chabeta

chabeta (język polski)

chabeta (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. lekcew. lichy, chudy koń

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chabeta	chabety
dopełniacz	chabety	chabet
celownik	chabecie	chabetom
biernik	chabetę	chabety
narzędnik	chabetą	chabetami
miejscownik	chabecie	chabetach
wołacz	chabeto	chabety

przykłady:

(1.1) Starej chabecie niewiele już zostało.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) szkapa, rosynant, st.pol. myrcha

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) koń

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma męska chabet mzw

zdrobn. chabetka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. chabet + -a

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dobbin, weed, jade, nag, plug, yaud, crock
• azerski: (1.1) yabı
• białoruski: (1.1) кляча ż
• czeski: (1.1) herka ż
• esperanto: (1.1) ĉevalaĉo
• estoński: (1.1) künnihobune
• francuski: (1.1) canasson m, haridelle ż, carne ż
• hiszpański: (1.1) garrapata ż, penco m, rocín m, jamelgo m, hiszp. am. ruco m, (Kostaryka) chinga ż, hiszp. am. arpa ż
• kataloński: (1.1) rossí m
• niemiecki: (1.1) Schindmähre ż, Mähre ż, Klepper m, Gaul m
• portugalski: (1.1) cavalicoque m, pangaré m, pileca ż, sendeiro m, braz. port. matungo
• rosyjski: (1.1) кляча ż, одёр m
• szwedzki: (1.1) hästkrake w, kamp w
• ukraiński: (1.1) конина ż, шкапа ż
• węgierski: (1.1) gebe
• włoski: (1.1) brenna ż, brocco m, rozza ż

źródła: