Podobna pisownia Podobna pisownia: ãgrest
 
agrest (1.1)
 
agrest (1.2)
wymowa:
?/i, IPA[ˈaɡrɛst], AS[agrest]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. Ribes uva-crispa[1], krzew owocowy z gatunku porzeczka agrest, wydający kwaskowate, zielonkawe owoce typu jagody; zob. też porzeczka agrest w Wikipedii
(1.2) spoż. owoc agrestu (1.1)
(1.3) st.pol. enol. kwaśne wino z niedojrzałych winogron
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) W ogrodzie rosną porzeczki i agrest.
(1.2) Agrest jest kwaskowaty.
(1.3) Podano agrest, wino kwaśne z gron nieźrzałych.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kosmatka, włosina, włochacina, miechynia; reg. (Poznań) angryst; lud. wapryna[2], wieprzyna[2]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) porzeczka
(1.2) jagoda
(1.3) wino
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. agrestówka ż, agreściak m, agrestowate nmos
zdrobn. agreścik m
przym. agrestowy, agrestowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) st.pol. angrest, ągrest, ęgrest[3] < czes. angrešt < niem. angeröstete[4][5]
uwagi:
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Owoce
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Ribes uva-crispa” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. 2,0 2,1 Łukasz Łuczaj, Dziko rosnące rośliny jadalne użytkowane w Polsce od połowy XIX w. do czasów współczesnych, „Etnobiologia polska”, vol. 1/2011, s. 94.
  3. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki Słownik języka polskiego (1900-1927)
  4. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 24.
  5.   Hasło „agrest” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
wymowa:
IPA[əˈɣɾest]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wiejski[1]
odmiana:
(1.1) lp agrest m agresta ż; lm agrestos m agrestes ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Diccionari Català-Anglès / Anglès-Català, Enciclopèdia Catalana, Barcelona 2011, ISBN 978-84-412-1516-0.
  NODES