bonus
bonus (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bonus bonusy dopełniacz bonusu bonusów celownik bonusowi bonusom biernik bonus bonusy narzędnik bonusem bonusami miejscownik bonusie bonusach wołacz bonusie bonusy
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bonus
- duński: (1.1) bonus w
- francuski: (1.1) bonus
- niemiecki: (1.1) Bonus m
- szwedzki: (1.1) bonus w
- źródła:
bonus (język angielski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
bonus (język francuski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1-2) prime
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bonus malus
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- liczba mnoga ma identyczną formę, co liczba pojedyncza
- źródła:
bonus (język łaciński)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) dobry
- odmiana:
- (1.1) (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik bonus bona bonum bonī bonae bona dopełniacz bonī bonae bonī bonōrum bonārum bonōrum celownik bonō bonae bonō bonīs biernik bonum bonam bonum bonōs bonās bona ablatyw bonō bonā bonō bonīs wołacz bone bona bonum bonī bonae bona stopień wyższy melior (deklinacja III) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m/ż n m/ż n mianownik melior melius meliōrēs meliōra dopełniacz meliōris meliōrum celownik meliōrī meliōribus biernik meliōrem melius meliōrēs meliōra ablatyw meliōre meliōribus wołacz melior melius meliōrēs meliōra stopień najwyższy optimus (deklinacja I-II) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik optimus optima optimum optimī optimae optima dopełniacz optimī optimae optimī optimōrum optimārum optimōrum celownik optimō optimae optimō optimīs biernik optimum optimam optimum optimōs optimās optima ablatyw optimō optimā optimō optimīs wołacz optime optima optimum optimī optimae optima
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) malus
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- (1.1) hominum optimorum
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bonus (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) bonusförlust
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- tem. słow. bonus-
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 70.