Plotkara (serial)

Plotkara (ang. Gossip Girl) – amerykański serial na podstawie serii książek dla młodzieży.

Wypowiedzi postaci

Plotkara

Bale mają długą tradycję. Piękne stroje i wygodne kanapy, to nic więcej niż sobotnie przyjęcie. Wystarczy dodać maskę. Już przygotowanie do balu jest wydarzeniem, dlatego potrzebne są służące.
- Źródło: sez. I, odc. 6

Błędy – wszyscy je popełniamy. Zazwyczaj mamy najlepsze intencje, jak trzymanie czegoś w tajemnicy, by kogoś chronić. Albo chcemy oddalić się od osoby, którą się staliśmy. Czasami nie wiemy nawet, jakie błędy popełniliśmy. Albo odkrywamy to w ostatniej chwili żeby zdążyć wszystko wyprostować. Ale żaden błąd nie zdarza się bez powodu. Daje nam lekcje czegoś, czego w innym wypadku byśmy nie zrozumieli. Można mieć tylko nadzieję, że więcej nie popełnimy tego błędu. Całe szczęście, że tak się nigdy nie dzieje.
- Źródło: sez. II, odc. 20

Bo nawet, jeśli nie jesteście pewni, dokąd zmierzacie, pomaga świadomość, że nie zmierzacie tam sami.
- Źródło: sez. II, odc. 24

Chcieliście poznać Plotkarę. Rozejrzyjcie się. Właśnie poznaliście. Byłabym nikim bez was. Podczas gdy większość licealnych przyjaźni się rozpada, mam nadzieję, że wydarzenia dzisiejszego dnia zwiążą was na zawsze. Teraz, gdy wyszły na jaw wszystkie sekrety, macie czyste konta… aż do college’u. Gratulacje. Wybieram się z wami.
- Źródło: sez. II, odc. 25

Chuck Bass stracił właśnie coś, o czego istnieniu nikt nie miał pojęcia – swoje serce.
- Źródło: sez. I, odc. 10

Co robię z samego rana? Nie śpię. Po co śnić, skoro prawdziwe życie jest takie pasjonujące? Czy może być coś lepszego od leniwej niedzieli? Od czytania w łóżku? Picia kawy? I jajecznicy? My na Manhattanie nie próżnujemy, śniadanie to wystawny brunch z szampanem i setką najbliższych przyjaciół… i wrogów.
- Źródło: sez. I, odc. 2

Dorastanie oznacza jedno – niezależność. Wszyscy tego chcemy. Czasem wykorzystujemy innych, żeby ją pozyskać. Czasem odnajdujemy ją w sobie. Czasem nasza niezależność przychodzi kosztem czegoś innego. A cena może być wysoka. Bo przeważnie, żeby pozyskać niezależność, musimy walczyć. Nigdy nie rezygnuj. Nigdy się nie poddawaj.
- Źródło: sez. III, odc. 1

Jedna rzecz jest pewna: wszystko jest możliwe.
- Źródło: sez. IV, odc. 12

Jenny zadebiutowała równie brawurowo, jak kiedyś sama Blair. Waldorf musi na nią uważać… Podobno Serena zakochała się w samotnym chłopcu. To wszystko.Plotkara.
- Źródło: sez. I, odc. 5

Jeśli chcecie znać moje zdanie, chodzimy na filmy, bo chcemy zobaczyć bajkę. Księżniczka, która odkłada swoje klejnoty, żeby wyznaczyć własną ścieżkę… Rozdzieleni kochankowie wracają do siebie… Ale życie to nie bajka… A szczęśliwe zakończenia zdarzają się bardzo rzadko… W prawdziwym życiu, młoda królowa staje się tyranem… i zabiera swoich poddanych na wojnę. Właśnie dlatego potrzebujemy filmów. Żeby przypominały nam, że mimo wszystko miłość może zakwitnąć w najbardziej nieprawdopodobnym miejscu… i że czasem nawet bajka może się spełnić.
- Źródło: sez. III, odc. 4

Jeśli chodzi o rodzinę, to zawsze w głębi serca jesteśmy dziećmi. Nieważne ile mamy lat, zawsze potrzebujemy miejsca, które możemy nazwać domem. Ponieważ bez ludzi, których kochamy czujemy się samotni na tym świecie.
- Źródło: sez. III, odc. 6

Każdej jesieni pewni siebie maturzyści stają się nerwowymi pierwszoroczniakami. Opuszczają mieszkania rodziców dla czcigodnych auli wyższej edukacji. Jak każde przedsięwzięcie, początek studiów niesie obietnicę nieograniczonych możliwości. Możliwości, by podbić nowe terytorium… Albo, żeby spróbować być nieco mniej samotnym. Ale sam fakt, że pojawia się możliwość… nie znaczy, że każdy jest gotowy, by ją wykorzystać.
- Źródło: sez. III, odc. 2

Najwidoczniej wyższa edukacja nie sprawia, że podejmuje się mądrzejsze decyzje, więc otwórzcie swoje notatniki i naostrzcie ołówki, dzieci.Plotkara idzie do college’u, a ta klasa musi się wiele nauczyć.
- Źródło: sez. III, odc. 2

Namierzono: B. jest o rok starsza, ale czy mądrzejsza? Zdmuchnij świeczki B., lepiej żeby było ciemno.
- Źródło: sez. I, odc. 8

Nie tak szybko. Nie będziecie absolwentami dopóki nie dam wam swoich własnych dyplomów. Moje są etykietami, a etykiety się nalepia. Nate Archibald… klasowa dziwka. Dan Humphrey… ostatecznie insider. Chuck Bass… tchórz. Blair Waldorf… słabeusz. A jeśli chodzi o Serenę Van der Woodsen, po dzisiejszym dniu, jesteś oficjalnie nieistotna.
- Źródło: sez. II, odc. 25

Odwiedziny Sereny były krótkie i najwidoczniej nie za słodkie. Ale wiecie, co jest słodkie? Zemsta. I podobno najlepiej smakuje na zimno. Kto jest głodny?
- Źródło: sez. I, odc. 2

Pierwszy dzień panowania nowej królowej… Podenerwowani poddani plotkują… czy będzie kontynuować politykę dawnej królowej, czy wprowadzi własną? A co z królową B.? Słyszeliśmy, że N.Y.U. nie znalazł się jeszcze pod jej złotym pantoflem. Czy czeka na odpowiedni moment, czy po prostu utknęła w martwym punkcie? Ale prawdziwą sensacją tego ranka jest fakt, że królowa srebrnego ekranu idzie na N.Y.U.Plotka głosi, że nie chce się rzucać w oczy. Przepraszam, wasza wysokość. Nic na to nie poradzę.
- Źródło: sez. III, odc. 4

Podobno ludzie widzą to co chcą, niektórzy robią krok w tył i widzą ten sam obraz co wiele lat temu. Inni widzą że padli ofiarą własnych kłamstw. Jeszcze inni dostrzegają to co zawsze było tak blisko.. Pozostali uciekają aby samych siebie nie widzieć.
- Źródło: sez. I, odc. 10

Tajemniczy chłopak Sereny przestał być tajemniczy, nazywa się… nieważne i tak już zerwali. Jego siostrę widziano w nowej sukience od Blair, wszyscy wiedzą, że oryginalne modele Eleanor, to uniformy prywatnej armii Blair. Czy Jenny będzie wiernym żołnierzem? S. wyszła z brunchu sama – bez przyjaciół i bez chłopaka. Dusza towarzystwa przestała królować, twój ruch Sereno, wiesz kto patrzy…
- Źródło: sez. I, odc. 2

Uważaj Chuck. To właśnie otwarte serce jest najbardziej podatne na najgłębsze rany.
- Postać: Plotkara
- Źródło: sez. III, odc. 15

Uważaj mała J. wiemy, że Damien jest dla ciebie jak narkotyk. Uważaj tylko, żeby ta miłość nie zakończyła się kacem.
- Źródło: sez. III, odc. 14

W Central Park zauważono dwie białe flagi. Czy traktat pokojowy w Upper East Side jest odległy? Co z tego będzie? Rozejm czy dalsza walka? Wiemy, że jednym krajem nie mogą rządzić dwie królowe. Co się stanie dalej? Czas pokaże.
- Źródło: sez. I, odc. 3

W czasach biblijnych przeznaczenie przemawiało przez kamienne tablice albo płonący krzew. Ale dzisiaj prawdziwe przeznaczenie jest często wygrawerowane i ma wytłoczoną pieczęć. Zostałaś zaproszona do La Table Elitaire. Powodzenia…
- Źródło: sez. III, odc. 3

Według kościoła katolickiego grzech śmiertelny może być odpuszczony tylko podczas spowiedzi, jednak pewna nowojorska księżniczka postanowiła ulżyć swojemu sumieniu.
- Źródło: sez. I, odc. 8

Wiecie, co jest naprawdę kiczowate? Szczęśliwe zakończenia. Poważnie. Takie, jak wtedy kiedy oglądam film, i jakaś odważna, zdeterminowana dziewczyna w końcu uwodzi głównego bohatera. I tak od dwóch godzin wiedziałam, że go zdobędzie. Po prostu mam ochotę wydrapać jej oczy. Prawdziwe życie jest potwornie zakręcone i skomplikowane. Nie ma żadnego zakończenia.
- Źródło: sez. II, odc. 1

Witajcie z powrotem, Upper East Siderzy. Po długim, gorącym lecie widzę, że nie zajęło wam dużo czasu, aby zabrudzić czyste konta, które wam dałam. Moja skrzynka jest przepełniona. Przejdźmy więc do istotnych spraw. Zauważono: Chuck Bass i jego stare triki. Biedna B. Chyba nic nie trwa wiecznie.
- Źródło: sez. III, odc. 1

W prestiżowych budynkach elity Manhattanu, czasami drzwi, które otwieramy, należą do kogoś innego. A czasami wpuszczamy kogoś, kto zostawia nas na lodzie. Jednakże czasem, pomimo naszych chęci, drzwi mają za dużo zamków.
- Źródło: sez. IV, odc. 4

W życiu każdej dziewczynki przychodzi taki moment, gdy dostrzega ona, że jej mama jest bardziej pokręcona niż ona sama.
- Źródło: sez. I, odc. 4

Z jednej strony bycie dzieckiem bogaczy ma wiele zalet. Ale z drugiej strony, ich odnoszący sukcesy rodzice, oczekują tego samego od swoich dziubasków. A jeśli chodzi o szkołę, to wybór jest prosty – Ivy. To więcej niż tylko dostanie się do college’u, to wytyczenie kursu na resztę swojego życia. A ci, którzy są mniej majętni, odczuwają nie mniejszy nacisk. Kiedy rodzice oddają się bez reszty, by zainwestować w przyszłość dziecka, to które z nich chciałoby ich zawieść?
- Źródło: sez. I, odc. 3

Serena van der Woodsen

Jesteś dla mnie szkołą, wszystkimi chłopakami i wrednymi dziewczynami… egzaminami i nauczycielami… naszymi szalonymi matkami… Przeszłyśmy przez to razem. Wychowałyśmy się razem. Jesteś moją siostrą.
- Źródło: sez. II, odc. 24

Mówię to z miłości, ale ty jesteś jędzą. Bądź miła i neutralna, a wszystko wróci do normy.
- Źródło: sez. I, odc. 14

Blair Waldorf

Droga Sereno. Mój świat się rozpada. A tylko ty mogłabyś to zrozumieć. Mój ojciec odszedł od mojej matki do kogoś innego… Do 31-letniego modela. Mam ochotę krzyczeć, ponieważ nie mam z kim porozmawiać. Nie ma ciebie. Nie ma mojego taty. Nate zachowuje się dziwnie. Gdzie jesteś? Dlaczego wyjechałaś bez pożegnania. Podobno jesteś moją najlepszą przyjaciółką. Tak bardzo za tobą tęsknię. Twoja Blair.
- Opis: list do Sereny, którego nie wysłała.
- Źródło: sez. I, odc. 3

Gdy mężczyzna spróbował już kawioru, zaskakuje mnie, że zadowala się sumem.
- Źródło: sez. IV, odc. 3

Musisz być chłodna, żeby być królową. Anna Boleyn kierowała się tylko sercem i ścięli jej głowę. Więc jej córka Elżbieta przysięgła, że nigdy nie wyjdzie za mąż. Poślubiła kraj. Zapomnij o chłopakach. Cały czas miej przed oczami swój cel, Jenny Humphrey. Nie możesz sprawić, żeby ludzie cię pokochali, ale możesz sprawić, żeby się ciebie bali.
- Źródło: sez. II, odc. 25

Tylko mój chłopak może dotykać moich włosów.
- Only my boyfriend gets to touch my hair. (ang.)
- Źródło: sez. II, odc. 20

Chuck Bass

Koleś, jestem Chuck Bass, nawet europejczycy muszą wiedzieć, co to oznacza.
- Źródło: sez. III, odc. 10

Mamy prawo do funduszu powierniczego, do domu w Hamptons, ale nie do szczęścia.
- Źródło: sez. I, odc. 1

Nie mam ani jednej romantycznej kości w swoim ciele. Przynajmniej nie tam.
- Źródło: sez. II, odc. 3

Wiem, że całe życie robiłaś wszystko, żeby nie stać się taką jak twoja matka, ale… ciężkie czasy.
- Opis: o Serenie.
- Źródło: sez. IV, odc. 12

Więc gdy następnym razem zapomnisz, że jesteś Blair Waldorf, pamiętaj, że ja jestem Chuckiem Bassem i cię kocham.
- Źródło: sez. III, odc. 4

Podsycamy w sobie ból, bo to jedyne, co nam zostało.
- Źródło: sez. IV, odc. 6

Eric van der Woodsen

A skoro nie mam zbyt wielu przyjaciół, to mogę mieć takich, którzy wbijają mi nóż w plecy.
- Źródło: sez. II, odc. 1

Ma prywatnego detektywa na szybkim wybieraniu
- Opis: o Chucku.
- Źródło: sez. II, odc. 1

Mężczyzna bez celu w życiu jest zdolny do wszystkiego.
- Źródło: sez. IV, odc. 5

Powiedziałbym – wynajmijcie pokój, ale wasz jest tuż nad moim.
- Opis: do całujących się Lilly i Rufusa.
- Źródło: sez. II, odc. 16

Jenny Humphrey

Lubiłam swój towarzyski grób, sama go sobie wykopałam i z radością się w nim położyłam.
- Źródło: sez. II, odc. 20

Wy dwoje kiedyś się kochaliście i razem byliście nie do pokonania. Ale teraz, kiedy zwróciliście się przeciwko sobie, to tylko kwestia czasu, aż zniszczycie siebie nawzajem.
- Źródło: sez. IV, odc. 6

Inne postacie

Budda powiedział, że lepiej pokonać siebie niż wygrać tysiąc bitew. Ale niektórzy żołnierze nie potrafią się poddać i schodzą do podziemia planować kolejną wojnę. Ale prawdziwy wojownik wie, że wojna się nie kończy. Po prostu się zmienia. Nie może być pokoju, dopóki broń jest naładowana. A pod ręką pełno amunicji. Ta broń może być śmiertelna.
- Źródło: sez. IV, odc. 7

Czasami ciężko dostrzec granice, które wytyczyliśmy, dopóki ich nie przekroczymy. Dlatego polegamy na tych, których kochamy, żeby czasem nas powstrzymali i wyciągnęli pomocną dłoń. Wreszcie są jasno wytyczone granice, a jeśli ośmielisz się je przekroczyć, może już nigdy nie uda ci się zawrócić.
- Źródło: sez. III, odc. 8

Czasami w życiu stajemy na rozdrożu i jesteśmy zmuszeni wybrać drogę, która podążamy. I nie wiadomo, czy nasza podróż zaprowadzi nas do przyjemności, czy bólu. Gdy już podejmujemy decyzje, nie ma odwrotu.
- Źródło: sez. IV, odc. 8

Gdy puszczamy wolno coś, na czym bardzo nam zależy, liczymy, że nasze poświęcenie zostanie nam wynagrodzone. Nie tylko przeznaczenie zsyła nam prezenty, czasami to ktoś z naszych bliskich. Jeśli kogoś kochasz pozwól mu odejść.
- Źródło: sez. IV, odc. 11

I w mgnieniu oka wszystko się zmienia. Zostawiamy przeszłość za sobą i spieszymy w nieznane… Ku naszej przyszłości. Wyruszamy w odległe miejsca i próbujemy się odnaleźć… Albo zatracić, próbując przyjemności bliżej domu. Problem zaczyna się wtedy, gdy nie pozwalamy zmianom się dokonać i trzymać się dawnych przyzwyczajeń. Jeśli zbyt mocno trzymam się przeszłości, przyszłość może nigdy nie nadejść.
- Źródło: sez. III, odc. 22

Podobno wojna nie jest rozwiązaniem. Ale czasem wystarczy bitwa żeby zapanował pokój. Na Upper East Side można się wycofać, ale nigdy nie można się poddać. A największe waśnie są spowodowane przez miłość. Ale naszymi najniebezpieczniejszymi wrogami są ci, o których nie mieliśmy pojęcia. Więc jeśli chcecie pokoju, zawsze bądźcie przygotowani na wojnę.
- Źródło: sez. IV, odc. 6

Prawo podobieństwa odnosi się do nietypowych struktur tworzących więź poprzez czystą chemiczną reakcję. Ale nawet najsilniejsze więzi mają swoje granice… I gdy się przerwą, jeśli się tego nie skontroluje eksploduje, jak bomba nuklearna.
- Źródło: sez. IV, odc. 5

Dialogi

Blair: Brzmisz jak zazdrosny chłopak.

