Zamek w Hubkowie

Zamek w Hubkowie – ruiny zamku wybudowanego w XV wieku w Hubkowie na Wołyniu. Jego pierwszymi właścicielami byli Siemaszkowie, którzy mieli tu główną siedzibę.

Zamek w Hubkowie

Zamek w Hubkowie, rys. Napoleon Orda
Państwo	I Rzeczpospolita
Miejscowość	Hubków
Typ budynku	zamek
Styl architektoniczny	renesans
Rozpoczęcie budowy	XV w.
Ważniejsze przebudowy	XVI w.
Zniszczono	1708
Pierwszy właściciel	Siemaszkowie
Kolejni właściciele	Konstanty Siemaszko, Mikołaj Siemaszko, Stanisław Daniłowicz, Jan Cetner, Józef Potocki, Potoccy herbu Pilawa
Położenie na mapie obwodu rówieńskiego Zamek w Hubkowie
Położenie na mapie Ukrainy Zamek w Hubkowie
50°49′50″N 27°03′04″E

Historia

Zamek w l. 1918–1937

Zamek wzmiankowany w kronice z 1504 roku, więc prawdopodobnie późniejszy postawiono na miejscu warowni zniszczonej przez Tatarów. Zamek w stylu renesansowym zbudowany został w 1613 r. przez Konstantego Siemaszkę. W 1629 r. właścicielem zamku był Stanisław Daniłowicz, ożeniony z Maryną, córką Mikołaja Siemaszki, ostatniego z rodu właściciela warowni. W 1676 r. zamek, wniesiony jako wiano, należy do starosty lwowskiego Jana Cetnera a później w drodze ugody rodzinnej przeszedł na własność Teofili żony Józefa Felicjana Potockiego. Zamek był zamieszkały do 1708 r., kiedy to podczas III wojny północnej ostatecznie został zniszczony przez wojska szwedzkie. Potoccy nie odbudowywali już zamku tylko przenieśli się do pobliskich Siedliszcz i tam zbudowali nową siedzibę. Od tego czasu zamek niszczał.

Architektura

Ruin zamku

Ruin zamku w 2007

Widok z ruin zamku na Słucz

Za czasów Mikołaja Siemaszki zamek stał na dwóch przeciwległych górach, połączonych ze sobą mostem. Otoczony był murami obronnymi i basztami ze strzelnicami. Na dziedzińcu znajdowała się studnia a pod całymi zabudowaniami zamku ciągnęły się murowane lochy, które prawdopodobnie stanowiły przejście do rzeki. T. J. Stecki w 1879 r. tak pisze w Wieku o zwaliskach zamku: odłamy baszt, obwodowe mury, a w nich ślady strzelnic, wszystko tak dobrze zachowane, że nawet rozporządzenie komnat jeszcze gdzieniegdzie widoczne. Jedna baszta od wschodu najwznioślejsza, oba swe piętra zachowała, dachu tylko na niej brakuje. W ogólności ruiny te przedstawiają się niezmiernie efektownie i malowniczo. Pod koniec XIX w. stały jeszcze baszty i mury obronne, a także widoczne były pozostałości pomieszczeń mieszkalnych.

Bibliografia

• Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. III, Warszawa, 1880–1902, ss. 198-200.

Linki zewnętrzne

• Zamek w Hubkowie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 198 .
• Zamek w Hubkowie
• Archiwalne widoki zamku w bibliotece Polona