Ania

Ania (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈãɲa], AS: [ãńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni… ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie zdrobn. Anna

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Ania	Anie
dopełniacz	Ani	Ań
celownik	Ani	Aniom
biernik	Anię	Anie
narzędnik	Anią	Aniami
miejscownik	Ani	Aniach
wołacz	Aniu	Anie

przykłady:

(1.1) Ania ma kota. To kot Ani.

(1.1) Kupiłem Ani bukiecik fiołków.

(1.1) Nie chciałam jednak, Aniu, aby mię uważał za trzpiotkę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Anna, Anusia, Anula, Anulka, Anuś

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Anuś ż, Anusia ż, Anulka ż, Anula ż, Andzia ż, Ana ż, Anna ż, Anka ż, Nula ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Anna

uwagi:

(1.1) por. Hania; zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: Anna

• angielski: (1.1) Annie
• esperanto: (1.1) Anjo
• hiszpański: (1.1) Anita ż
• jidysz: (1.1) חנהלע ż (chanele)
• kaszubski: (1.1) Ana ż
• niemiecki: (1.1) Anja ż
• nowogrecki: (1.1) Αννούλα ż
• węgierski: (1.1) Ancsa

źródła: