Zbigniew Rynasiewicz
Zbigniew Franciszek Rynasiewicz (ur. 4 października 1963 w Grodzisku Dolnym) – polski polityk i samorządowiec, poseł na Sejm III, V, VI i VII kadencji, w latach 2013–2015 sekretarz stanu w ministerstwach odpowiadających za infrastrukturę.
 Zbigniew Rynasiewicz w Senacie (2014) | |
| Data i miejsce urodzenia |
4 października 1963 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk, samorządowiec |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
poseł na Sejm III, V VI i VII kadencji (1997–2001, 2005–2015), wiceminister infrastruktury (2013–2015) |
| Partia | |
Życiorys
edytujW 1987 ukończył studia na kierunku historia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie, a w 1992 studia podyplomowe w Studium Samorządu Terytorialnego i Rozwoju Regionalnego Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1988–1990 pracował jako nauczyciel, następnie do 1997 sprawował funkcję wójta gminy Grodzisko Dolne. Działacz Ochotniczej Straży Pożarnej.
Sprawował mandat posła III kadencji z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność z rekomendacji PSL-PL (1997–2001). Kierował tą partią w województwie rzeszowskim. Następnie należał do Ruchu Społecznego AWS, w 2001 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję z listy AWSP. Od 2002 do 2005 był radnym i starostą powiatu leżajskiego. W 2004 był pełnomocnikiem Partii Centrum w województwie podkarpackim[1], następnie wstąpił do Platformy Obywatelskiej. Z jej ramienia bezskutecznie startował w wyborach uzupełniających do Senatu w okręgu rzeszowskim, zajmując 4. miejsce spośród 12 kandydatów[2].
W 2005 z listy PO ponownie został posłem na Sejm V kadencji, wybranym w okręgu rzeszowskim. W trakcie V kadencji zasiadał w Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz trzeci uzyskał mandat poselski, otrzymując 28 690 głosów. W VI kadencji został przewodniczącym Komisji Infrastruktury. W 2010 stanął na czele struktur PO w województwie podkarpackim. W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, dostał 27 510 głosów[3].
19 czerwca 2013 został powołany na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej. 15 listopada 2013 tymczasowo przejął obowiązki ministra transportu, budownictwa i gospodarki morskiej. 27 listopada 2013 przestał wykonywać te obowiązki w związku z likwidacją ministerstwa i powołaniem Elżbiety Bieńkowskiej na stanowisko ministra infrastruktury i rozwoju. 28 listopada 2013 został sekretarzem stanu w Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju i pełnomocnikiem rządu ds. zarządzania infrastrukturą drogową. Pełnił tę funkcję do 30 maja 2015[4]. Dwa dni później wygasł jego mandat poselski, którego się zrzekł. Zrezygnował też ze wszystkich funkcji w PO[5].
W marcu 2016 politykowi zostały postawione zarzuty prokuratorskie powoływania się na wpływy i przyjęcia korzyści majątkowej w okresie jego aktywności politycznej (związane z tzw. aferą podkarpacką)[6][7]. W czerwcu 2023 został prawomocnie skazany na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności[8][9].
Wyróżnienia
edytujŻycie prywatne
edytujZawarł związek małżeński z Barbarą. Ojciec sześciorga dzieci, w tym trojga z długoletniego związku pozamałżeńskiego[11].
Przypisy
edytuj- ↑ Centrum – 2004 r.: Nasze 150 dni organizacyjnych. Archiwum Partii Politycznych ISP PAN, marzec 2023. s. 4. [dostęp 2023-04-12].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2004. [dostęp 2015-05-31].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-05-31].
- ↑ Minister Rynasiewicz odchodzi z MIiR. mir.gov.pl, 30 maja 2015. [dostęp 2015-05-31].
- ↑ Agnieszka Lipska: Zbigniew Rynasiewicz zrezygnował z wszystkich funkcji w PO. rzeszow-news.pl, 30 maja 2015. [dostęp 2023-04-12].
- ↑ Mariusz Jałoszewski: Zbigniew Rynasiewicz, były wiceminister z PO, z zarzutem. wyborcza.pl, 9 marca 2016. [dostęp 2023-06-06].
- ↑ Wiemy, komu miał wręczać łapówki podkarpacki przedsiębiorca w aferze korupcyjnej. rmf24.pl, 3 lutego 2015. [dostęp 2023-06-06].
- ↑ Marcin Koziestański: Były wiceminister za rządów PO prawomocnie skazany. Dawniej był znany z „afery miłosnej”. i.pl, 6 czerwca 2023. [dostęp 2023-06-07].
- ↑ Znany z „afery miłosnej” były wiceminister skazany na 1,5 roku więzienia. bejsment.com, 6 czerwca 2023. [dostęp 2023-06-07].
- ↑ Prezydium Komisji Infrastruktury Sejmu. sejm.gov.pl, 2 czerwca 2011. [dostęp 2016-09-22].
- ↑ Romans wiceministra z PO. Ukrywał przed żoną troje dzieci. dziennik.pl, 31 lipca 2014,. [dostęp 2022-03-23].
Bibliografia
edytuj- Strona sejmowa posła VII kadencji. [dostęp 2015-06-08].
- Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2012, s. 370.