Zwierzęta futerkowe
Zwierzęta futerkowe – zwierzęta hodowlane lub dzikie z gatunków ssaków, np. zające, króliki, susły, piżmaki, borsuki, foki, kangury, małpy, lisy, szynszyle, sobole, nutrie, psy, koty - łącznie około 170 gatunków[1], utrzymywane głównie w celu produkcji surowca dla przemysłu futrzarskiego[2], a także mięsnego i włókienniczego. Przy czym futra zwierząt żyjących na wolności są delikatniejsze od futer zwierząt hodowlanych[3].
Wyczerpujące się zasoby populacji dzikich zwierząt zapoczątkowały chów w niewoli, a także hodowlę. W 1893 r. uzyskano w Kanadzie srebrzystą odmianę lisa. Od 1923 r. hoduje się szynszyle[1].
W polskim ustawodawstwie do zwierząt futerkowych zaliczane są[4]:
- lis pospolity (Vulpes vulpes)
- lis polarny (Alopex lagopus)
- norka amerykańska (Neovison vison syn. Mustela vison)
- tchórz zwyczajny (Mustela putorius)
- jenot (Nyctereutes procyonoides)
- nutria (Myocastor coypus)
- szynszyla mała (Chinchilla lanigera)
- królik europejski (Oryctolagus cuniculus).
Wykorzystywanie futer zwierząt do produkcji odzieży jest krytykowane przez obrońców środowiska naturalnego ze względu na często niehumanitarne warunki hodowli lub okrutne metody uśmiercania zwierząt[3].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b futerkowe zwierzęta, [w:] Oxford. Wielka Encyklopedia Świata, t. IV, 2004, s. 246, ISBN 83-7325-540-0, ISBN 83-7325-544-3.
- ↑ Art. 2 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1099/2009 z dnia 24 września 2009 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas ich uśmiercania. (pdf)
- ↑ a b futro, [w:] Oxford. Wielka Encyklopedia Świata, t. IV, 2004, s. 246, ISBN 83-7325-540-0, ISBN 83-7325-544-3.
- ↑ Art. 2 Ustawy z dnia 10 grudnia 2020 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz.U. z 2021 r. poz. 36).