Zbarascy herbu własnego

polski ród książęcy

Zbarascymagnacki ród książęcy, pieczętujący się herbem Korybut[1], będący gałęzią rodu kniaziów Nieświckich, którzy przybrali nowe nazwisko od znajdującego się w ich posiadaniu Zbaraża na Wołyniu.

Herb własny książąt Zbaraskich
Posiadłości ziemskie Wiśniowieckich, Zbaraskich i Zasławskich w I Rzeczypospolitej (czerwony) na tle posiadłości innych rodów magnackich

Członkowie rodu

edytuj

Pałace, zamki, dwory

edytuj

na Wołyniu

edytuj

Inne siedziby rodu:

Kontrowersje

edytuj

W XIX wieku historyk Kazimierz Stadnicki, zakwestionował pogląd o litewskim (od wielkiego księcia Gedymina) rodowodzie książąt Zbaraskich i wywodzących się od nich Wiśniowieckich. Pretekstem do tego było odnalezienie przez Stadnickiego zapisu, że wszyscy synowie Korybuta Dymitra zeszli z tego świata bezpotomnie. Hipotezę oprotestował Józef Puzyna[2].

Badania genetyczne

edytuj

Pochodzenie Zbaraskich od Ruryka zostało ostatnio potwierdzone badaniami genetycznymi, na co zwrócił uwagę Mariusz Kowalski w książce Księstwa Rzeczpospolitej (2013). Badaniom haplogrupy y-dna poddał się żyjący współcześnie przedstawiciel rodu Woronieckich, wywodzący się w linii męskiej, podobnie jak Zbarascy, od Nieświckich. Układ markerów zawartych w chromosomie Y Woronieckich okazał się identyczny z układem, jaki posiadają żyjący współcześnie przedstawiciele rodów wywodzących się niewątpliwie od Ruryka: Puzynowie, Massalscy, Gagarinowie, Kropotkinowie, Putiatynowie[3].

Przypisy

edytuj
  1. znane są herby złożone Zbaraskich, gdzie pole własne przedstawia odmianę herbu Korybut (pozbawioną gwiazdy)
  2. Romuald Romański: Książę Jeremi Wiśniowiecki. Warszawa: Bellona, 2009, s. 12. ISBN 978-83-11-11524-8.
  3. Mariusz Kowalski, Mariusz Kowalski, Prace Geograficzne = Geographical Studies / Polska Akademia Nauk. Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania im. Stanisława Leszczyckiego, nr 238, „CBGiOŚ. IGiPZ PAN, call no. 149.566”, 2013 [dostęp 2024-02-26].

Literatura

edytuj
  NODES