całun

całun (język polski)

całun (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kośc. tkanina, rodzaj zasłony służącej do okrywania zwłok, trumny lub katafalku; zob. też całun w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	całun	całuny
dopełniacz	całunu	całunów
celownik	całunowi	całunom
biernik	całun	całuny
narzędnik	całunem	całunami
miejscownik	całunie	całunach
wołacz	całunie	całuny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) st.pol. syndon, czecheł

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zasłona

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

całun turyński

etymologia:

(1.1) st.pol. czałun < st.czes. čalún < śwn. (t)schalūn(e) < st.franc. chalon

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) shroud, pall
• arabski: (1.1) كفن m
• baskijski: (1.1) izerkari, izara; przest. krobitxet
• białoruski: (1.1) саван m
• bułgarski: (1.1) плащаница ż, саван m, покров m
• esperanto: (1.1) mortotuko
• francuski: (1.1) linceul m
• hiszpański: (1.1) sudario m, mortaja ż
• jidysz: (1.1) תּכריכים lm, סאָוויע
• litewski: (1.1) calūnas m
• niemiecki: (1.1) Leichentuch n, Grabtuch n
• rosyjski: (1.1) саван m
• włoski: (1.1) sindone m, sudario m

źródła: