cewka
cewka (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) elektr. zwój izolowanego przewodu elektrycznego, stosowany w urządzeniach elektrotechnicznych i radiotechnicznych[1]; zob. też cewka w Wikipedii
- (1.2) anat. przewodzące naczynie w organizmie ludzkim lub zwierzęcym[1]
- (1.3) biol. bot. komórka przewodząca wodę z sokami roślinnymi[1]
- (1.4) rzem. włók. stożkowy lub walcowy przedmiot do nawijania nici lub przędzy[1]
- (1.5) łow. noga sarny[1][2]
- (1.6) łow. sidła kłusownicze[1]
- (1.7) daw. rurka[1]
- odmiana:
- (1.1-7)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cewka cewki dopełniacz cewki cewek celownik cewce cewkom biernik cewkę cewki narzędnik cewką cewkami miejscownik cewce cewkach wołacz cewko cewki
- przykłady:
- (1.1) Dla prądu stałego cewka jest elementem rezystancyjnym o rezystancji przewodnika, z którego jest wykonana.
- (1.2) Odcinki wydzielnicze śluzowe mają postać cewek, których ściana jest zbudowana z jednej warstwy komórek sześciennych.
- (1.5) Sarny mają gruczoły zapachowe m.in. między racicami tylnych cewek; wydzielająca się z nich ciecz pozostawia w śladach zapach umożliwiający innym zwierzętom rozpoznanie drogi przejścia.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) cewka indukcyjna • cewka Ruhmkorffa • cewka Tesli
- (1.2) cewka moczowa
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) komponent elektroniczny
- (1.2) naczynie
- (1.3) komórka
- (1.5) noga
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.5) sarna
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.3) zobacz też: Indeks:Polski - Botanika
- (1.5) zwykle w liczbie mnogiej
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) inductor
- estoński: (1.1) induktiivpool, pool, mähis
- niemiecki: (1.1) Induktanz ż
- rosyjski: (1.1) катушка ż
- wilamowski: (1.4) śpula m, śpüla m
- źródła:
