asysta

asysta (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. osoba lub grupa osób towarzysząca komuś

(1.2) książk. obecność przy kimś lub przy czymś; asystowanie

(1.3) sport. w piłce nożnej, koszykówce, hokeju: podanie, po którym następuje strzał zakończony golem

(1.4) wojsk. uczestnictwo żołnierzy w podniosłym wydarzeniu w umundurowaniu reprezentacyjnym

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	asysta
dopełniacz	asysty
celownik	asyście
biernik	asystę
narzędnik	asystą
miejscownik	asyście
wołacz	asysto

(1.3-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	asysta	asysty
dopełniacz	asysty	asyst
celownik	asyście	asystom
biernik	asystę	asysty
narzędnik	asystą	asystami
miejscownik	asyście	asystach
wołacz	asysto	asysty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.3) zaliczyć asystę

(1.4) asysta honorowa

synonimy:

(1.2) towarzystwo

antonimy:

hiperonimy:

(1.3) podanie

hiponimy:

(1.1) eskorta, orszak, poczet sztandarowy

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. asystowanie n, asystent m, asystentka ż

przym. asystencki

czas. asystować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• chiński standardowy: (1.2) 帮助 (bāngzhù)
• niemiecki: (1.3) koszykówka, hokej Assist m, piłka nożna Torvorlage ż, częściowo t. Torschussvorlage ż

źródła: