adwentnik

adwentnik (język polski)

wymowa:

​, IPA: [adˈvɛ̃ntʲɲik], AS: [advẽntʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) daw. grudzień

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	adwentnik	adwentniki
dopełniacz	adwentnika	adwentników
celownik	adwentnikowi	adwentnikom
biernik	adwentnik	adwentniki
narzędnik	adwentnikiem	adwentnikami
miejscownik	adwentniku	adwentnikach
wołacz	adwentniku	adwentniki

przykłady:

(1.1) Adwentnik w tym roku był srogi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. adwent m, adwena m, adwentysta m, adwentystka ż

przym. adwentowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. adventus

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: grudzień

źródła: