двойка

двойка (język bułgarski)

transliteracja:

dvoika

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dwójka (cyfra)

(1.2) dwójka, para

(1.3) karc. dwójka (karta)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. двойник m, двоякост ż, двойственост ż

czas. двоя ndk.

przym. двоен, двоичен, двояк, двойствен

przysł. двойно, двояко, двойствено

licz. два

tem. słow. две-, дву-

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

двойка (język rosyjski)

бубновая двойка (1.4)

transliteracja:

dvojka

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dwójka (cyfra)

(1.2) dwójka (numer)

(1.3) pot. uczn. dwójka, dwója (ocena)

(1.4) karc. dwójka (karta)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) добраться / ехать на двойке

(1.3) залепить / схлопотать двойку • двойка за контрольную работу

(1.4) двойка бубён / червей / пик / треф • бубновая / пиковая / червонная двойка

synonimy:

(1.3) двояк

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) цифра

(1.2) номер

(1.3) отметка

(1.4) карта

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: