byk
byk (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zool. dorosły, niesterylizowany samiec bydła hodowlanego, także: bizona, żubra, jelenia, łosia itp.
- (1.2) pot. błąd w tekście, najczęściej ortograficzny
- (1.3) pot. uderzenie głową w brzuch
- (1.4) daw. żegl. jednomasztowy, lekki statek wykorzystywany do spławu soli lub zboża
- (1.5) gw. jednobarwne wielkanocne jajo[1]
- (1.6) daw. gw. więz. mały kawałek sztuki mięsa[2]
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) pot. przen. duży, silny mężczyzna
- (2.2) pot. grub. pogard. tęgi, ociężały, tępy, nieskory do pracy mężczyzna
- (2.3) środ. finans. inwestor giełdowy grający na wzrost kursów akcji lub innych aktywów
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik byk byki dopełniacz byka byków celownik bykowi bykom biernik byka byki narzędnik bykiem bykami miejscownik byku bykach wołacz byku byki - (2.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik byk byki dopełniacz byka byków celownik bykowi bykom biernik byka byków narzędnik bykiem bykami miejscownik byku bykach wołacz byku byki ndepr. M. i W. lm: (ci) bykowie
- przykłady:
- (1.1) W Pampelunie odbywają się gonitwy byków.
- (1.2) Byki w gazetach są niedopuszczalne.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) byk bizona / żubra / jelenia • jak byk
- (1.2) byk gramatyczny / językowy / ortograficzny • zrobić / strzelić / walnąć byka • robić byki
- antonimy:
- (1.1) krowa
- (2.3) niedźwiedź
- hiperonimy:
- (1.2) błąd
- hiponimy:
- (1.2) ortograf
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bykowiec mrz, byczość ż, bykowe n, byczenie n, pobyczenie n, wybyczenie n
- czas. byczyć, byczyć się ndk., pobyczyć się ndk., wybyczyć się dk.
- przym. byczy, bykowy, bykowaty, byczkowy
- przysł. byczo
- związki frazeologiczne:
- działać jak płachta na byka • jak byk • uderzyć z byka / uderzyć bykiem • zdrowy jak byk • złapać byka za rogi / chwycić byka za rogi • bogatemu to i byk się ocieli; zobacz też: przysłowia o byku
- etymologia:
- od prasł. *bykъ[3]
- por. białor. бык, bułg. бик, chorw. bik, czes. býk, dłuż. byk, głuż. byk, mac. бик, ros. бык, karpatorusiń. бык, scs. бꙑкъ, słc. býk, słń. bik i ukr. бик
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) bul
- akadyjski: (1.1) 𒋗𒌑𒊒
- angielski: (1.1) bull
- arabski: (1.1) ثور m (ṯawr)
- baskijski: (1.1) zezen
- białoruski: (1.1) бык m
- bułgarski: (1.1) бик m
- buruszaski: (1.1) tshindar
- chorwacki: (1.1) bik m
- dolnołużycki: (1.1) byk m
- duński: (1.1) tyr w
- esperanto: (1.1) virbovo, taŭro
- francuski: (1.1) taureau m
- górnołużycki: (1.1) byk m
- gudźarati: (1.1) આખલો m (ākhalō)
- hebrajski: (1.1) שור m (szor)
- hiszpański: (1.1) toro m; (1.2) falta ż
- interlingua: (1.1) tauro
- islandzki: (1.1) naut n
- japoński: (1.1) 牡牛 / 雄牛 (おうし, oushi)
- jidysz: (1.1) ביק m (bik)
- joruba: (1.1) malu
- kaszubski: (1.1) bùla m, bik m
- kataloński: (1.1) bou m
- keczua: (1.1) waka
- litewski: (1.1) bulius m, jautis m
- liwski: (1.1) ǟrga
- luksemburski: (1.1) Stéier m
- niderlandzki: (1.1) bul m, stier m
- niemiecki: (1.1) Bulle m; (1.2) Bock m
- nowogrecki: (1.1) ταύρος m
- osetyjski: (1.1) богъ, куыр, гал
- połabski: (1.1) bålă m
- rosyjski: (1.1) бы́к m; (2.1) бы́к; (2.3) бы́к
- slovio: (1.1) bik (бик)
- słowacki: (1.1) býk m
- staroegipski: (1.1)
(ỉḥ) - szwedzki: (1.1) tjur w; (1.2) bock w
- tybetański: (1.1) གླང༌
- ukraiński: (1.1) бик m
- węgierski: (1.1) bika
- wilamowski: (1.1) öks m
- włoski: (1.1) toro m
- źródła:
- ↑ Wielkanoc w: Anna Piotrowicz, Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004, ISBN 83-232-1378-X, s. 282.
- ↑ Słowniczek gwary więziennej, „Język Polski” nr 10/1913, s. 297.
- ↑ książka Die slavischen Sprachen w Google Books
byk (język dolnołużycki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) byk
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od prasł. *bykъ
- zob. polskie znaczenie
- uwagi:
- źródła:
byk (język górnołużycki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) byk
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od prasł. *bykъ
- zob. polskie znaczenie
- uwagi:
- źródła:
byk (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- odmiana:
- (1) en byk, byken, bykar, bykarna
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- złożenie rzeczownikowe bykkar, bykmaskin, bykstreck, storbyk
- fraza rzeczownikowa smutsig byk
- fraza czasownikowa ha en trasa med i byken • tvätta en byk
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: