bojówka

bojówka (język polski)

bojówka (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) polit. grupa ludzi działająca z użyciem przemocy, tworzona, kierowana i wyposażana przez organizację polityczną; zob. też bojówka w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bojówka	bojówki
dopełniacz	bojówki	bojówek
celownik	bojówce	bojówkom
biernik	bojówkę	bojówki
narzędnik	bojówką	bojówkami
miejscownik	bojówce	bojówkach
wołacz	bojówko	bojówki

przykłady:

(1.1) Kiedy z Austrii zaczęli napływać Żydzi, przerażeni ekscesami bojówek hitlerowskich, wielu znajomych udzieliło im gościny.

składnia:

kolokacje:

(1.1) anarchistyczna / lewacka / ultraprawicowa / faszystowska / partyjna / proreżimowa / zbrojna bojówka • bojówka ETA / ONR / ND / Hezbollahu / Hamasu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) organizacja

meronimy:

(1.1) bojówkarz, bojowiec

wyrazy pokrewne:

rzecz. bój m, bojowiec m, bojownik m, bojowniczka ż, bojownica ż, bojówkarz m, bojówkarka ż, bojówki nmos, bojowość ż, bojowanie n

czas. bojować ndk.

przym. bojówkarski, bojowy, bojowniczy

przysł. bojowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fighting squad

źródła: