Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1840 roku

Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1840 roku – czternaste wybory prezydenckie w historii Stanów Zjednoczonych. Na urząd prezydenta wybrano Williama Henry’ego Harrisona, a wiceprezydentem został John Tyler.

Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1840 roku
Państwo

 Stany Zjednoczone

Rodzaj

wybory prezydenckie

Data przeprowadzenia

30 października – 2 grudnia 1840 (głosowanie powszechne)

Podstawa prawna

Konstytucja Stanów Zjednoczonych

Głosowanie
poprzednie:
1836
następne:
1844
Mapa wyborcza Stanów Zjednoczonych w 1840 roku. Liczba na mapie określa liczbę przedstawicieli stanu w Kolegium Elektorów

Kampania wyborcza

edytuj

Wybory prezydenckie w 1840 roku odbywały się w cieniu recesji gospodarczej wywołanej kryzysem finansowym z 1837[1]. Pomimo niepopularności w społeczeństwie, Van Buren uzyskał nominację Partii Demokratycznej, a w swojej kampanii obiecywał ograniczenie władzy federalnej[2]. Partia Wigów była znacznie lepiej zorganizowana niż cztery lata wcześniej i na konwencji w Harrisburgu (grudzień 1839) wysunięto kandydaturę Williama Henry’ego Harrisona na prezydenta i Johna Tylera na wiceprezydenta[3]. Nominacje zostały zatwierdzone na konwencji w Baltimore w maju 1840[3]. Kandydatura Harrisona była kompromisowa – wigowie nie chcieli bowiem nominować kandydata, który zdążył zrazić do siebie potencjalnych wyborców (za jakich uchodzili Daniel Webster i Henry Clay)[2]. W tych wyborach, po raz pierwszy swojego kandydata wystawiła antyniewolnicza Partia Wolności[4]. Jej nominatem był James Birney[1]. Kampania obfitowała we wzajemne inwektywy i oszczerstwa, jednakże wigowie dodali element kampanii pozytywnej – śpiewanie piosenek gloryfikujących kandydatów, organizowanie parad i pikników[2].

Kandydaci

edytuj

Partia Demokratyczna

edytuj

Partia Wolności

edytuj

Partia Wigów

edytuj

Wyniki głosowania

edytuj

Głosowanie powszechne odbyło się pomiędzy 30 października a 2 grudnia 1840 roku i wzięło w nim udział ok. 2,4 mln osób[5]. Harrison uzyskał 52,9% poparcia wobec 46,8% dla Van Burena[5]. Niecałe 7000 głosów otrzymał James Birney[5]. Frekwencja wyniosła 80,2%[6]. W głosowaniu Kolegium Elektorów (zatwierdzonym 10 lutego 1841[7]) Harrison otrzymał 234 głosy, przy wymaganej większości 194 głosów[8]. Van Buren otrzymał 60 głosów[8]. W głosowaniu na wiceprezydenta wygrał John Tyler, także uzyskując 234 głosy[8]. Drugie miejsce zajął Richard Johnson przy 48 głosach[8]. Littleton Tazewell otrzymał 11 głosów, a James Polk 1 głos[8].

William Henry Harrison został zaprzysiężony 4 marca 1841[9].

Kandydat na prezydenta Partia Głosowanie powszechne Kolegium Elektorów
Głosy Procent
William Henry Harrison Partia Wigów 1 275 390 52,9% 234
Martin Van Buren Partia Demokratyczna 1 128 854 46,8% 60
James Birney Partia Wolności 6797 0,3% 0
Łącznie 294
Kandydat na wiceprezydenta Partia Kolegium Elektorów
John Tyler Partia Wigów 234
Richard Johnson Partia Demokratyczna 48
Littleton Tazewell Partia Demokratyczna 11
James Polk Partia Demokratyczna 1
Łącznie 294

Przypisy

edytuj
  1. a b Bartnicki 1995 ↓, s. 164.
  2. a b c Jones 2016 ↓, s. 178.
  3. a b Pastusiak 1999 ↓, s. 203.
  4. Jones 2016 ↓, s. 209.
  5. a b c US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-05-21]. (ang.).
  6. Election of 1840. CountingTheVotes. [dostęp 2017-05-21]. (ang.).
  7. Presidential Election of 1840. Biblioteka Kongresu. [dostęp 2017-05-21]. (ang.).
  8. a b c d e Electoral College Box – 1840. NARA. [dostęp 2017-05-21]. (ang.).
  9. Pastusiak 1999 ↓, s. 204.

Bibliografia

edytuj
  NODES
INTERN 1