Adam i Ewa

Adam i Ewa (Adam – dosł. „czerwony”, od koloru ziemi, z której został ulepiony, i Ewa – „budząca życie”) – według relacji biblijnych pierwsi ludzie; Adam jest prorokiem islamu w Koranie.

Adam – pierwszy pantoflarz, a zarazem szczęśliwiec, który nie miał teściowej.
- Autor: Kazimierz Bartoszewicz
- Zobacz też: pantoflarz, teściowa

Adam ujrzawszy, że Ewa jest naga,
innego raju już się nie domaga.
- Autor: Jan Izydor Sztaudynger, Piórka, Wydawnictwo Literackie, 1985, s. 106.

Bezczynność rodzi występek: gdyby Ewa musiała zszywać listki figowe swojego małżonka, nigdy nie usłuchałaby węża.
- Autor: Georges Clemenceau

Diabeł Ewę po włosku zwodził,
Ewa Adama po czesku,
Bóg ich po niemiecku gromił,
anioł zaś po węgiersku z raju wygnał.
- Opis: przysłowie
- Źródło: Oskar Kolberg, Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce, tom 8, druk. Jana Jaworskiego, 1875, s. 276.
- Zobacz też: diabeł

Dosyć już żyliśmy w glorii
praw, które dał Adam i Ewa;
zajeździmy kobyłę historii!
Lewa!
Lewa!
Lewa!
- Autor: Włodzimierz Majakowski, Lewą marsz, tłum. Antoni Słonimski, 1918

Gdy Adam ziemię koapał, a Ewa przędła, kto wtedy był Szlachcicem?
- Autor: John Ball
- When Adam delved and Eve span, who was the the gentleman? (ang.)
- Opis: Temat kazania w Blackheath w czasie powstania chłopskiego Wata Tylera (1381).
- Źródło: Henryk Markiewicz i Andrzej Romanowski, Skrzydlate słowa, wyd. PIW, Warszawa 1990, ISBN 8306011414, s. 39

Grzech pierworodny nie polegał na tym, że Ewa zjadła jabłko, tylko że podzieliła się z Adamem, aby ze swoim odkryciem nie czuć się samotna.
- Autor: Paulo Coelho, Jedenaście minut
- Zobacz też: grzech, samotność

Kiedy stworzył Bóg Adama,
On zapytał się – A dama?
- Autor: Jan Izydor Sztaudynger, Pierwsze pytanie

Lecz co mówię? Ach! Ewo! Nie daj słowom wiary:
Bo jeśli na mnie zwrócisz oczu twych wejrzenie,
Wiem, że znowu upadnę, choćby sroższe kary
Miały nieba na nasze zesłać pokolenie.
- Autor: Ignacy Tański, Adam do Ewy

Nie kuś mnie jabłkiem, żeberko ty moje –
Nie zakazano nam przecież kielicha,
Który otwiera ukryte podwoje
Raju, gdzie zaraz szybciej się oddycha.
- Autor: Jacek Kaczmarski, Pragnienie Adama, 1989
- Zobacz też: kobieta

w tłumie krów i niedźwiedzi
w poryku i pisku
my jak adam i ewa upojeni rajem
tulimy się tańcząc w uścisku
- Autor: Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, dancing

Wiesz ich początek? – Między edeńskimi drzewy,
Kiedy nasz ojciec pierwszy raz westchnął do Ewy,
Ziemia to pierworodne miłości westchnienie
Złowiła i w kosztowne zawarła kamienie.
- Autor: Adam Mickiewicz, Do doktora S.

Zobacz też: