białomorski

białomorski (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbʲjawɔ̃ˈmɔrsʲci], AS: [bʹi ̯au̯õmorsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Morzem Białym lub położony nad nim

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	białomorski		białomorska	białomorskie	białomorscy	białomorskie
dopełniacz	białomorskiego		białomorskiej	białomorskiego	białomorskich
celownik	białomorskiemu		białomorskiej	białomorskiemu	białomorskim
biernik	białomorskiego	białomorski	białomorską	białomorskie	białomorskich	białomorskie
narzędnik	białomorskim		białomorską	białomorskim	białomorskimi
miejscownik	białomorskim		białomorskiej	białomorskim	białomorskich
wołacz	białomorski		białomorska	białomorskie	białomorscy	białomorskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Tyle zarabiali budowniczowie Kanału Białomorskiego, zaś miejsc pracy było tyle, że chętnych trzeba było przywozić przymusowo.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Flotylla Białomorska • Kanał Białomorski (Kanał Białomorsko-Bałtycki) • białomorskie łagry

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Morze Białe n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) беламорскі
• czeski: (1.1) bělomořský
• rosyjski: (1.1) беломорский
• słowacki: (1.1) bielomorský

źródła: