Wybór broni (tytuł oryg. Weapons of Choice) – powieść science-fiction, pierwszy tom trylogii Oś czasu autorstwa australijskiego pisarza Johna Birminghama.

Wybór broni
Weapons of Choice
Autor

John Birmingham

Tematyka

science fiction, historia alternatywna

Typ utworu

Powieść

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Australia

Język

angielski

Data wydania

2004

Wydawca

Macmillan Publishers

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

2006

Wydawca

Rebis

Przekład

Radosław Kot

poprzednia
brak
następna
Wybór celów

Streszczenie

edytuj

Akcja powieści rozpoczyna się w 2021 roku. Międzynarodowy zespół okrętów wojennych (UN PRO FLEET), dowodzony przez admirała Philipa Kolhammera na flagowym lotniskowcu USS Hillary Clinton, przeprowadza operację militarną u wybrzeży Timoru Wschodniego. Zadaniem Wielonarodowych Sił jest wyzwolenie Indonezji spod rządów islamskiego reżimu, zwanego Kalifatem. Do floty wojennej dołącza statek badawczy JRV Nagoya, na którym prowadzone są prace nad tunelami czasoprzestrzennymi. Eskortujący go do tej pory krążownik typu stealth USS Leyte Gulf zostaje włączony do zespołu, podczas gdy Nagoya oczekuje nowego okrętu eskortowego. Zanim ten przybywa, szef pionu naukowego na statku, profesor Manning Pope, decyduje się przeprowadzić eksperyment, który kończy się katastrofą i przeniesieniem niemal całych Wielonarodowych Sił w czasoprzestrzeni.

USS Hillary Clinton, w otoczeniu kilku okrętów z zespołu, pojawia się w nocy z dnia 2 na 3 czerwca 1942, tuż przed bitwą pod Midway, na drodze floty dowodzonej przez admirała Spruance’a. Natychmiast zwraca to uwagę marynarzy z przeszłości, którzy są zdumieni nagłym pojawieniem się nieznanych, dziwnie zaprojektowanych okrętów. Admirał Spruance, dostrzegłszy na jednym z nich (JDS Siranui) japońską banderę, uznaje, iż jest to flota Japończyków zmierzająca pod Midway, dlatego wydaje swoim okrętom rozkaz otwarcia ognia. Systemy sztucznej inteligencji okrętów z XXI wieku, wobec kiepskiego stanu załóg po Tranzycie, obejmują kontrolę nad uzbrojeniem i odpowiadają ogniem. Wielonarodowe Siły w krótkim czasie niszczą większość floty Spruance’a, w tym lotniskowce USS Hornet oraz USS Yorktown (z admirałem Fletcherem na pokładzie). Udaje się jednak opanować sytuację i wstrzymać ogień po obu stronach, a następnie nawiązać wzajemny kontakt.

Okazuje się, że nie wszystkie okręty pojawiły się po Tranzycie w tym samym miejscu i czasie. Podczas gdy nieopodal Midway wre walka, japoński lotniskowiec Ryūjō odkrywa okręt Wolnych Indonezyjczyków, KRI Sutanto i dokonuje abordażu, biorąc do niewoli załogę. Japończycy wchodzą w posiadanie cennych informacji, w tym na temat dalszego przebiegu bitwy o Midway. Wieści te docierają do admirała Yamamoty, który wydaje rozkaz przerwania operacji i zawrócenia floty.

Okręty Wielonarodowych Sił oraz zespołu Spruance’a powracają do bazy w Pearl Harbor, jednak przybysze – z racji zniszczenia większości amerykańskiej Floty Pacyfiku oraz zabicia tysięcy ludzi – spotykają się z wrogością ze strony autochtonów. Dodatkowym czynnikiem jest zupełnie odmienna mentalność przybyszy z przyszłości. Admirał Kolhammer udaje się do Kalifornii na spotkanie z prezydentem Rooseveltem oraz Albertem Einsteinem. Pod jego nieobecność, w Pearl Harbor dochodzi do kilku morderstw i zgwałceń (popełnionych na członkach Wielonarodowych Sił), a wkrótce także do zamieszek, które zostają z trudem opanowane. W międzyczasie okazuje się, że drugi z indonezyjskich okrętów – KRI Nuku – został odnaleziony na Nowej Gwinei (z kadłubem w połowie tkwiącym w zboczu góry) przez Japończyków, którzy przystąpili do pozyskiwania zeń nowoczesnego sprzętu. Udaje im się zdobyć pociski rakietowe, tuż przed tym, jak Nuku wraz z pracującymi nad nim Japończykami zostaje unicestwiony w nalocie myśliwców F-22.

