Śpiewnik kościelny/O jak srodze jest rozpięty
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | O jak srodze jest rozpięty |
| Pochodzenie | Śpiewnik kościelny |
| Redaktor | Michał Marcin Mioduszewski |
| Data wyd. | 1838 |
| Druk | Stanisław Gieszkowski |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały rozdział Pieśni postne I |
| Indeks stron | |
PIEŚŃ I.
Melodyja jak: O duszo.
O jak srodze jest rozpięty!
Na krzyżu mój Jezus święty,
Dla mizernego grzesznika,
Włócznia bok jego przenika.
Już niechaj serce kamienne,
Staje się teraz odmienne:
Niechaj z swej twardej opoki,
Puści źródło, łez potoki.
Gdy Jezus Ducha świętego,
Wypuszcza z ciała swojego;
Z grzesznikiem czyni przymierze,
Do raju go z sobą bierze.
