aferzysta
aferzysta (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek biorący udział w aferach kryminalnych
- (1.2) pot. osoba wywołująca lub zamieszana w skandale, afery towarzyskie[1]
- (1.3) pot. osoba doszukująca się sensacji we wszystkim[2]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik aferzysta aferzyści dopełniacz aferzysty aferzystów celownik aferzyście aferzystom biernik aferzystę aferzystów narzędnik aferzystą aferzystami miejscownik aferzyście aferzystach wołacz aferzysto aferzyści
- przykłady:
- (1.1) Aferzyści i złodzieje chodzą wolni, a urząd skarbowy ściga człowieka, który ratuje ludzkie życie[3].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) aferzysta kryminalny / giełdowy / finansowy
- synonimy:
- (1.1) hochsztapler
- (1.2) skandalista
- (1.3) sensat
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) przestępca
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. afera ż, aferowicz m, aferał m
- forma żeńska aferzystka ż
- czas. zaaferować, aferować
- przym. aferowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. affairiste[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) schemer
- białoruski: (1.1) аферыст m
- esperanto: (1.1) skandalisto
- francuski: (1.1) affairiste m
- litewski: (1.1) aferistas m
- niemiecki: (1.1) Spekulant m, Hochstapler m
- rosyjski: (1.1) аферист m
- słowacki: (1.1) aférista m
- ukraiński: (1.1) аферист m
- włoski: (1.1) affarista m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „aferzysta” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑
Hasło „aferzysta” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Fakt, nr 01.23 (19), Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.