antynomiczny

antynomiczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌãntɨ̃nɔ̃ˈmʲit͡ʃnɨ], AS: [ãntỹnõmʹičny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wewnętrznie sprzeczny, przeciwstawny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	antynomiczny		antynomiczna	antynomiczne	antynomiczni	antynomiczne
dopełniacz	antynomicznego		antynomicznej	antynomicznego	antynomicznych
celownik	antynomicznemu		antynomicznej	antynomicznemu	antynomicznym
biernik	antynomicznego	antynomiczny	antynomiczną	antynomiczne	antynomicznych	antynomiczne
narzędnik	antynomicznym		antynomiczną	antynomicznym	antynomicznymi
miejscownik	antynomicznym		antynomicznej	antynomicznym	antynomicznych
wołacz	antynomiczny		antynomiczna	antynomiczne	antynomiczni	antynomiczne

przykłady:

(1.1) Antynomiczna, paradoksalna, zmienna i iluzoryczna Rosja, skrywająca swą tajemną, nieuchwytną dla intelektu istotę pozostaje nieprzewidywalna w swym bycie i myśleniu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) antynomiczne przekonania

synonimy:

(1.1) niespójny, antynomijny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. antynomia ż, antynomiczność ż

przym. antynomijny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) антынамічны
• hiszpański: (1.1) antinómico
• niemiecki: (1.1) antinomisch
• rosyjski: (1.1) антиномический
• słowacki: (1.1) antinomický
• ukraiński: (1.1) антиномічний

źródła: