Łuck

Łuck (język polski)

Łuck (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w zachodniej części Ukrainy, historyczna stolica Wołynia; zob. też Łuck w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Łuck	Łucki
dopełniacz	Łucka	Łucków
celownik	Łuckowi	Łuckom
biernik	Łuck	Łucki
narzędnik	Łuckiem	Łuckami
miejscownik	Łucku	Łuckach
wołacz	Łucku	Łucki

przykłady:

(1.1) Na przedmieściach Łucka masowo mordowano Polaków.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Łucku • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Łucka • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Łucka • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Łucka • mieszkaniec / mieszkanka Łucka • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Łucku • pochodzić z Łucka • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Łucka • flaga / herb Łucka

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. łucczanin mos, łucczanka ż

przym. łucki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Lutsk
• łaciński: (1.1) Luccorium n
• ukraiński: (1.1) Луцьк m

źródła: