wymowa:
IPA[kænˈtɑːtə]
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muz. kantata
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. cantata
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muz. kantata
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
IPA[kənˈtatə]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. kantata[1]
odmiana:
(1.1) lp cantata; lm cantates
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. cantar
przym. cantant, cantaire, cantador
rzecz. cantant m, cantador m, cantadora ż, cantautor m, cantautora ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. cantata[2]
uwagi:
źródła:
  1. Diccionari Català-Anglès / Anglès-Català, Enciclopèdia Catalana, Barcelona 2011, ISBN 978-84-412-1516-0.
  2. Hasło „cantata” w: Gran Diccionari de la Llengua Catalana.
wymowa:
IPA/kan.'ta.ta/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. kantata
odmiana:
(1.1) lp cantata; lm cantate
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. canzonetta ż, cantabile m, cantante m ż, cantare m, cantatore m, cantatrice ż, canterino m, cantica ż, cantico m, cantilena ż, canto m, cantore m, cantoria ż, cantorino m, canzone ż
czas. cantare
przym. cantabile, cantaiolo, cantante, cantatore, canterino
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. cantare
źródłosłów dla ang. cantata
uwagi:
źródła:
  NODES