ein Tisch (1.1)
wymowa:
lp IPA/tɪʃ/ lm /tɪʃə/
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) stół
(1.2) karc. stolik (np. w brydżu)

temat słowotwórczy

(2.1) dotyczący stołu, stołowy
odmiana:
(1.1-2)[1]
przykłady:
(1.1) Ich lege das Buch auf den Tisch.Kładę książkę na stół.
składnia:
(2.1) w złożeniach Tisch + rzecz./przym. (np. Tischtennis, tischfertig)
kolokacje:
(1.1) TischmanierenTischordnungTischtuch
synonimy:
(1.2) Dummy
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) Möbelstück
hiponimy:
(1.1) AbstelltischArbeitstischAusziehtischEichentischHolztischKlapptischMarmortischNebentischPokertischRoulettetischSchreibtisch
holonimy:
meronimy:
(1.1) Tischblatt
wyrazy pokrewne:
rzecz. Tischlerei ż, Tischler m, Tischlerin ż
zdrobn. Tischchen n, Tischlein n
czas. tischen, tischlern
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) swn. tisc < łac. discus[2]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Meble
źródła:
  1. Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
  2. Mikołaj Rudnicki, Kultura i język, „Język Polski” nr 7/1914, s. 199.
  NODES
Done 1