Wieści o wydarzeniach spod Midway wkrótce obiegają cały świat, docierając do Niemiec oraz Wielkiej Brytanii. Przedstawiciele rządu brytyjskiego wywierają naciski, aby należący do Wielonarodowych Sił HMS Trident, brytyjski niszczyciel typu stealth, został oddany do ich dyspozycji. Okręt jednak bierze przedtem udział w operacji oswobodzenia jeńców w Singapurze oraz na Luzonie, przeprowadzonej z inicjatywy Kolhammera (częściowo dla poprawy notowań Wielonarodowych Sił u autochtonów). W akcji biorą udział także członkowie współczesnych sił zbrojnych. Na krótko przed wszczęciem operacji australijski okręt podwodny HMAS Havoc zostaje wysłany na kotwicowisko pod wyspą Hashirajima z zadaniem zniszczenia japońskich lotniskowców przy pomocy pocisków manewrujących. Na miejscu jednak wykryta zostaje tylko część Połączonej Floty, w tym jedynie dwa lotniskowce.

Tymczasem Hitler, również dowiedziawszy się o dalszym przebiegu wojny według kart historii, decyduje się zawrzeć rozejm ze Stalinem.

Postacie historyczne pojawiające się w książce

edytuj

Okręty Wielonarodowych Sił

edytuj

Podczas przeniesienia w czasie, nazywanego w powieści Tranzytem, nie wszystkie okręty trafiły w to samo miejsce o tym samym czasie. Los poszczególnych jednostek jest stopniowo ujawniany podczas akcji Wyboru broni oraz dalszych części cyklu. Losy części z nich do samego końca pozostają niejasne.

  • USS Hillary Clintonatomowy lotniskowiec uderzeniowy klasy George Bush
  • USS Leyte Gulf – krążownik stealth klasy Nemesis („zaszedł” na USS Astoria, po pozyskaniu zeń sprzętu został zniszczony)
  • USS Kandahar – okręt desantowy klasy Baghdad
  • USS Kennebunkport – transportowiec desantowy klasy LPD-12
  • USS Providence – okręt desantowy klasy Harper's Ferry
  • USS Amanda L. Garrett – niszczyciel przeciwlotniczy klasy Cobb (zatonął w sztormie na wodach Antarktyki)
  • USS Denveratomowy okręt podwodny z nuklearnymi głowicami balistycznymi (zaginął po Tranzycie)
  • USS Chicago – atomowy okręt podwodny z nuklearnymi głowicami balistycznymi (zaginął po Tranzycie)
  • HMS Fearlessśmigłowcowiec klasy Aden (zniszczony w Tranzycie)
  • HMS Trident – niszczyciel stealth klasy Trident (trimaran)
  • HMS Vanguard – niszczyciel stealth klasy Trident (zaginął po Tranzycie)
  • HMAS Havoc – konwencjonalny okręt podwodny klasy Woomera (błędnie kwalifikowany do klasy Savage w niektórych przekładach)
  • HMAS Ipswich – lekki okręt desantowy klasy Newcastle
  • HMAS Moreton Bay – katamaran do przewozu wojsk klasy Jervis Bay
  • JDS Siranui – zmodyfikowany krążownik stealth klasy Nemesis
  • KRI Sutanto – korweta klasy Parchim (zdobyta przez Japończyków, po pozyskaniu sprzętu zniszczona podczas misji samobójczej)
  • KRI Nuku – korweta klasy Parchim (odzyskana dla sprzętu przez Japończyków, później zniszczona przez aliantów)
  • Dessaix – niszczyciel stealth Marine Nationale klasy Sartre (zaginął po Tranzycie)

Nawiązania do rzeczywistych osób

edytuj
  • Na krążowniku USS Leyte Gulf służą marynarze o nazwiskach Nix, Brown, Clancy i Cobb – są one zaczerpnięte od pisarzy Gartha Nixa, Dale’a Browna, Toma Clancy’ego oraz Stephena Cobba.
  • Oficer meteorologiczny z USS Leyte Gulf, Reilly, także otrzymał nazwisko po pisarzu – Matthew Reilly'm.
  • Wśród okrętów z przyszłości jest niszczyciel o nazwie USS Amanda L. Garrett, należący do klasy Cobb – nawiązanie do twórczości kolejnego pisarza, Jamesa H. Cobba, autora serii Amanda Garrett, której tytułowa bohaterka jest kapitanem nowoczesnego niszczyciela.
  • Jednym z oficerów SAS, pojawiających się w serii, jest kapitan Harry Windsor, nazywany często przez żołnierzy „księciem Harrym”. Jego pierwowzorem jest najpewniej Henryk z Walii.
  • Jeden z przybocznych oficerów prezydenta Roosevelta, który przynosi mu relację o przybyszach z przyszłości, nosi nazwisko Turtletaub. Jego opowieść zostaje przez Roosevelta skwitowana komentarzem „następnym razem opowiesz mi o jaszczurach z kosmosu?”. Jest to nawiązanie do osoby Harry’ego Turtledove’a, autora licznych książek z gatunku historii alternatywnej – w tym serii Wojna Światów, istotnie opowiadającej o inwazji jaszczuropodobnych obcych, mającej miejsce podczas drugiej wojny światowej.
  • Agenci FBI, Stirling i Flint, także otrzymali nazwiska po autorach historii alternatywnej – S.M. Stirlingu oraz Ericu Flincie.

Zobacz też

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj
  NODES