Chuck: Tak, jasne. Chciałabyś.

Blair: Nie. Ty chciałbyś.

Chuck: Proszę… Zapominasz, z kim rozmawiasz.

Blair: Ty też. Czy ty… lubisz mnie?

Chuck: Zdefiniuj „lubić”.

Blair: Żartujesz… Nie wierzę.

Chuck: A myślisz, że jak ja się czuję? Nie mogę spać. Niedobrze mi, jakby coś było w moim żołądku, latającego.

Blair: Motyle? Nie, nie, nie, nie. To się nie może dziać.

Chuck: Uwierz mi, nikt nie jest bardziej zaskoczony, czy zawstydzony niż ja.

Blair: Chuck, wiesz, że kocham wszystkie boże stworzenia i metafory, które inspirują… Ale te motyle muszą zostać wybite.

Chuck: Dobra. I tak nie były zbyt duże.

Źródło: sez. I, odc. 8

Dan: (Blair, Chuck i Nate są w pokoju i rozmawiają na temat Sereny) Chyba przegapiłem jakiś rozdział… albo cztery… czy… wy się czasem nienawidzicie nawzajem? (Nate, Blair i Chucka odpowiadają jednocześnie)

Blair: Tak.

Nate: Dokładnie.

Chuck: Nie.

Dan: To fascynujące… to chyba jakaś terapia zalecana przez psychiatrę. Ale szukam Sereny.

Chuck: Tu jej nie ma.

Dan: Myślę, że jest.

Blair: Nie, właśnie wyszła. Musieliście się minąć.

Dan: Nie wierzę ci…

Blair: Dobrze. Nie chciałam tego mówić, ale ona nie chce na ciebie patrzeć.

Dan: Daj spokój. Naprawdę?

Blair: No tak.

Dan: (krzyczy) Serena!

Nate: Ona mówi prawdę, chłopie.

Dan: Co wy chcecie mnie powstrzymać, przed spotkaniem z moją dziewczyną? (cała trójka zakłada ręce na piersi i robi poważne miny)

Źródło: sez. I, odc. 17

Blair: Co tak długo?

Chuck: Jeśli zdawało ci się, że to było długo… Nie masz pojęcia, na co się piszesz. Powiedz to.

Blair: Co takiego? Powiem wszystko.

Chuck: Powiedz te dwa słowa, które chciałaś usłyszeć ode mnie.

Blair: „Chyba żartujesz”?

Chuck: Niezupełnie. 9 liter, 3 sylaby. Powiedz i jestem twój.

Blair: Ale ja już jestem twoja. Psujesz nastrój tym gadaniem.

Chuck: Nie możesz tego powiedzieć. Chciałaś tego ode mnie.

Blair: Jestem gotowa się zgodzić.

Chuck: Może ja nie.

Blair: Chuck Bass… Nigdy ci tego nie powiem!

Chuck: Więc nigdy mnie nie będziesz mieć.

Źródło: sez. II, odc. 8

Blair: Dlaczego nie jesteś w Europie?

Chuck: Byłem… w Paryżu, ale tylko po to, żeby zdobyć twoje ulubione kokosanki od Pierre’a Herme.

Blair: A w Niemczech?

Chuck: Po twoje ulubione pończochy od Falke. Wiesz, że je uwielbiam.

Blair: No więc, co robisz tutaj?

Chuck: Miałaś rację. Okazałem się tchórzem, uciekając kolejny raz. Ale wszędzie, gdzie się wybrałem, doganiałaś mnie. Więc musiałem wrócić.

Blair: Chcę ci wierzyć… Ale nie mogę. Za wiele razy mnie zraniłeś.

Chuck: Tym razem możesz mi wierzyć.

Blair: Tylko tyle?

Chuck: Też cię kocham.

Źródło: sez. II, odc. 25

Blair: Emma, twój pierwszy raz nie powinien wynikać z chęci dokopania Muffy(…) Powinnaś zrobić to z kimś, kogo kochasz.

Emma: Twój pierwszy raz był taki?

Blair: Tak, był.

Źródło: sez. II, odc. 9

Vanessa: Jak mogę to wykorzystać, żeby uwolnić Nate’a?

Dan: Nie spodoba ci się to. Blair.

Vanessa: Blair? Nie mogę jej zaufać.

Dan: Może nie, ale wygoogluj „zemsta”, a trafisz na blairwaldorf.com

Źródło: sez. II, odc. 4

Penelope: Jak możesz robić coś takiego? Pozwalasz jakiejś dziewczynie z Brooklynu przejąć nasze dziedzictwo?

Blair: Nie słyszałyście nigdy o królowej obcego pochodzenia? Poza tym jej tata żeni się z Lily Bass. Tak więc wydaje mi się, że dzięki temu będzie bogatsza niż wy razem wzięte.

Źródło: sez. II, odc. 25

Blair: Jesteś Chuckiem Bassem.

Chuck: Nie jestem Chuckiem Bassem bez ciebie.

Źródło: sez. III, odc. 1

Blair: Jeszcze nie skończyłeś niszczyć mi nocy?

Chuck: Słuchaj, nie powinienem był nigdy cię porzucić. Wiedziałem, że podjąłem złą decyzję, jak tylko twój samolot odleciał. Rozpraszałem się przez całe lato. W nadziei, że nie będę tego czuł, ale nadal czuję.

Blair: I?

Chuck: Bałem się… Bałem się, że jeśli spędzimy razem całe lato, tylko we dwoje… to zobaczysz…

Blair: Co zobaczę?

Chuck: Mnie. Proszę, nie wyjeżdżaj z nim.

Blair: Dlaczego? Daj mi powód. I „Jestem Chuck Bass” się nie liczy.

Chuck: Bo tego nie chcesz.

Blair: Nie wystarczy.

Chuck: Bo ja tego nie chcę.

Blair: Co jeszcze? Prawdziwy powód, dla którego powinnam tu zostać i nie wsiadać do samochodu. Dwa słowa. Dziewięć liter. Powiedz to i jestem twoja.

Chuck: Ja… Ja…

Blair: Dziękuję. To wszystko, co potrzebowałam usłyszeć.

Źródło: sez. II, odc. 1

Chuck: Kochaj się ze mną.

Blair: Co?!

Chuck: Tylko raz, to jest to czego potrzebuję.

Blair: Jesteś obrzydliwy. Nienawidzę cię.

Chuck: Więc, czemu nadal trzymasz moją dłoń?

Źródło: sez. II, odc. 3

Chuck: Kocham to miasto. Będę musiał powiedzieć rodzicom, że w hotelu, który właśnie kupili, alkohol podawany jest nieletnim.

Serena:A do alkoholu kawał świni.

Chuck: Lubię kiedy świntuszysz.

Serena: Po prostu lubisz, kiedy dziewczyna z tobą rozmawia.

Chuck: Właściwie to wolę, kiedy się nie odzywa.

Serena: Mmm, brakowało mi twoich złośliwych żartów.

Chuck: Nadróbmy to. Rozbierzemy się, pogapimy się na siebie.

Serena: A może coś przekąszę? Piję na pusty żołądek.

Chuck: Słyszałem, że już tak nie robisz.

Serena: Specjalna okazja.

Źródło: sez. I, odc. 1

Chuck: (podrywa dziewczynę) Lepiej poczekać.

Dziewczyna: Jak długo?

Chuck: (patrzy na wchodzącą Blair) Do teraz.

Blair: Co do cholery się tu dzieje?!

Chuck: Blair, mogę to wyjaśnić.

Dziewczyna: Przepraszam, nie wiedziałam, że ma dziewczynę.

Chuck: (do dziewczyny) Wiedziałaś! (do Blair) Wiedziała.

Dziewczyna: Ja…

Blair: Wstydź się, Ashley Hinshaw. Jak mogłaś to zrobić?! Poderwać kogoś, kto jest w związku?! Nie masz dumy, własnej godności?!

Dziewczyna: Ale nie wiedziałam…

Blair: Może i miałaś kampanię Abercrombie i kod bezpieczeństwa do zamku Clooneya, nad jeziorem Como, ale to nie daje ci prawa, by kraść czyichś facetów! Teraz zabieraj swoje amerykańskie włosy i swoją gładką skórę, i wynoś się stąd!

Źródło: sez. III, odc. 1

Chuck: (…) może stanę się osobą, którą ktoś pokocha.

Blair: Ktoś cię kochał i jesteś jej to winien. I każdemu kogo zostawisz, by nie uciekać, a to właśnie robisz. I nie wydaje mi się, by ten wspaniały człowiek, którym chcesz zostać był tchórzem. On stawił by czoła swym czynom.

Chuck: Zniszczyłem jedyną rzecz jaką kochałem.

– (…) maybe become a person someone could love.

– Someone did love you. And… you owe it to her and everyone else you’re leaving behind not to run away. Which is what you’re doing. And I don’t think that great man you’re talking about wanting to be is a coward. I think he would face up to what he did.

– I destroyed the only thing I ever loved. (ang.)

Źródło: sez. IV, odc. 2

Blair: Mógłbyś znaleźć kogoś innego do torturowania?

Chuck: Mógłbym. Ale wybrałem ciebie.

Źródło: sez. I, odc. 12

Chuck: Mój ojciec zawsze uważał, że jestem słaby. I w momencie, kiedy miało to największe znaczenie, taki się okazałem. Nie mogłem tam być, kiedy on… Wyszedłem, uciekłem… Ja… Na siłę chciałem udowodnić, że się myli… Odpychałem cię.

Blair: Nie wydaje mi się, że uciekłeś, bo nie mogłeś poradzić sobie ze śmiercią. Myślę, że to dlatego, że nie mogłeś poradzić sobie z uczuciami. Ale teraz jesteś inny. Jesteś silny. Ludzie na tobie polegają. Ja na tobie polegam. Stajesz się mężczyzną w znaczeniu w jakim twój ojciec nigdy nim nie był.

Źródło: sez. III, odc. 12

Serena: (wchodzi do pokoju, Blair leży w swoim łóżku) Musimy pogadać. Chodzi o Collina.

Blair: Chodzi o prywatność. Damy pukają. Poza tym jeśli chodzi o profesora Forrestera, powinna interesować cię jedynie kwestia egzaminów. Jeśli pozwolisz, chciałabym zakończyć tę rozmowę i wrócić do…

Serena: Mogę myśleć tylko o tym, że chcę pójść z nim na balet. A zamiast tego będę mieć na sobie wzrok pani dziekan. Jak niby wyglądać ma nasz związek? (coś pod kołdrą się ruszyło)

Blair: Nie cierpię, kiedy kołdra się tak wybrzusza

Serena: Może to przez to, jak siedzisz. Wiem, że postanowiliśmy czekać, ale to dziwne uczucie. Życie przecieka nam między palcami. To niesprawiedliwe.

Blair: Życie daje w kość, Sereno. Załatw sobie hełm. Albo chociaż pożycz jeden z moich kapeluszy. Noś go cały dzień, będzie przypominał, żebyś nie traciła… Głowy. Idź!

Serena: Dzięki za świetną rade. (wychodzi z pokoju)

Chuck: (wychodzi z pod kołdry) Ta pościel tak dobrze tłumi hałas, że mogliby ją sprzedawać w Bose.

Blair: To musi się skończyć.

Chuck: Myślałem, że tak właśnie było.

Blair: To był ostatni raz.

Źródło: sez. IV, odc. 8

Serena: Muszę wiedzieć, dlaczego mnie kochasz?

Dan: Bo tak.

Serena: Naprawdę chcę ci zaufać, kiedy wypowiadasz te słowa, Dan, więc może gdybym wiedziała dlaczego, przestałabym bać się ich usłyszeć je powiedzieć.

Dan: Okay. Więc, jeśli chcesz wiedzieć dlaczego…

Serena: Wiąże się to z moją mamą i jej wieloma małżeństwami.

Dan: To właśnie dlatego. Bo właściwie lubię, kiedy mi przerywasz, co tak przy okazji często ci się zdarza. Kocham cię, bo nie przepraszasz, za to kim dokładnie jesteś. Piękna, mądra, bardzo seksowna.

Serena: Teraz mnie zawstydzasz.

Dan: To kolejny powód. Jesteś całkowicie nieświadoma swojego wpływu na mnie. Jesteś też totalnie nieświadoma tego, że śmiejesz się jak 4-latka. Właśnie tak. I kocham cię, bo możesz być z kimś takim jak ja i nadal przyjaźnić się z kimś takim jak Blair.

Serena: Yeah, cóż, próbowałam być.

Dan: Wiem i wiem, że to nie jest łatwe, ale nigdy się nie poddajesz i od niej nie odwracasz. To świadczy o tym, jak zdumiewająca jesteś.

Serena: Cóż, ty też jesteś zdumiewający, bo byłeś w stanie powiedzieć te wszystkie rzeczy, po prostu jesteś. I kocham cię… Ale muszę iść.

Dan: Co? Co… co tym razem?

Serena: Jeden z wielu powodów, dzięki którym mnie kochasz.

Źródło: sez. I, odc. 13

Dan: Naprawdę, powinieneś nosić dzwonek.

Chuck: Perwersyjne. Pomyślę o tym.

Opis: w barze, Chuck podchodzi do Dana.
Źródło: sez. II, odc. 4

Jenny: Oboje wiemy, że wolisz spędzać czas z dziewczynami. Vannesa, Serena swego czasu. Nie masz się czego wstydzić!

Dan: Ale to całkowita bzdura, tato możesz powiedzieć Jenny, że przyjaźnie się też z chłopakami?

Rufus: Oczywiście, że tak. Ze mną.

Jenny: Nie, oprócz ciebie.

Rufus: Cedric?

Jenny: Poza lalkami. (Dan dzwoni do Nate’a)

Dan: Najwyraźniej idziemy pograć w piłkę. Nic wielkiego.

Jenny: Cedric został zaproszony?

Rufus: Jenny przestań.

Dan: Dzięki tato.

Rufus: Wiesz, Cedric mógłby się pobrudzić.

Źródło: sez. II, odc. 7

Chuck: Od Lily nauczyłem się przebaczania. Dała mojemu ojcu drugą szansę, a on okazał się temu godny. Któregoś dnia, mam nadzieję, będę miał to szczęście znaleźć kogoś, kto to samo zrobi dla mnie. Za młodą parę!

Blair: Niezła mowa. Cała twoja ciężka praca musiała się opłacić.

Chuck: Nie to napisałem. Zainspirowała mnie chwila. Wiem, że mówiłem straszne rzeczy, nawet jak na mnie.

Blair: Chodzi ci o wysłanie Gossip Girl szczegółów naszego życia seksualnego? I porównanie mnie do starego, śmierdzącego konia twojego taty?

Chuck: Do czego zmierzasz?

Blair: A ty?

Chuck: Nie pasujesz do Nate’a. Nigdy nie pasowałaś i nigdy nie będziesz.

Blair: A ty nie pasujesz do nikogo.

Źródło: sez. I, odc. 18

Blair: Od teraz nigdy nie wspominasz wydarzeń zeszłej nocy. Czy to jasne?

Chuck: Nie aż tak jak wspomnienie ciebie mruczącej mi do ucha, które ciągle sobie na nowo odtwarzam.

Blair: Więc skasuj nagranie (…)

Źródło: sez. I, odc. 8

Bree: O mój Boże. Jesteś Nate Archibald.

Nate: A ty jesteś Bree Buckley.

Bree: Ciągnąłeś mnie za włosy na balu inauguracyjnym Clintona.

Nate: Twój kuzyn próbował torturować mnie podczas szukania jajek wielkanocnych na trawniku Białego Domu.

Bree: Miło cię znowu widzieć.

Nate: Tak. Trzymaj się.

Źródło: sez. III, odc. 1

Serena: Ona [Blair]… Yale ją odrzuciło.

Chuck: Jedyna rzecz jakiej chciała bardziej ode mnie. To musiało zaboleć.

Serena: Chuck, jest zawstydzona, więc powinniśmy dać jej trochę czasu na wylizanie ran.

Chuck: Może mógłbym wylizać je za nią.

Źródło: sez. II, odc. 19

Chuck: Posłuchaj, Blair…

Blair: Nie, ja pierwsza. Nate czeka na moją odpowiedź.

Chuck: Słyszałem.

Blair: Nie chcesz wiedzieć, co mnie powstrzymuje? Nie mogę mu odpowiedzieć, bo czekam na twoją odpowiedź. Tę, o którą poprosiłam dawno temu… Co jest między nami, Chuck?

Chuck: Blair…

Blair: Zeszłej jesieni powiedziałeś, że nie moglibyśmy być razem. Uwierzyłam ci. Ale za każdym razem, gdy próbuję ułożyć sobie życie, jesteś obok. Zachowujesz się, jakby…

Chuck: Jakby co?

Blair: Jakby… Jakbyś chciał tylko, żebym była tak nieszczęśliwa jak ty.

Chuck: Nigdy nikomu bym tego nie życzył. Chcę, żebyś była szczęśliwa.

Blair: Więc zajrzyj w głąb swojego serca, bo wiem, że je masz… I powiedz, czy naprawdę coś do mnie czujesz… Czy to tylko gra? Jeśli naprawdę, to coś wymyślimy, wszyscy. Ale jeśli nie, wtedy proszę cię, Chuck, po prostu mnie zostaw.

Chuck: To tylko gra. Nie cierpię przegrywać. Jesteś wolna.

Blair: Dziękuję. (odchodzi)

Serena: (przysłuchiwała się rozmowie) Chuck, dlaczego to zrobiłeś?

Chuck: Bo ją kocham. A nie potrafię dać jej szczęścia.

Źródło: sez. II, odc. 23

Blair: Seks w limuzynie. Dosłownie zatoczyliśmy koło.

Chuck: Masz racje. Musimy zrobić coś, żeby to zakończyć.

Blair: Może być ciężko, ale to jedyny sposób. (podają sobie dłoń, Blair wysiada z limuzyny)

Chuck: (do kierowcy) Arthurze, musimy kupić Krug Du Mesnil rocznik ’95 i dużo prezerwatyw. To będzie długi dzień intensywnej terapii. Jeśli mamy z Blair to skończyć, musimy uprawiać seks tyle razy, ile to możliwe przez najbliższą dobę.

Źródło: sez. IV, odc. 8

Blair: Sereno. Co robisz tak wcześnie na kampusie?

Serena: Patrzę sobie, jak wychodzisz z jakiejś piwnicy, a za tobą Chuck z miną, jakby właśnie połknął kanarka. Nie zaprzeczaj. Masz spódnicę tył na przód.

Blair: Wcale nie. Dobrze, może na chwilę się potknęłam, ale to tylko seks, jednorazowa sprawa. Może pięciorazowa. Mówiąc szczerze, straciłam rachubę.

Źródło: sez. IV, odc. 8

Nate: Serena, my też nie jesteśmy święci.

Blair: To prawda. Uprawiałam seks z Chuckiem na tylnym siedzeniu jego limuzyny. KILKA RAZY.

Nate: Uprawiałem z tobą seks na weselu, gdy byłem z Blair. RAZ. (wszyscy patrzą na Chucka)

Chuck: Jestem Chuck Bass.

Źródło: sez. I, odc. 17

Chuck: (widzi Dana w drzwiach) To jak plaga, ale zamiast szkodników w progu mam „istotę ludzką”.

Dan: Właściwie, może to zabrzmi dziwnie, przyszedłem do ciebie. Wiem, że się nie lubimy. Myślisz, że jestem nudnym, przewidywalnym chłopakiem.

Chuck: Nie myślę o tobie.

Dan: Racja. Ale ja myślę o sobie. I doszedłem do wniosku, że muszę wyrwać się ze swojego wygodnego życia. Muszę odkryć nowe doznania.

Chuck: Jesteś gejem?

Dan: To byłaby ekstrawagancja.

Źródło: sez. II, odc. 5

Adwokat: Teraz, Charles, twój wujek Jack Bass jest najbliższym żyjącym krewnym. Jak również twoim opiekunem prawnym. Odpowiada ci to?

Chuck: Wyznaczysz godzinę policyjną?

Jack: Nie.

Chuck: Dziewczyny mogą nocować?

Jack: Tak, proszę.

Chuck: Zgadzam się.

Źródło: sez. II, odc. 15

Chuck: (przy kościele) To ostatnie miejsce, gdzie bym się ciebie spodziewał.

Blair: Znikaj, Chuck. Dostałam polecenie, niemal od samego Boga, by cię unikać.

Chuck: To może po unikasz mnie przy śniadaniu?

Źródło: sez. I, odc. 8

Chuck: Twój świat byłby łatwiejszy, gdybym nie wrócił…

Blair: To prawda, ale bez ciebie to nie byłby mój świat.

– Your world would be easier if I didn’t come back.

– That’s true. But it wouldn’t be my world without you in it. (ang.)

Źródło: sez. IV, odc. 2

Blair: Ty! Co z nią zrobiłeś?

Chuck: Hej! Obraziła mnie, chciała, żebym ją rozdziewiczył.

Blair: Och, limuzyny i dziewice, twoja specjalność.

Chuck: Powinnaś wiedzieć, że jest kilka rzeczy, które uważam za święte… tylne siedzenie w limuzynie jest jedną z nich.

Źródło: sez. II, odc. 9

Rufus: Tym razem więcej szczegółów?

Dan: Tak, o ile to niezbędne, ale tak.

Rufus: To dobrze, bo widziałem jak rozmawiasz z Blair i omal nie dostałem zawału.

Dan: Jak to?

Rufus: To byłoby szaleństwo, gdyby twój sekretny związek dotyczył kogoś takiego jak Blair Waldorf.

Źródło: sez. IV, odc. 17

Chuck: Ufam, że sobie z tym poradzisz, mam do napisania mowę na ślub.

Blair: Nie martw się. Mogę być suką za nas dwoje.

Chuck: Wciąż mam blizny na plecach które tego dowodzą. Wiesz co mówią, jeśli kogoś kochasz, puść go wolno.

Blair: Uh mówią, że jeśli kogoś nie cierpisz, zatrzaśnij mu drzwi przed nosem.

Chuck: Uwielbiam kiedy świntuszysz.

Źródło: sez. I, odc. 18

Dan: Umówisz się z nieznajomym?

Serena: Nie może być gorszy od znajomych.

Źródło: sez. I, odc. 1

Penelope: Wiesz, ile kobiet dałoby się pokroić żeby pracować z twoją mamą?

Blair: Tak, Humphreyówny z całego świata.

Źródło: sez. IV, odc. 12

Chuck: Więc, co chciałaś mi powiedzieć wcześniej?

