Wykształcenie

wykształcenie w polskim systemie edukacji

Wykształcenie – poświadczona dokumentem wiedza zdobyta w oficjalnym systemie nauczania (szkoły publiczne, szkoły prywatne). Jest to zasób wiedzy, umiejętności i sprawności umożliwiający jednostce poznanie otaczającego świata i skuteczne w nim działanie, wykonywanie określonego zawodu; wynik kształcenia i samokształcenia[1].

Wykształcenie w prawie polskim

edytuj

Wykształcenie jest także sztywno określonym wyznacznikiem rodzaju ukończonej szkoły. W Polsce, prawne kryteria poziomu wykształcenia określają Prawo oświatowe z 14 XII 2016[2] oraz Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z 20 VII 2018 r.[3] Zgodnie z nimi wyróżnia się następujące poziomy wykształcenia:

Przypisy

edytuj
  1. wykształcenie, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-08-02].
  2. Art. 20. Prawa oświatowego (Dz.U. z 2021 r. poz. 1082).
  3. Art. 77. ust. 1 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r. poz. 1668).
  4. Art. 20 ust. 1 Prawa oświatowego (Dz.U. z 2021 r. poz. 1082)
  5. Art. 20 ust. 6 Prawa oświatowego (Dz.U. z 2021 r. poz. 1082)
  6. Art. 20 ust. 3 Prawa oświatowego (Dz.U. z 2021 r. poz. 1082)
  7. Art. 20 ust. 4 Prawa oświatowego (Dz.U. z 2021 r. poz. 1082)
  8. Art. 77 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r. poz. 1668)

Zobacz też

edytuj
  NODES
mac 1
os 21