bukszpan

bukszpan (język polski)

bukszpan (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈbukʃpãn], AS: [bukšpãn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. głównie żywopłotowy krzew ozdobny o drobnych, odpornych na zimę liściach; zob. też bukszpan w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bukszpan	bukszpany
dopełniacz	bukszpanu	bukszpanów
celownik	bukszpanowi	bukszpanom
biernik	bukszpan	bukszpany
narzędnik	bukszpanem	bukszpanami
miejscownik	bukszpanie	bukszpanach
wołacz	bukszpanie	bukszpany

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gw. (Poznań) gryczpan

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bukszpanowate nmos, bukszpanowce nmos, bukszpanowate nmos

przym. bukszpanowy, bukszpanowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

daw. niem. dial. buchs + span (drewno bukszpanowe importowane z Włoch)

uwagi:

należy do wyjątków od zasady, że po spółgłoskach piszemy „rz”

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) box
• baskijski: (1.1) ezpel
• białoruski: (1.1) самшыт m
• bułgarski: (1.1) чемшир m, чимшир m
• esperanto: (1.1) bukso
• francuski: (1.1) buis m
• galicyjski: (1.1) buxo m
• hiszpański: (1.1) boj m
• interlingua: (1.1) buxo
• niemiecki: (1.1) Buchsbaum m
• nowogrecki: (1.1) πύξος m
• rosyjski: (1.1) самшит m
• ukraiński: (1.1) самшит m
• włoski: (1.1) bosso m

źródła: