artefakt

artefakt (język polski)

artefakty (1.1)

artefakt (1.3)

wymowa:

IPA: [arˈtɛfakt], AS: [artefakt] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) antrop. przedmiot wykonany ludzką ręką; zob. też artefakt (antropologia) w Wikipedii

(1.2) biol. med. struktura lub własność, która nie pojawiła się naturalnie w badanym zjawisku, ale jako rezultat oddziaływania zewnętrznego lub błędu pomiarowego; zob. też artefakt (histologia) w Wikipedii

(1.3) inform. fot. wada w oglądanym obrazie bądź słyszanym dźwięku będąca skutkami ubocznym zastosowania algorytmu kompresji; zob. też artefakt (informatyka) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	artefakt	artefakty
dopełniacz	artefaktu	artefaktów
celownik	artefaktowi	artefaktom
biernik	artefakt	artefakty
narzędnik	artefaktem	artefaktami
miejscownik	artefakcie	artefaktach
wołacz	artefakcie	artefakty

przykłady:

(1.1) Znalezisko kości mamuta otaczały krzemienne artefakty.

(1.2) W wyniku przypadkowych ruchów kabli na wykresie EEG pojawił się artefakt.

(1.3) Pogorszenie jakości jest jednak zauważalne przy dokładniejszym przyjrzeniu się zdjęciu – zwłaszcza w powiększeniu, gdyż kompresja JPEG powoduje powstawanie wokół ostrych krawędzi charakterystycznych plamek zwanych artefaktami. (z Wikibooks)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) przedmiot kultury materialnej

(1.2) zaburzenie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. artefakcik mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. arte factum (sztucznie wytworzone)

uwagi:

(1.3) zobacz też: Indeks:Polski - Fotografia

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) artefact, artifact; (1.2) artefact, artifact; (1.3) artefact, artifact
• bułgarski: (1.1) артефакт m; (1.2) артефакт m
• czeski: (1.2) artefakt m
• duński: (1.1) artefakt n
• francuski: (1.2) artéfact m, artefact m
• hiszpański: (1.2) artefacto m
• interlingua: artefacto
• niderlandzki: (1.2) artefact
• niemiecki: (1.1) Artefakt n; (1.2) Artefakt n
• portugalski: (1.2) artefacto m
• rosyjski: (1.1) артефакт m; (1.2) артефакт m
• słowacki: (1.1) artefakt m
• szwedzki: (1.1) artefakt w
• węgierski: (1.2) mütermék
• włoski: (1.2) artefatto m, manufatto m

źródła:

artefakt (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) artefakt

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	artefakt	artefakty
dopełniacz	artefaktu	artefaktů
celownik	artefaktu	artefaktům
biernik	artefakt	artefakty
wołacz	artefakte	artefakty
miejscownik	artefaktu	artefaktech
narzędnik	artefaktem	artefakty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

artefakt (język duński)

wymowa:

Dania: [ˌɑːtəˈfɑgd]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) artefakt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

artefakt (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) artefakt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

artefakt (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) artefakt (przedmiot wykonany przed człowieka)

odmiana:

(1.1) en artefakt, artefakten, artefakter, artefakterna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: