Żart – krótka forma humorystyczna, służąca rozśmieszeniu słuchacza.

  • Czasami najlepszym patentem, by dotrzeć do reszty ludzi przy stole, był żart.
    • Autor: Danny DeVito
    • Źródło: „To i owo” nr 18, 2009, s. 5.
Artykuł ten należy zintegrować z artykułem Dowcip.
  • Dobrego reżysera żartów nazywamy dowcipnym. Rzecz jasna, że gdy odbiorca jest człowiekiem inteligentnym, figlarz musi objawiać niepospolitą bystrość, spostrzegawczość, pomysłowość, zręczność umysłową, jeżeli ma się wydać dowcipny; w oczach odbiorcy ograniczonego, tępego wystarczy, jeśli drugiemu podstawia nogę lub udaje idiotę.
    • Autor: Władysław Witwicki, Komizm, hasło w encyklopedii „Świat i Życie”, T. II, Książnica Atlas, Lwów-Warszawa 1934, s. 1269.
  • Jeśli żarcik ma ukąsić, nie jak pies, ale jak jagnię kąsać powinien; w przeciwnym bowiem razie nie żart to będzie, ale grubiaństwo.
  • Krwawe żarty.
    • Blutige Witze.
    • Autor: Karl Gerok, Ave, Caesar, morituri te salutant, 1859
  • Od żartu krok tylko do waśni i gniewu.
  • Przez życie trzeba przejść z godnym przymrużeniem oka, dając tym samym świadectwo nieznanemu stwórcy, że poznaliśmy się na kapitalnym żarcie, jaki uczynił, powołując nas na ten świat.
  • Suchy chleb dla konia jest zabawny i był powtarzany przez dziesięciolecia jako słowny żart, zazwyczaj bez konieczności specjalnego kontekstu. Zresztą właśnie przecież na tym to polegało - na pojawianiu się poza kontekstem. Ni stąd, ni zowąd.
    • Autor: Jerzy Bralczyk, Leksykon zdań polskich
  • Wielka sława to żart,
    Książę błazna jest wart,
    złoto toczy się w krąg,
    z rąk do rąk, z rąk do rąk.
  • Z (tym) nie ma żartów.
    • Opis: powiedzenie' w miejsce wyrazu tym często podstawia się inny wyraz oznaczający coś, co może być groźne lub niebezpieczne.
  • Żart, satyra, ironia i głębsze znaczenie.
  • Żart jest orężem bezbronnych.

Nowy dowcip polityczny, wyd. Almapress, 1998, s. 7.

  • Żarty na bok, jak powiedział król Dezmod, gdy wśród uczty goście nagle zaczęli sinieć i umierać.
  NODES