Anruf

Anruf (język niemiecki)

wymowa:

IPA: /ˈanruːf/ lm /ˈanruːfə/ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) telefon, połączenie telefoniczne

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Anruf	die Anrufe
dopełniacz	des Anrufs des Anrufes	der Anrufe
celownik	dem Anruf	den Anrufen
biernik	den Anruf	die Anrufe

przykłady:

(1.1) Soll ich den Anruf an den Chef weiterleiten? → Mam połączyć z szefem? (dosł. przekierować połączenie do szefa)

składnia:

kolokacje:

(1.1) einen Anruf annehmen / beantworten → przyjąć / odpowiedzieć na telefon • Anrufbeantworter → automatyczna sekretarka

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Anrufer

czas. anrufen

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. anrufen

uwagi:

Nie należy mylić tego słowa z rzeczownikiem Telefonat, który określa samą czynność rozmawiania przez telefon (rozmowę telefoniczną).

źródła: