чалавек бяжыць (1.1)
transliteracja:
begčy
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) biec (poruszać się biegiem)
(1.2) biec, lecieć, spieszyć (zmierzać dokądś pospiesznie)
(1.3) biec, prowadzić (o drodze)
(1.4) biec, mijać, przemijać (o życiu, czasie)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) бегчы на працуlecieć do pracy
synonimy:
(1.4) праходзіць, працякаць
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. бегласць ż, бег m, беганіна ż, бягун m, бягуння ż, бягуха ż, беганне n
czas. збегчы dk., бегаць ndk.
przym. бегавы
przysł. бегла
związki frazeologiczne:
бегма бегчы / бягом бегчыбегчы без аглядкібегчы за вачымабегчы з усіх ногбегчы куды вочы глядзяцьбегчы куды папалабегчы на ўсю сілубегчы як жару ўхапіўшы
etymologia:
uwagi:
źródła:
  NODES