transliteracja:
dìd
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dziadek (ojciec ojca lub matki)
(1.2) dziadek (starszy pan)
odmiana:
przykłady:
(1.1) Се́ред са́мого осере́дка, над рі́чкою в береговині́ була́ да́вня де́ржа́ва ді́да.[1]W samym środku, nad rzeką na brzegu, znajdowała się dawna posiadłość dziadka.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) reg. дідо
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. дідо m, дідонько m, дідівство n, дідівщина ż, дідизна ż, дідич m, дідичка ż
zdrobn. дідусь m, дідунь m, дідуньо m, дідок m, дідочок m
zgrub. дідисько m, дідище m, дідуга m, дідуган m
czas. дідувати ndk.
przym. дідівський, дідів, дідусів, дідизний
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1.   Hasło „держава” w: Словник UA - портал української мови та культури.
  NODES