przemyślu[7].
Żonaty z Barbarą, brat Elżbiety i Zbigniewa[8].
Wyróżnienia, nagrody
edytuj18 kwietnia 2012 został laureatem nagrody Polskiej Rady Biznesu im. Jana Wejcherta w kategorii „Sukces”[9].
Co roku w II Liceum Ogólnokształcącym w Przemyślu przyznawana jest nagroda im. Wojciecha Inglota za wybitne osiągnięcia z chemii.
Pośmiertnie, 27 lutego 2013, został przez prezydenta Bronisława Komorowskiego za wybitne zasługi dla rozwoju polskiej przedsiębiorczości oraz działalność społeczną i charytatywną odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[7][10].
- Złoty Krzyż Zasługi – za zasługi w działalności na rzecz społeczności lokalnej – 2011[11]
Inna działalność
edytujW latach 2003–2010 Wojciech Inglot pełnił funkcję honorowego konsula Ukrainy[12].
Przypisy
edytuj- ↑ Wojciech Inglot nie żyje. Twórca kosmetycznego giganta zmarł w wieku 58 lat [online], Gazeta.pl, 24 lutego 2013 [dostęp 2013-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2013-02-25].
- ↑ Polish cosmetics maker Wojciech Inglot dies at 57 [online], USA Today, 24 lutego 2013 [dostęp 2013-02-24] (ang.).
- ↑ Wojciech Inglot. rejestry-notarialne.pl.
- ↑ Joanna Solska, Wojciech Inglot: cienie i błyski branży kosmetycznej [online], Polityka.pl, 19 kwietnia 2008 [dostęp 2013-02-24].
- ↑ Norbert Ziętal, Potężną firmę zbudował w mieście, w którym „nic nikomu nie wychodzi” [online], Nowiny24.pl, 27 marca 2009 [dostęp 2013-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2010-10-29].
- ↑ Mariusz Piotrowski, Zmarł Wojciech Inglot – twórca kosmetycznego imperium [online], Wyborcza.biz, 24 lutego 2013 [dostęp 2013-02-24].
- ↑ a b Order Odrodzenia Polski dla Wojciecha Inglota. prezydent.pl, 2013-02-27. [dostęp 2013-02-27].
- ↑ 11 czerwca, Wojciech Inglot skończyłby 58 lat [online], Biznes i Styl, 10 czerwca 2013 [dostęp 2021-02-23] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-04].
- ↑ Marcin Gawęda, Znamy laureatów Nagrody Polskiej Rady Biznesu im. Jana Wejcherta [online], Onet.pl, 18 kwietnia 2012 [dostęp 2013-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-21].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 lutego 2013 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2013 r. poz. 437).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 września 2011 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2011 r. nr 112, poz. 1143) – pkt 12.
- ↑ Przemyśl: Inglot, który nie jest już konsulem Ukrainy otwiera nowe sklepy. przemysl.naszemiasto.pl. [dostęp 2013-02-24].