Blair: To już bez znaczenia. Po prostu stało się.

Chuck: Zostaw mnie.

Blair: Nie jesteś na mnie zły z tego powodu. Tak jak ja nie jestem zła za Vanessę.

Chuck: Przestań mówić mi, co czuję.

Blair: Zachowujemy się tak, jak zwykle. Szukamy wymówek. Ja już nie chcę tego robić. Wiem, że powiedziałeś Serenie, że mnie kochasz.

Chuck: Serena się przesłyszała.

Blair: W zeszłym roku powiedziałeś Nate’owi, w tym roku Serenie. Mówisz każdemu, tylko nie mnie. Dlaczego nie możesz mi powiedzieć? Plotkara miała rację, nazywając cię tchórzem?

Chuck: To nieprawda i dobrze o tym wiesz.

Blair: Plotkara może sobie mieć rację w sprawie was wszystkich. Ale nie pozwolę jej, żeby miała rację co do mnie. Nie będę już słaba. Nie możesz uciec. Tym razem musisz zostać i tego wysłuchać. Kocham cię. Tak bardzo cię kocham, że aż się spalam. Kocham cię… I wiem, że też mnie kochasz. Powiedz, że mnie kochasz. Wtedy wszystko, co robiliśmy… Wszystkie plotki i kłamstwa… I ból… Nie poszły na marne. Powiedz mi, że to coś znaczyło.

Chuck: Może i znaczyło. Ale… już nie znaczy.

Źródło: sez. II, odc. 25

Blair: W sumie to cię nienawidzę.

Chuck: Nigdy nikogo nienawidziłem bardziej.

Blair: Każdy nerw w moim ciele jest naładowany nienawiścią.

Chuck: Pali się we mnie otchłań nienawiści, gotowa, by wybuchnąć.

Blair: Więc zgadzamy się?

Chuck: Zgadzamy.

Źródło: sez. IV, odc. 7

Blair: Wybacz mi, ojcze, bo zgrzeszyłam, dawno nie byłam u spowiedzi. (…) Dwadzieścia minut po tym, jak zerwałam z moim chłopakiem, wpadłam w stan upojenia alkoholowego, rozebrałam się w spelunie i straciłam cnotę z egoistą. Dzięki Bogu, będzie udawał, że nic się nie stało. Przepraszam, szczerze mówiąc, nie jestem nawet katoliczką.

Ksiądz: Niemożliwe.

Blair: Ale żeby stracić cnotę z Chuckiem Bassem! Przyjaciółki nigdy tego nie zrozumieją. Jestem gotowa na przyjęcie kary… Może chłosta albo ścisły post.

Źródło: sez. I, odc. 8

Dorota: Kto przyszedł, z przeprosinami…

Blair: Nie mogę zobaczyć Louisa teraz, przekaż mu, ze zobaczę się z nim na górze.

Dorota: To nie Luis. (Blair zauważa Chucka)

Blair: Co tu robisz? Nie mam siły na roztrząsanie dzisiejszych histerii. Powinieneś wyjść.

Chuck: Nie jestem tu, aby przeprosić za to, co się stało dzisiaj.

Blair: Więc za co chcesz przeprosić?

Chuck: Za wszystko inne. Przepraszam, że straciłem nad sobą panowanie tej nocy, której powiedziałaś mi, że Louis oświadczył się tobie. Przepraszam, że nie czekalem dluzej na Empire State Building. Przepraszam, ze traktowalem cie jak wlasnosc. Przepraszam, że nie wyznałem ci, jak bardzo cię kocham wtedy, gdy o tym wiedziałem. Najbardziej jednak przepraszam za to, że się poddałem, czego ty nigdy nie zrobilaś…

- Źródło: sez. V, odc. 6

Blair: Co ty tu robisz?

Chuck: Uwierz mi, ostatnia rzecz, którą chciałem zrobić, to pokazać się dzisiaj, jednakże zdaje się, że nawet twoja własna matka uważa, że powinniśmy porozmawiać.

Blair: Cóż, wszystko, czego chcę od ciebie to…

Chuck: Nie wychodź za niego…

Blair: Chuck…

Chuck:Nie wychodź za niego…

Blair: Wszyscy na mnie czekają…

Chuck: Ale oni również chcą, byś była szczęśliwa, a nie będziesz, jeśli go poślubisz. Powiedz, że się mylę, a wyjdę… Nie możesz.. Bo dobrze wiesz, że powinnaś być teraz gdzie indziej…

Blair: To nie takie proste.

Chuck:'To jest tak samo proste, jak wtedy, gdy powiedziałaś że mnie kochasz, i wiem, że to bylo prawdziwe.'

Blair: Oczywiście że cię kocham, Chuck! Zawsze cię kochałam. I z każdym dniem kocham cię coraz bardziej! Jeżeli to w ogóle możliwe, by kochać kogoś tak bardzo…

Chuck: Wyjedź ze mną. Teraz.

Blair: Wiem, że nie zrozumiesz, i nie oczekuję tego, ale nawet gdybym porzuciła Loisa, nie mogłabym być z tobą. To, że nie wyjechałam z tobą… to jest najcieższa rzecz jaką kiedykolwiek zrobiłam. Mam przy swoim boku kogoś, kto mnie kocha. Ty też powinieneś znaleźć taką osobę.

Chuck: Właśnie stoi naprzeciw mnie.

- Źródło: sez. V, odc. 13

Chuck: Potrzebuję cię, Blair. Tak bardzo, jak nigdy wcześniej. Wszystko w co wierzyłem, o moim ojcu, o tym, kim chciałbym być… To wszystko było oparte wyłącznie na klamstwach. Jedyna prawdziwą rzeczą w moim życiu jesteśmy MY.

Zobacz też

Zobacz zbiór multimediów na Wikimedia Commons:
Plotkara (serial)

cytaty z serii książek Plotkara